Η δρόμος της επανεκλογής για τον Trump μόλις δυσκόλεψε, αλλά με αυτόν ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ
Ποιος πρόεδρος δε θέλει να υπερηφανεύεται για την καλή οικονομική κατάσταση της χώρας του;
Οι θέσεις εργασίας, η αύξηση των μισθών και οι περισσότερες ευκαιρίες για τους Αμερικανούς που εργάζονται αποτελούν το μαγικό ελιξίριο που έχει τροφοδοτήσει πολλές επιτυχημένες εκστρατείες επανεκλογής.
Το "Ειρήνη και ευημερία" ήταν το σύνθημα του Dwight Eisenhower το 1956, ενώ υπήρχαν και τα "Nixon Τώρα" το 1972 και "Είναι Πάλι Πρωί στην Αμερική" του Ronald Reagan το 1984.
Στις τελευταίες εκλογές του 20ου αιώνα, το 1996, ο Bill Clinton δεσμεύθηκε να οικοδομήσει μία γέφυρα στον 21ο αιώνα.
Και οι τέσσερις επικράτησαν εύκολα, αντιμετωπίζοντας πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας τους.
Φυσικά, όταν η οικονομία δυσκολεύεται, τα πράγματα γίνονται πιο επικίνδυνα, όπως συνέβη για παράδειγμα το 1948 με την τεράστια μείωση αμυντικών δαπανών από τον Harry Truman, η οποία του στοίχισε τη θέση του.
Το 1974 ο Gerald Ford δέχθηκε πλήγμα από την ύφεση της οικονομίας, ενώ και ο Jimmy Carter που τον διαθέχθηκε το 1976 «βυθίστηκε» από την ύφεση του 1980.
Ακόμα και μία μικρή κάμψη μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, όπως έμαθε το 1992 ο George H.W. Bush, ενώ το 2000 ο Al Gore επέρριψε ευθύνες στην «οικονομική ύφεση και τις διακυμάνσεις στις αγορές» για την ήττα του.
Πριν την έξαρση του COVID-19 και την κατάρρευση της αγοράς, ο Trump αναζητούσε μία δύσκολη επανεκλογή, καθώς το 2018 οι φορολογικές περικοπές και η άνοδος των αγορών δεν στάθηκαν αρκετά για να αποτρέψουν την κατάληψη της Βουλής των Αντιπροσώπων από τους Δημοκρατικούς.
Εκείνη τη χρονιά η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 2,9%, ρυθμός πολύ μικρότερος σε σχέση με τις προβλέψεις του Trump, παραμένοντας ωστόσο ένας αξιοσέβαστος αριθμός.
Το 2019 σημειώθηκε επιβράδυνση στο 2,3% αλλά ακόμα και έτσι στις αρχές του 2020 ο Trump μπορούσε να υπερηφανευτεί για την περιορισμένη αενργία, την αύξηση των μισθών και το άλμα στις αγορές.
Όλα αυτά τα στοιχεία έμοιαζαν για τον Trump ένας αξιοσημείωτος τρόπος για να στείλει ένα μήνυμα στους αντιπάλους του και τους επικριτές τους και να ενισχύσει τη θέση του προς τη δεύτερη θητεία.
Αυτό που συνέβη όμως αυτές τις τελευταίες εβδομάδες, μία bear αγορά που έχει εξαφανίσει τα κέρδη που σημειώθηκαν επί εποχής Trump και μία οικονομία που όχι απλά επιβραδύνεται αλλά στην πραγματικότητα καταρρέει, μπορεί να καταστρέψει σύντομα όλα όσα συνδέονται με τις τύχες του Trump.
«Θα υπάρξει ένα φαινόμενο ντόμινο», αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγςο της KPMG, Constance Hunter, διευκρινίζοντας ότι «οι εταιρείες θα απολύουν εργαζόμενους για να πληρώσουν τα χρέη που δε μπορούν να εξυπηρετήσουν και το ντόμινο θα συνεχίσει να πέφτει».
Δεν υπάρχει κάποιο μοντέλο που να δείχνει πόσο άσχημα μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση, αλλά ένα σενάριο της Morgan Stanley αναφέρει ότι η αμερικανική οικονομία μπορεί να συρρικνωθεί κατά 30% το δεύτερο τρίμηνο, ποσοστό χειρότερο σε σχέση με το 24% της Goldman Sachs.
Σε αυτή την περίπτωση το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το δεύτερο τρίμηνο διαδραματίζει συνήθως έναν τεράστιο ρόλο στην αντίληψη των ψηφοφόρων πριν από τις προεδρικές εκλογές.
Όπως τονίζει ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Emory, Dr. Alan Abramowitz, «οι επιδόσεις της οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο φαίνεται ότι διαμορφώνουν τις απόψεις της οικονομιας το φθινόπωρο, και ενώ η ανάκαμψη είναι πιθανή ακόμα και στα τέλη του τρέχοντος έτους, η αντίληψη των ψηφοφόρων έχει ήδη σχηματιστεί από την άνοιξη και το καλοκαίρι».
«Οι ψηφοφόροι δε θα κατηγορήσουν τον Trump για τον κορωνοϊό, αν και θα αποδώσουν ευθύνες για την αντίδραση της κυβέρνησης στην πανδημία, μία ιστορία που ακόμα γράφεται», επισημαίνει ο κ. Abramowitz, προσθέτοντας ότι «αυτό θα μπορούσε να καταδικάσει τον Trump, αλλά όλα είναι πιθανά δεδομένου το πόσο διχασμένη είναι η χώρα ακόμα και λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι ζημίες μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικές για έναν πρόεδρος σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές».
«Βλέπουμε ότι η δημοτικότητα του Trump είναι εξαιρετικά σταθερή, λόγω της σχεδόν αμείλικτης υποστήριξης των Ρεπουμπλικάνων και της εξίσου αδιάκοπης αντιπολίτευσης των Δημοκρατικών», υπογραμμίζει ο κ. Abaromowitz.
www.bankingnews.gr
Οι θέσεις εργασίας, η αύξηση των μισθών και οι περισσότερες ευκαιρίες για τους Αμερικανούς που εργάζονται αποτελούν το μαγικό ελιξίριο που έχει τροφοδοτήσει πολλές επιτυχημένες εκστρατείες επανεκλογής.
Το "Ειρήνη και ευημερία" ήταν το σύνθημα του Dwight Eisenhower το 1956, ενώ υπήρχαν και τα "Nixon Τώρα" το 1972 και "Είναι Πάλι Πρωί στην Αμερική" του Ronald Reagan το 1984.
Στις τελευταίες εκλογές του 20ου αιώνα, το 1996, ο Bill Clinton δεσμεύθηκε να οικοδομήσει μία γέφυρα στον 21ο αιώνα.
Και οι τέσσερις επικράτησαν εύκολα, αντιμετωπίζοντας πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας τους.
Φυσικά, όταν η οικονομία δυσκολεύεται, τα πράγματα γίνονται πιο επικίνδυνα, όπως συνέβη για παράδειγμα το 1948 με την τεράστια μείωση αμυντικών δαπανών από τον Harry Truman, η οποία του στοίχισε τη θέση του.
Το 1974 ο Gerald Ford δέχθηκε πλήγμα από την ύφεση της οικονομίας, ενώ και ο Jimmy Carter που τον διαθέχθηκε το 1976 «βυθίστηκε» από την ύφεση του 1980.
Ακόμα και μία μικρή κάμψη μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, όπως έμαθε το 1992 ο George H.W. Bush, ενώ το 2000 ο Al Gore επέρριψε ευθύνες στην «οικονομική ύφεση και τις διακυμάνσεις στις αγορές» για την ήττα του.
Πριν την έξαρση του COVID-19 και την κατάρρευση της αγοράς, ο Trump αναζητούσε μία δύσκολη επανεκλογή, καθώς το 2018 οι φορολογικές περικοπές και η άνοδος των αγορών δεν στάθηκαν αρκετά για να αποτρέψουν την κατάληψη της Βουλής των Αντιπροσώπων από τους Δημοκρατικούς.
Εκείνη τη χρονιά η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 2,9%, ρυθμός πολύ μικρότερος σε σχέση με τις προβλέψεις του Trump, παραμένοντας ωστόσο ένας αξιοσέβαστος αριθμός.
Το 2019 σημειώθηκε επιβράδυνση στο 2,3% αλλά ακόμα και έτσι στις αρχές του 2020 ο Trump μπορούσε να υπερηφανευτεί για την περιορισμένη αενργία, την αύξηση των μισθών και το άλμα στις αγορές.
Όλα αυτά τα στοιχεία έμοιαζαν για τον Trump ένας αξιοσημείωτος τρόπος για να στείλει ένα μήνυμα στους αντιπάλους του και τους επικριτές τους και να ενισχύσει τη θέση του προς τη δεύτερη θητεία.
Αυτό που συνέβη όμως αυτές τις τελευταίες εβδομάδες, μία bear αγορά που έχει εξαφανίσει τα κέρδη που σημειώθηκαν επί εποχής Trump και μία οικονομία που όχι απλά επιβραδύνεται αλλά στην πραγματικότητα καταρρέει, μπορεί να καταστρέψει σύντομα όλα όσα συνδέονται με τις τύχες του Trump.
«Θα υπάρξει ένα φαινόμενο ντόμινο», αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγςο της KPMG, Constance Hunter, διευκρινίζοντας ότι «οι εταιρείες θα απολύουν εργαζόμενους για να πληρώσουν τα χρέη που δε μπορούν να εξυπηρετήσουν και το ντόμινο θα συνεχίσει να πέφτει».
Δεν υπάρχει κάποιο μοντέλο που να δείχνει πόσο άσχημα μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση, αλλά ένα σενάριο της Morgan Stanley αναφέρει ότι η αμερικανική οικονομία μπορεί να συρρικνωθεί κατά 30% το δεύτερο τρίμηνο, ποσοστό χειρότερο σε σχέση με το 24% της Goldman Sachs.
Σε αυτή την περίπτωση το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το δεύτερο τρίμηνο διαδραματίζει συνήθως έναν τεράστιο ρόλο στην αντίληψη των ψηφοφόρων πριν από τις προεδρικές εκλογές.
Όπως τονίζει ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Emory, Dr. Alan Abramowitz, «οι επιδόσεις της οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο φαίνεται ότι διαμορφώνουν τις απόψεις της οικονομιας το φθινόπωρο, και ενώ η ανάκαμψη είναι πιθανή ακόμα και στα τέλη του τρέχοντος έτους, η αντίληψη των ψηφοφόρων έχει ήδη σχηματιστεί από την άνοιξη και το καλοκαίρι».
«Οι ψηφοφόροι δε θα κατηγορήσουν τον Trump για τον κορωνοϊό, αν και θα αποδώσουν ευθύνες για την αντίδραση της κυβέρνησης στην πανδημία, μία ιστορία που ακόμα γράφεται», επισημαίνει ο κ. Abramowitz, προσθέτοντας ότι «αυτό θα μπορούσε να καταδικάσει τον Trump, αλλά όλα είναι πιθανά δεδομένου το πόσο διχασμένη είναι η χώρα ακόμα και λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι ζημίες μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικές για έναν πρόεδρος σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές».
«Βλέπουμε ότι η δημοτικότητα του Trump είναι εξαιρετικά σταθερή, λόγω της σχεδόν αμείλικτης υποστήριξης των Ρεπουμπλικάνων και της εξίσου αδιάκοπης αντιπολίτευσης των Δημοκρατικών», υπογραμμίζει ο κ. Abaromowitz.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών