Box to Box

Τα μικρά πνεύματα έχουν επιθυμίες, τα μεγάλα απαιτήσεις και αυτή η παρέα του πόλο όχι μόνο ήθελε μετάλλιο, αλλά κατάφερε και το πήρε!

Τα μικρά πνεύματα έχουν επιθυμίες, τα μεγάλα απαιτήσεις και αυτή η παρέα του πόλο όχι μόνο ήθελε μετάλλιο, αλλά κατάφερε και το πήρε!

Όταν αντιμετωπίζεις μία ομάδα που είναι η χρυσή ολυμπιονίκης του Ρίο και δεν λείπει ποτέ σχεδόν από το βάθρο στις μεγάλες διοργανώσεις, πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Αυτή η Εθνική ομάδα το έκανε, όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ μία φορά και το πάλεψε μέχρι το σημείο που η εμπειρία των Σέρβων έγειρε τη πλάστιγγα. Το να κατακτάς ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να νιώθεις μία πικρία, δείχνει το μέγεθος του πόσο ψηλά ανέβηκε αυτή η ομάδα!

Σχετικά Άρθρα

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Το να προσπαθήσει κανείς να προσεγγίσει έναν τελικό με καθαρά τεχνική λογική, όταν μιλάμε για αυτό το επίπεδο, είναι πολύ δύσκολο. Η μεγάλη δύναμη που έφερε την Εθνική μας μέχρι τον τελικό, ήταν η αμυντική προσήλωση και ο τρόπος που εμπόδιζε τους αντιπάλους ακόμα και να τις κάνουν τελική προσπάθεια και όχι να μην δεχθεί απλώς γκολ. Στον ημιτελικό με την Ουγγαρία δέχτηκε συνολικά έξι τέρματα, όταν στο πρώτο οκτάλεπτο είχε δεχθεί ήδη τόσα. Η Σερβία, που έχασε δύο φορές στον όμιλο, όπως κάθε πολύ μεγάλη ομάδα, ανέβασε ταχύτητα από την ώρα που μπήκαν τα παιχνίδια στα νοκ άουτ. Ειδικά ο τρόπος που είχε κερδίσει την Ισπανία στον ημιτελικό, ήταν ένα δείγμα του πως συμπεριφέρεται μία πραγματικά σπουδαία ομάδα.

Και όμως, παρότι μας έφυγε με τρία γκολ νωρίς στο παιχνίδι, περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη, αυτό που θα κρατήσει η Ελλάδα από τον τελικό είναι ότι έβγαλε αντίδραση και για πάρα πολλή ώρα ήταν μέσα στο παιχνίδι, μέχρι το τελευταίο οκτάλεπτο! Λένε πως τα ομαδικά αθλήματα συνήθως αποδίδουν δικαιοσύνη, αλλά πολλές φορές αυτό δε συμβαίνει και δεν είναι σίγουρο πως ότι βάλεις στην άκρη, ως εμπειρία από αυτή τη νύχτα θα σε βοηθήσει δεδομένα στο μέλλον, ωστόσο συνήθως έρχεται κάποια στιγμή όταν ωριμάσεις αγωνιστικά που μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα την κατάσταση. Είναι μία παρακαταθήκη αυτή η διοργάνωση για το μέλλον της Ελλάδας εκτός από το μετάλλιο και αυτό γιατί έχει παίκτες που μπορούν ηλικιακά να πάνε πιο μακριά στο παγκόσμιο και στην επόμενη Ολυμπιάδα στο Παρίσι και να συνεχίσουν να φέρνουν επιτυχίες.

Για να μην ξεχνιόμαστε, το να κερδίζεις δύο φορές την Ουγγαρία και μάλιστα στην ίδια διοργάνωση, είναι κάτι το οποίο ούτε θα μπορούσαμε να το ψελλίσουμε πριν από μερικά χρόνια, πολύ δε περισσότερο να το ζήσουμε! Επίσης, όπως πολύ σωστά σημείωσε ο Θοδωρής Βλάχος, ο προημιτελικός ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι, γιατί σε έβαζε στην τετράδα και σου έδινε δύο ευκαιρίες για μετάλλιο! Το γεγονός πως εμείς κερδίσαμε το Μαυροβούνιο τόσο εύκολα, στα μάτια ενός αδαή μοιάζει εύκολο, αλλά κάθε άλλο: ήταν πολύ σημαντικό!

Αυτή η ομάδα από την πρώτη στιγμή έβγαλε στην πισίνα όλα τα καλά της στοιχεία. Διαχειρίστηκε τη νίκη της πρεμιέρας, που ήταν πάρα πολύ σημαντική, επί της Ουγγαρίας, με μία φοβερή ωριμότητα και αμέσως μετά είχε κοντράρει την Ιταλία, όπου η απειρία σε κάποια σημεία, που προηγήθηκε με τέσσερα γκολ, της στοίχισε στο να κερδίσει. Και αυτό αμέσως μετά επίσης το διαχειρίστηκε εξαιρετικά!

Έκανε τις νίκες που έπρεπε και όφειλε, πέταξε από πάνω της τις ΗΠΑ σαν… ενοχλητικό ζωύφιο και δεν άφησε στο Μαυροβούνιο περιθώρια αντίδρασης. Η επική νίκη στον ημιτελικό επί των Ούγγρων περνάει στο πάνθεον του ελληνικού πόλο, όχι μόνο ως αποτέλεσμα, αλλά ως δείγμα του το σημαίνει αληθινά η λέξη ομάδα!

Το πόσο μακριά έφτασε από το Προολυμπιακό τουρνουά, εκείνο που πέρασε τη Γαλλία στα πέναλτι, πριν κάνει μια υπέρβαση με τον αποκλεισμό των Ρώσων, έως αυτές τις μέρες στην Ιαπωνία, η Εθνική ομάδα που γυρίζει με το ασημένιο μετάλλιο στο στήθος κατάφερε να πάει μπροστά στο μέλλον του ελληνικού πόλο, αλλά και να δικαιώσει τις επιθυμίες τον πόθο και το όνειρο γενεών σε αυτό το άθλημα!

Ήταν υπέροχη δήλωση του Γιάννη Φουντούλη, που μετά την οικογένεια του αφιέρωσε το μετάλλιο σε αυτούς που προηγήθηκαν και πιθανώς το άξιζαν, αλλά αυτά τα παιδιά είναι που έκαναν το όνειρο να παίρνει σάρκα και οστά!

Ο Θοδωρής Βλάχος, που είχε οδηγήσει την ομάδα στο μετάλλιο στο Καζάν, κατά σύμπτωση την ίδια ημερομηνία 8 Αυγούστου 2015, είπε ιδιαίτερα συγκινημένος μετά το ματς πως η ομάδα δημιούργησε προσδοκίες, αλλά τώρα έχει δεθεί συναισθηματικά πολύ περισσότερο με αυτά τα παιδιά. Θέλω να πιστεύω πως δεν θα κάνει η Ομοσπονδία το λάθος, να αλλάξει όπως κυκλοφορεί, αυτόν τον άνθρωπο από την Εθνική ομάδα, που πιστεύει σε αυτά τα παιδιά και τον πιστεύουν!

Όταν πετούσε η ομάδα για το Τόκιο έφυγε με μία ενδόμυχη επιθυμία που ταυτόχρονα ήταν και κάτι που το πίστευαν πάρα πολύ, δηλαδή να γυρίσει με ένα μετάλλιο! Μερικές φορές δεν το εξωτερικεύεις. Όμως αυτοί που ήταν κοντά στην ομάδα το πίστευαν! Οι Κινέζοι λένε πως επιθυμίες έχουν μόνο τα μικρά πνεύματα, ενώ τα μεγάλα έχουν απαιτήσεις! Αυτή η φουρνιά, αυτή η παρέα, αυτή η ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία, όχι μόνο το επιθυμούσε, όχι μόνο το πίστευε, αλλά κυρίως το έκανε πραγματικότητα! Ομάδα από χρυσάφι! Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους μας!

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης