Άρθρο του Σαράντου Λέκκα οικονομολόγου στο bankingnews
Σχετικά Άρθρα
H πτώχευση του φυσικού προσώπου μέσα από τον Ν. 4738/2020
Ζακοντίνος (Οικονομολόγος): O tempora o mores - Εγκεφαλικά νεκρό το ΝΑΤΟ και σύγχυση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βρουστούρης (MPI Hellas): Η αποτίμηση του bitcoin και η προοπτική των 100.000 δολαρίων
Η σταδιακή απελευθέρωση του χρηματοοικονομικού τομέα ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 70 και πήρε την σημερινή του μορφή μετεξελισσόμενη σε πλήρη κυρίως από τις μεταβολές που συντελέστηκαν κατά την περίοδο 1995-2005.
Τα εγγενή προβλήματα και οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις με κυριότερη αυτή του 2007 που μας ταλαιπωρεί ακόμη και σήμερα μας δίνουν την ευκαιρία να εστιάσουμε στο τι δέον γενέσθαι ώστε στο μέτρο του δυνατού η εμβέλεια των μηχανισμών που δημιουργούν τις κρίσεις αλλά και η υπερβολική ευχέρεια όσων διαχειρίζονται τεράστια ποσά να περιοριστούν.
Χρησιμοποιούμε την λέξη ‘περιοριστούν’ διότι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση οβιδιακές μεταβολές δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν δεδομένης της πανίσχυρης θέσης των διαχειριστών κεφαλαίων.
Τα ιδεατά για την τιθάσευση της δύναμης των διαχειριστών κεφαλαίων είναι δύσκολα εφαρμόσιμα λόγω της αγαστής συνεργασίας πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων .
Για να υπάρξουν αλλαγές απαιτείται πολιτική βούληση η οποία όμως λόγω των ισχυρών λόμπι και εμμέσως των χρηματοδοτών κάθε προσπάθειας για την ανέλιξη σε κάποιο αξίωμα διεθνούς εμβέλειας και υπερεθνικού χαρακτήρα, όπως είναι αναμενόμενο δεν υπάρχει.
Τι απαιτείται;
Για να υπάρξει πρέπει να εξαλειφθεί πλήρως ο καπιταλισμός των προσβάσεων που δημιουργείται από την σχέση – συνεργασία πολιτικών προσώπων που έχουν απολέσει τους πολιτικούς τους τίτλους με εταιρείες που έχουν ευεργετηθεί από τις αποφάσεις τους όταν αυτοί είχαν την πολιτική ευθύνη κυβερνήσεων ή υπερεθνικών οργανισμών.
Η πρόσληψη τους πρέπει να θεωρείται οιονεί δωροδοκία και να στιγματίζεται ηθικά και νομικά.
Κλασικό παράδειγμα ο Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Ως καγκελάριος της Γερμανίας είχε εγκρίνει την διαδρομή του ρωσογερμανικού αγωγού φυσικού αερίου από την Βαλτική θάλασσα.
Το 2005 προσλήφθηκε από την ρωσική εταιρεία Gazprom ως πρόεδρος της North –European Gas Pipeline δηλαδή της εταιρείας που ανέλαβε τη κατασκευή και την εκμετάλλευση .
Ανάλογα παράδειγμα υπάρχουν αρκετά τα οποία επιβεβαιώνουν την αγαστή συνεργασία πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και κυρίως εξηγούν τους λόγους της απραξίας των πολιτικών .
Πρέπει η παράλληλη οικονομία ή για πολλούς η σκιώδης οικονομία που την αποτελούν τα Hedge funds, οι εταιρείες επενδυτικών κεφαλαίων, οι επενδυτικές τράπεζες, οι θυγατρικές και τα εταιρικά σχήματα ειδικού σκοπού που βρίσκονται εκτός ισολογισμού, να λάβει τέλος ή να διέπετε από συγκεκριμένο ρυθμιστικό πλαίσιο υπό το άγρυπνο βλέμμα των εποπτικών αρχών.
Ο ρόλος των hedge funds
Τα περίφημα Hedge funds με μεγαλύτερους πελάτες τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τις ασφαλιστικές εταιρείες, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και τα πανεπιστήμια, έχουν μετά την διετία 2008-2009 (την διετία του σκληρού πυρήνα της κρίσης) μπει σε εποχή υψηλών κερδών με επενδύσεις στις πρώτες ύλες και τα αμερικανικά ομόλογα.
Τα κέρδη τους ξεπερνούν εκείνα των επενδυτικών τραπεζών, υποκαθιστώντας τις τράπεζες, αφού ρισκάρουν, κερδίζουν, χωρίς κανένα έλεγχο.
Η σκιώδης τραπεζική σε όλο το μεγαλείο της.
Οι θύτες , επικεφαλής όλων αυτών των υπερμεγεθών επενδυτικών οργανισμών όχι μόνο επέζησαν επαγγελματικά αλλά ευημερούν ξανά μετά από μια μικρή απουσία οικειοθελούς χαρακτήρα, ενώ οι φορολογούμενοι θα αποπληρώνουν επί χρόνια το κόστος της δράσης τους.
Βέβαια, χωρίς την ύπαρξη των φορολογικών παραδείσων η δραστηριότητα της σκιώδους οικονομίας εκ των πραγμάτων θα ήταν μικρότερη.
Το χρήμα των offshore
Το offshore χρήμα που συγκεντρώνεται στους φορολογικούς παραδείσους και στις παρένθετες θυγατρικές εταιρείες των μεγάλων πολυεθνικών κερδοσκοπικών οργανισμών πρέπει να τεθεί υπό διαρκεί παρακολούθηση με αυστηρότατο ρυθμιστικό πλαίσιο στην βάση διεθνών συμφωνιών.
Είναι γνωστό ότι οι φορολογικοί παράδεισοι αφορούν εξήντα περίπου περιοχές και συγκεντρώνονται σε τέσσερις ζώνες ,σε Ηπειρωτική Ευρώπη, Βρετανία, Αμερική και Αυστραλία.
Σε αυτές τις περιοχές η φοροδιαφυγή είναι εντυπωσιακών διαστάσεων ενώ οι κίνδυνοι που δημιουργούνται σε επίπεδο συστήματος είναι τεράστιοι.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το offshore χρήμα ήταν ο βασικός πρωταγωνιστής της κερδοσκοπικής φούσκας των subprimes τοξικών προϊόντων.
Όπως δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στο City του Λονδίνου υποθάλπονταν οι θυγατρικές της Lehman, της AIG, της Goldman Sachs, οι οποίες έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεγαλύτερη από το 1930 χρηματοπιστωτική κρίση.
Βεβαίως διεθνείς συμφωνίες για την εξάλειψη τω φορολογικών παραδείσων είναι απίθανο να υπάρξουν για αυτό και μιλούμε για ιδεατές παρεμβάσεις πλην τρομερά δύσκολες.
Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτοί που απελευθέρωσαν πλήρως το διεθνές σύστημα ήταν αυτοί που κατακεραύνωναν τον νεοφιλελευθερισμό και την ασυδοσία των αγορών.
Λεκτικά και μέχρι την άνοδο τους στην εξουσία κατήγγελλαν με την οργή και την πεποίθηση εκείνων που αποσκιρτούν.
Μιλούμε για τους Μπ. Κλίντον στις ΗΠΑ (1993-2001), Γκ. Σρέντερ στην Γερμάνια (1998-2005), Γκ. Μπράουν στην Βρετανία (2007-2010) και Ρομ. Πρόντι στην Ιταλία (1999-2004).
Μιλούμε για τον άκρατο αριστερό φιλελευθερισμό, μιλούμε για την αριστερά που διακατέχεται από το σύνδρομο του φιλελεύθερου υπηρέτη των αγορών, μιας και όπως καταγράφηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 90, η Δεξιά ορίζει το πλαίσιο του φιλελευθερισμού και η Αριστερά τον εφαρμόζει στην πράξη.
Το προφίλ του υποτιθέμενου και αυτοχαρακτηρισμένου αριστερού βοηθά αφού λειτουργεί ως υπνωτικό για το εκλογικό σώμα.
Το βιώσαμε στην χώρα μας με την διακυβέρνηση Σύριζα, θα το βιώνουν πάντα όσες χώρες δεν μπορούν έγκαιρα να διακρίνουν τους λύκους με ένδυμα προβάτου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών