Η Ουάσινγκτον, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, επιλέγει να παίξει το παιχνίδι της ισορροπίας, τουλάχιστον προς το παρόν
Η ιδέα της ανατροπής του καθεστώτος στο Ιράν, που κάποτε ενέπνεε ελπίδες σε εξόριστους Ιρανούς και ορισμένους δυτικούς κύκλους, φαίνεται να έχει ξεθωριάσει.
Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι διατεθειμένες να προωθήσουν μια τέτοια αλλαγή, προτιμώντας μια πιο προσεκτική προσέγγιση.
Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη στάση;
Ιστορικές αποτυχίες και διδάγματα
Η πολιτική των επεμβάσεων της Ουάσινγκτον τις τελευταίες δεκαετίες αφήνει πικρή γεύση. Από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη και τη Συρία, οι αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις συχνά οδήγησαν σε χάος, αστάθεια και προσφυγικές ροές που έφτασαν μέχρι την Ευρώπη.
Αυτή η εμπειρία έχει κάνει την αμερικανική ηγεσία πιο επιφυλακτική απέναντι σε φιλόδοξα σχέδια ανατροπής καθεστώτων, ιδιαίτερα σε μια περιοχή τόσο ευαίσθητη όσο η Μέση Ανατολή.
Στρατηγική αποτροπή αντί για κλιμάκωση
Οι πρόσφατες επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και των υποδομών ασφαλείας του καθεστώτος των μουλάδων ήταν ακριβείς και περιορισμένες.
Στόχος δεν ήταν η πλήρης ανατροπή της Τεχεράνης, αλλά η αποδυνάμωση των πυρηνικών της φιλοδοξιών και η αποστολή ενός ισχυρού μηνύματος.
Η επιλογή αυτή αντικατοπτρίζει την απροθυμία της Ουάσινγκτον να δημιουργήσει ένα ακόμη ασταθές κράτος στην περιοχή, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο πρόεδρος Trump, με δηλώσεις του, κάλεσε τόσο το Ιράν όσο και το Ισραήλ να σεβαστούν την εύθραυστη εκεχειρία.
Αυτή η στάση υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ προτιμούν να διατηρήσουν το status quo, παρά να ρισκάρουν μια ευρύτερη σύγκρουση.
Το ίδιο το Ιράν, από την πλευρά του, φάνηκε να αποφεύγει την κλιμάκωση, περιορίζοντας τις αντιδράσεις του σε προσεκτικά μετρημένες κινήσεις.
Οι επιπτώσεις για το Ιράν και την περιοχή
Το καθεστώς του Ιράν, αν και εξασθενημένο διεθνώς και με πληγωμένη εσωτερική εικόνα, παραμένει αρκετά ισχυρό για να ελέγχει τη χώρα.
Οι Φρουροί της Επανάστασης και οι θρησκευτικοί φρουροί συνεχίζουν να επιβάλλουν την εξουσία τους.
Για την ιρανική αντιπολίτευση, ιδιαίτερα για εξόριστους όπως ο γιος του τελευταίου Σάχη, η απουσία αμερικανικής υποστήριξης αποτελεί πλήγμα στις φιλοδοξίες τους.
Για το Ισραήλ, η εξουδετέρωση της ιρανικής πυρηνικής απειλής, έστω και προσωρινά, αποτελεί σημαντική νίκη.
Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, επιβεβαίωσαν τη στρατιωτική τους υπεροχή, χωρίς να εμπλακούν σε έναν παρατεταμένο πόλεμο.
Ωστόσο, η απρόβλεπτη φύση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής υπό την παρούσα διοίκηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής πορείας στο μέλλον.
Μια ρεαλιστική προσέγγιση
Η τρέχουσα στρατηγική των ΗΠΑ φαίνεται να βασίζεται σε έναν κυνικό αλλά πρακτικό υπολογισμό:
αποτροπή της ιρανικής απειλής χωρίς τη δημιουργία νέων προβλημάτων.
Αν και αυτό απογοητεύει όσους ονειρεύονται μια δημοκρατική μετάβαση στο Ιράν, η ιστορία δείχνει ότι οι απότομες αλλαγές καθεστώτος σπάνια οδηγούν σε σταθερότητα.
Η Ουάσινγκτον, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, επιλέγει να παίξει το παιχνίδι της ισορροπίας, τουλάχιστον προς το παρόν.
www.bankingnews.gr
Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι διατεθειμένες να προωθήσουν μια τέτοια αλλαγή, προτιμώντας μια πιο προσεκτική προσέγγιση.
Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη στάση;
Ιστορικές αποτυχίες και διδάγματα
Η πολιτική των επεμβάσεων της Ουάσινγκτον τις τελευταίες δεκαετίες αφήνει πικρή γεύση. Από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη και τη Συρία, οι αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις συχνά οδήγησαν σε χάος, αστάθεια και προσφυγικές ροές που έφτασαν μέχρι την Ευρώπη.
Αυτή η εμπειρία έχει κάνει την αμερικανική ηγεσία πιο επιφυλακτική απέναντι σε φιλόδοξα σχέδια ανατροπής καθεστώτων, ιδιαίτερα σε μια περιοχή τόσο ευαίσθητη όσο η Μέση Ανατολή.
Στρατηγική αποτροπή αντί για κλιμάκωση
Οι πρόσφατες επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος και των υποδομών ασφαλείας του καθεστώτος των μουλάδων ήταν ακριβείς και περιορισμένες.
Στόχος δεν ήταν η πλήρης ανατροπή της Τεχεράνης, αλλά η αποδυνάμωση των πυρηνικών της φιλοδοξιών και η αποστολή ενός ισχυρού μηνύματος.
Η επιλογή αυτή αντικατοπτρίζει την απροθυμία της Ουάσινγκτον να δημιουργήσει ένα ακόμη ασταθές κράτος στην περιοχή, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο πρόεδρος Trump, με δηλώσεις του, κάλεσε τόσο το Ιράν όσο και το Ισραήλ να σεβαστούν την εύθραυστη εκεχειρία.
Αυτή η στάση υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ προτιμούν να διατηρήσουν το status quo, παρά να ρισκάρουν μια ευρύτερη σύγκρουση.
Το ίδιο το Ιράν, από την πλευρά του, φάνηκε να αποφεύγει την κλιμάκωση, περιορίζοντας τις αντιδράσεις του σε προσεκτικά μετρημένες κινήσεις.
Οι επιπτώσεις για το Ιράν και την περιοχή
Το καθεστώς του Ιράν, αν και εξασθενημένο διεθνώς και με πληγωμένη εσωτερική εικόνα, παραμένει αρκετά ισχυρό για να ελέγχει τη χώρα.
Οι Φρουροί της Επανάστασης και οι θρησκευτικοί φρουροί συνεχίζουν να επιβάλλουν την εξουσία τους.
Για την ιρανική αντιπολίτευση, ιδιαίτερα για εξόριστους όπως ο γιος του τελευταίου Σάχη, η απουσία αμερικανικής υποστήριξης αποτελεί πλήγμα στις φιλοδοξίες τους.
Για το Ισραήλ, η εξουδετέρωση της ιρανικής πυρηνικής απειλής, έστω και προσωρινά, αποτελεί σημαντική νίκη.
Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, επιβεβαίωσαν τη στρατιωτική τους υπεροχή, χωρίς να εμπλακούν σε έναν παρατεταμένο πόλεμο.
Ωστόσο, η απρόβλεπτη φύση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής υπό την παρούσα διοίκηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αλλαγής πορείας στο μέλλον.
Μια ρεαλιστική προσέγγιση
Η τρέχουσα στρατηγική των ΗΠΑ φαίνεται να βασίζεται σε έναν κυνικό αλλά πρακτικό υπολογισμό:
αποτροπή της ιρανικής απειλής χωρίς τη δημιουργία νέων προβλημάτων.
Αν και αυτό απογοητεύει όσους ονειρεύονται μια δημοκρατική μετάβαση στο Ιράν, η ιστορία δείχνει ότι οι απότομες αλλαγές καθεστώτος σπάνια οδηγούν σε σταθερότητα.
Η Ουάσινγκτον, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, επιλέγει να παίξει το παιχνίδι της ισορροπίας, τουλάχιστον προς το παρόν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών