Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας «μετατοπίζονται σε μια αμυντική στρατηγική που υιοθέτησε και απέτυχε η ναζιστική Γερμανία» στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Καθώς το Κίεβο αναγκάζεται να αποτραβηχθεί σε αμυντικές θέσεις, διεθνείς παρατηρητές βλέπουν ομοιότητες μεταξύ της τρέχουσας σύγκρουσης στα εδάφη της Ουκρανίας και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, πιο συγκεκριμένα τακτικές και θέσεις που διαμόρφωσαν και υιοθέτησαν οι ναζί του Χίτλερ μετά την ήττα τους από την Ρωσία στο Στάλινγκραντ να υιοθετούνται σήμερα από τα ουκρανικά στρατεύματα όπως σημειώνει το Sputnik.
«Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά συχνά κάνει ομοιοκαταληξία», ισχυρίστηκε ο Αμερικανός συγγραφέας Mark Twain, μιλώντας σε μια παρατήρηση του Marx, του Hegel και άλλων.
Η δήλωση φαίνεται εύστοχη τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς ο πολιορκημένος ουκρανικός στρατός υιοθετεί ολοένα και περισσότερο αμυντικές στρατηγικές που υιοθέτησαν οι ναζί, καθώς χάνουν τις θέσεις τους στο Donbass.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας «μετατοπίζονται σε μια αμυντική στρατηγική που υιοθέτησε και απέτυχε η ναζιστική Γερμανία» στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και από την στιγμή που απέτυχε μία φορά, γιατί να μην αποτύχει και τώρα, διερωτώνται δεδομένων των συνθηκών.
«Η ενεργητική άμυνα θεωρήθηκε γενικά εφαρμόσιμη σε τμήματα, σώματα και στρατούς πεδίου», είπε ο συνταξιούχος συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού Douglas Nash, περιγράφοντας μια στρατιωτική τακτική που πρωτοστάτησε ο Ναζί Στρατάρχης Erich Von Manstein.
Ο Von Manstein ανέπτυξε την τακτική στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός πήγε στην επίθεση αφού απώθησε τα γερμανικά στρατεύματα στο Στάλινγκραντ.
Υπεραριθμοί των Σοβιετικών, οι Ναζί αναγκάστηκαν να επινοήσουν νέους τακτικούς ελιγμούς που αντιστοιχούσαν σε ελλείψεις σε στρατιώτες και εξοπλισμό.
Αλλά παρόλο που οι τάξεις του γερμανικού στρατού μειώνονταν γρήγορα, οι Ναζί ήταν ακόμα σε θέση να συγκεντρώσουν αρκετούς άνδρες για να εκτελέσουν τις περίπλοκες αντεπιθέσεις του Von Manstein.
Ο Nash ισχυρίζεται ότι οι ουκρανικές «διμοιρίες, μοίρες και τάγματα» που συγκεντρώθηκαν για τις επιχειρήσεις «κινητής άμυνας» του καθεστώτος ήταν πολύ μικρές για να πετύχουν.
Η νέα τεχνολογία έχει υπονομεύσει περαιτέρω την απελπισμένη στρατηγική της Ουκρανίας.
Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν δυσκολέψει τους ελιγμούς στο πεδίο της μάχης για τις ουκρανικές δυνάμεις που βρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση και ανελέητες επιθέσεις από τον ουρανό από μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV).
Οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι μπορούν επίσης να χτυπήσουν στρατεύματα από δεκάδες μίλια μακριά.
Αυτές οι πραγματικότητες ανάγκασαν την Ουκρανία να υιοθετήσει μια πιο στατική στρατηγική πολέμου χαρακωμάτων.
Η πολιτική έχει επίσης περιορίσει το σύνολο των τακτικών που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν οι Ουκρανοί διοικητές.
Η στρατηγική ενεργητικής κινητής άμυνας των Ναζί απαιτούσε την προθυμία να εκχωρήσει έδαφος -τουλάχιστον προσωρινά- για να στήσει μια παγίδα για την προώθηση των σοβιετικών στρατευμάτων.
Αυτή είναι μια μη ελκυστική προοπτική για τους Ουκρανούς ηγέτες, καθώς ο στρατός της χώρας έχει χάσει χιλιάδες στρατιώτες σε προσπάθειες να καταλάβει και να κρατήσει σημαντικές πόλεις.
Όπως οι Ναζί που οδηγήθηκαν πίσω στο Βερολίνο μετά το 1943, ο ουκρανικός στρατός αναγκάζεται όλο και περισσότερο να υπερασπιστεί μια μεγάλη έκταση γης με μικρό αριθμό στρατευμάτων.
Για άλλη μια φορά, η στοχαστική στρατηγική της Ρωσίας διαδραματίζει βασικό ρόλο υπέρ της, με τα στρατεύματα της Μόσχας να μπορούν να ξεπεράσουν τον αντίπαλό τους ακόμη και μετά από δύο χρόνια μάχης.
www.bankingnews.gr
«Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά συχνά κάνει ομοιοκαταληξία», ισχυρίστηκε ο Αμερικανός συγγραφέας Mark Twain, μιλώντας σε μια παρατήρηση του Marx, του Hegel και άλλων.
Η δήλωση φαίνεται εύστοχη τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς ο πολιορκημένος ουκρανικός στρατός υιοθετεί ολοένα και περισσότερο αμυντικές στρατηγικές που υιοθέτησαν οι ναζί, καθώς χάνουν τις θέσεις τους στο Donbass.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας «μετατοπίζονται σε μια αμυντική στρατηγική που υιοθέτησε και απέτυχε η ναζιστική Γερμανία» στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και από την στιγμή που απέτυχε μία φορά, γιατί να μην αποτύχει και τώρα, διερωτώνται δεδομένων των συνθηκών.
«Η ενεργητική άμυνα θεωρήθηκε γενικά εφαρμόσιμη σε τμήματα, σώματα και στρατούς πεδίου», είπε ο συνταξιούχος συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού Douglas Nash, περιγράφοντας μια στρατιωτική τακτική που πρωτοστάτησε ο Ναζί Στρατάρχης Erich Von Manstein.
Ο Von Manstein ανέπτυξε την τακτική στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός πήγε στην επίθεση αφού απώθησε τα γερμανικά στρατεύματα στο Στάλινγκραντ.
Υπεραριθμοί των Σοβιετικών, οι Ναζί αναγκάστηκαν να επινοήσουν νέους τακτικούς ελιγμούς που αντιστοιχούσαν σε ελλείψεις σε στρατιώτες και εξοπλισμό.
Αλλά παρόλο που οι τάξεις του γερμανικού στρατού μειώνονταν γρήγορα, οι Ναζί ήταν ακόμα σε θέση να συγκεντρώσουν αρκετούς άνδρες για να εκτελέσουν τις περίπλοκες αντεπιθέσεις του Von Manstein.
Ο Nash ισχυρίζεται ότι οι ουκρανικές «διμοιρίες, μοίρες και τάγματα» που συγκεντρώθηκαν για τις επιχειρήσεις «κινητής άμυνας» του καθεστώτος ήταν πολύ μικρές για να πετύχουν.
Η νέα τεχνολογία έχει υπονομεύσει περαιτέρω την απελπισμένη στρατηγική της Ουκρανίας.
Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν δυσκολέψει τους ελιγμούς στο πεδίο της μάχης για τις ουκρανικές δυνάμεις που βρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση και ανελέητες επιθέσεις από τον ουρανό από μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV).
Οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι μπορούν επίσης να χτυπήσουν στρατεύματα από δεκάδες μίλια μακριά.
Αυτές οι πραγματικότητες ανάγκασαν την Ουκρανία να υιοθετήσει μια πιο στατική στρατηγική πολέμου χαρακωμάτων.
Η πολιτική έχει επίσης περιορίσει το σύνολο των τακτικών που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν οι Ουκρανοί διοικητές.
Η στρατηγική ενεργητικής κινητής άμυνας των Ναζί απαιτούσε την προθυμία να εκχωρήσει έδαφος -τουλάχιστον προσωρινά- για να στήσει μια παγίδα για την προώθηση των σοβιετικών στρατευμάτων.
Αυτή είναι μια μη ελκυστική προοπτική για τους Ουκρανούς ηγέτες, καθώς ο στρατός της χώρας έχει χάσει χιλιάδες στρατιώτες σε προσπάθειες να καταλάβει και να κρατήσει σημαντικές πόλεις.
Όπως οι Ναζί που οδηγήθηκαν πίσω στο Βερολίνο μετά το 1943, ο ουκρανικός στρατός αναγκάζεται όλο και περισσότερο να υπερασπιστεί μια μεγάλη έκταση γης με μικρό αριθμό στρατευμάτων.
Για άλλη μια φορά, η στοχαστική στρατηγική της Ρωσίας διαδραματίζει βασικό ρόλο υπέρ της, με τα στρατεύματα της Μόσχας να μπορούν να ξεπεράσουν τον αντίπαλό τους ακόμη και μετά από δύο χρόνια μάχης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών