Η Ουκρανία μεταφέρει τους καταστροφικούς πυραύλους Flamingo σε χώρες του ΝΑΤΟ, φέρνοντας τη σύγκρουση με τη Ρωσία σε νέα, διεθνή διάσταση και εντείνοντας τους φόβους για παγκόσμια κλιμάκωση...
Μια νέα διάσταση φέρνει στην επιφάνεια η υποτιθέμενη ρωσική επίθεση με drones στην Πολωνία…
Η Ουκρανία ανεβάζει επικίνδυνα ταχύτητα στο στρατιωτικό παίγνιο, μεταφέροντας κρίσιμες παραγωγικές εγκαταστάσεις και τα πιο ισχυρά όπλα της, όπως τους πυραύλους Flamingo, σε χώρες του ΝΑΤΟ.
Η κίνηση αυτή, που στοχεύει στην προστασία τους από τις συνεχείς ρωσικές επιθέσεις, φέρνει τη σύγκρουση σε μια νέα, διεθνή διάσταση και εγείρει φόβους για την κλιμάκωση ενός περιφερειακού πολέμου σε παγκόσμια σύγκρουση.
Οι στρατηγικές επιλογές της Κοπεγχάγης, της Πολωνίας και άλλων συμμάχων (ας ελπίσουμε να μην είναι η Ελλάδα μεταξύ αυτών, διότι διαφορετικά θα αποτελέσει ρωσικό στόχο) καθιστούν σαφές ότι η Ουκρανία «παίζει» ένα επικίνδυνο χαρτί, με συνέπειες που μπορεί να ξεπεράσουν τα σύνορά της – ακόμα και ενεργοποίηση του άρθρου 5.
Ειδικότερα, η Ουκρανία μεταφέρει παραγωγικές εγκαταστάσεις σε χώρες του ΝΑΤΟ για μερικά από τα ισχυρότερα οπλικά της συστήματα εκτός των συνόρων της, προκειμένου να τα προστατεύσει από τις επιθέσεις των ρωσικών πυραύλων και των drones.
Ταυτόχρονα, επινοεί επεισόδια και πραγματοποιεί προβοκάτσιες, για να εμπλέξει και άλλους στη σύγκρουσή της με τη Ρωσία.
Σύμφωνα με τη «Wall Street Journal», η ουκρανική Fire Point ανακοίνωσε τη μεταφορά της μονάδας παραγωγής στερεού καυσίμου για τους πυραύλους της στη Δανία.
Η νέα εγκατάσταση, κοντά στη στρατιωτική βάση Skrydstrup στο Vojens, όπου βρίσκονται σημαντικές υποδομές του ΝΑΤΟ, αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή τον Δεκέμβριο.
Η Κοπεγχάγη χρηματοδοτεί το έργο με 78 εκατομμύρια δολάρια.
Η Fire Point έχει τραβήξει πρόσφατα την προσοχή ως η εταιρεία που αναπτύσσει τον ουκρανικό πύραυλο κρουζ Flamingo FP-4, ο οποίος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχει βεληνεκές πάνω από 2.900 χιλιόμετρα και κεφαλή βάρους έως 1.100 κιλά.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, ανακοίνωσε γύρω στις 21 Αυγούστου ότι η παραγωγή του πυραύλου θα ξεκινήσει στις αρχές του επόμενου έτους.
Το Reuters ανέφερε ότι «ο Zelensky … αναμένει τη μαζική παραγωγή [των πυραύλων Flamingo] στις αρχές του επόμενου έτους».
Υπήρξε επίσης εικασία ότι ο πύραυλος έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για επιθέσεις στην Κριμαία.
Η απειλή Flamingo
Ο πύραυλος Flamingo δεν διαθέτει την τεχνική υπεροχή των βρετανικών και γαλλικών πυραύλων, όπως οι Storm Shadow και SCALP-EG, οι οποίοι μπορούν να αποφύγουν την ανίχνευση πετώντας χαμηλά και να παρακάμψουν γνωστές εγκαταστάσεις αεράμυνας.
Ωστόσο, οι εισαγόμενοι πύραυλοι είναι ακριβοί, δεν διατίθενται σε επαρκή αριθμό και απαιτούν προηγμένα εναέρια και διαστημικά συστήματα ISR για καθοδήγηση και στόχευση.
Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump να τερματίσει τον πόλεμο περιπλέκει περαιτέρω την απόκτηση και χρήση αυτών των πόρων.
Αντίθετα, ο Flamingo είναι πιο απλός, με μεγαλύτερο βεληνεκές και βαριά κεφαλή, καθιστώντας τον ιδιαίτερα καταστροφικό.
Είναι αρκετά οικονομικός ώστε να παραχθεί μαζικά και γρήγορα.
Η Ουκρανία πιθανώς θα τον χρησιμοποιήσει σε συντονισμό με μακράς εμβέλειας drones για να υπερφορτώσει τις ρωσικές αεράμυνες.
Δυτικές πηγές ισχυρίζονται ότι ο Flamingo έχει ήδη χρησιμοποιηθεί εναντίον ρωσικών στόχων στην Κριμαία - αν και η πληροφορία παραμένει ανεπιβεβαίωτη.
Εκτός από τον FP-4 Flamingo, η Fire Point ανακοίνωσε σχέδια ανάπτυξης των βαλλιστικών πυραύλων FP-7 και FP-9, με βεληνεκές 200 και 855 χιλιομέτρων αντίστοιχα.
Η μοίρα του πυραύλου Sapsan
Η Ουκρανία φαίνεται ότι επέλεξε να μεταφέρει κρίσιμα τμήματα του στρατιωτικο-βιομηχανικού της συγκροτήματος εκτός συνόρων, ώστε να αποφύγει την τύχη του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων Sapsan.
Ο Sapsan (γνωστός και ως Grom-2) είναι ουκρανικό σύστημα βραχείας εμβέλειας, μονοστάδιο, με στερεό καύσιμο, κεφαλή 500 κιλών και επιχειρησιακό βεληνεκές μεταξύ 50 και 400–500 χιλιομέτρων, ενώ κάποιες αναφορές το τοποθετούν έως τα 700 χιλιόμετρα.
Συνδυάζει χαρακτηριστικά τακτικού πυραύλου και πολλαπλού εκτοξευτή, παρόμοια με τον αμερικανικό ATACMS, τον οποίο πιθανώς είχε σκοπό να αντικαταστήσει.
Από τον Ιούνιο, η Ρωσία διεξάγει εκστρατεία καταστροφής των παραγωγικών εγκαταστάσεων του Sapsan, στοχεύοντας μεταξύ άλλων στο Pavlograd Mechanical Plant, στο Pavlograd Chemical Plant, στο Shostka State Plant «Zvezda», στο Shostka State Research Institute of Chemical Products και σε χημικές εγκαταστάσεις στην περιοχή Zhytomyr.
Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον Αύγουστο, πλήττοντας την παραγωγική ικανότητα και τα αποθέματα πυραύλων και ανταλλακτικών.
Άλλες μεταφορές παραγωγής
Στο παρελθόν, υπήρξαν αρκετές αναφορές για μεταφορά ουκρανικών οπλικών εγκαταστάσεων εκτός συνόρων για ασφάλεια και αύξηση παραγωγής.
Τον Ιούνιο, ο Guardian ανέφερε ότι η Ουκρανία και το Ηνωμένο Βασίλειο σχεδιάζουν κοινή παραγωγή μακράς εμβέλειας drones, χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής τοποθεσία.
Τον Μάιο, η βρετανική εφημερίδα ανέφερε ότι Ουκρανία και Γερμανία συμφώνησαν στην κοινή παραγωγή μακράς εμβέλειας πυραύλων, πιθανόν σε γερμανικές εγκαταστάσεις.
Τον Δεκέμβριο του 2024, η «Wall Street Journal» ανέφερε ότι ουκρανικές αμυντικές εταιρείες εξετάζουν τη μεταφορά παραγωγικών εγκαταστάσεων στην Πολωνία.
Μια κοινή επιχείρηση μεταξύ Ukroboronprom και Polska Grupa Zbrojeniowa ξεκίνησε για την παραγωγή βλημάτων αρμάτων 125 χιλιοστών.
Πιο πρόσφατα, υπήρξαν πληροφορίες ότι η Ουκρανία διαπραγματεύεται με τη Νέα Ζηλανδία και τις Φιλιππίνες για παραγωγή μη επανδρωμένων θαλάσσιων οχημάτων (USVs).
Οι Φιλιππίνες φαίνεται να βλέπουν αξία στην πρόταση, καθώς τα kamikaze USVs θα προσφέρουν μια οικονομική ασύμμετρη ικανότητα να περιορίζουν το Ναυτικό του PLA σε αμφισβητούμενα ύδατα.
Κέρδη για την Ουκρανία
Η απόφαση της Ουκρανίας να μεταφέρει το στρατιωτικοβιομηχανικό της συγκρότημα (MIC) σε χώρες του ΝΑΤΟ ενέχει ελάχιστο ρίσκο αλλά σημαντικά οφέλη τόσο για την Ουκρανία όσο και για τις χώρες υποδοχής.
Η μεταφορά αυτή θα βοηθήσει στη διασφάλιση σταθερών αλυσίδων εφοδιασμού και αξιόπιστης ενέργειας, επιτρέποντας την αύξηση της παραγωγής.
Χώρες υποδοχής, όπως η Δανία και η Πολωνία, θα αποκτήσουν πρόσβαση στην πνευματική ιδιοκτησία σχετικά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή ουκρανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, ενώ οι νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις θα δημιουργήσουν και τοπικές θέσεις εργασίας.
Σε πρόσφατη δήλωσή του, ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν στην Ουκρανία δισεκατομμύρια για την απόκτηση της πνευματικής της ιδιοκτησίας στην κατασκευή όπλων.
Επιλογές αντίδρασης της Ρωσίας
Καθώς προχωρά η μεταφορά του στρατιωτικοβιομηχανικού συγκροτήματος της Ουκρανίας, η συνεχιζόμενη εκστρατεία της Ρωσίας κατά των ουκρανικών στρατιωτικών και ενεργειακών υποδομών θα χάνει σταδιακά την αποτελεσματικότητά της.
Η Ρωσία δεν θα μπορεί πλέον να αξιοποιεί την συντριπτική αεροπορική της ισχύ για να πλήττει την πολεμική ικανότητα της Ουκρανίας.
Μπορεί να χρειαστεί ένα έτος ή περισσότερο προτού η ρωσική υπεροχή μειωθεί σοβαρά, δίνοντας στη Μόσχα ένα περιορισμένο παράθυρο ευκαιρίας για να εκμεταλλευθεί το πλεονέκτημά της.
Ωστόσο, είναι απίθανο η Ρωσία να ασκήσει το υποστηριζόμενο δικαίωμά της στην αυτοάμυνα επιτιθέμενη σε ουκρανικές παραγωγικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε χώρες του ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία κερδίζει προς το παρόν τον πόλεμο, και μια τέτοια κλιμάκωση θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη.
Η πιο εφικτή επιλογή για τις ρωσικές δυνάμεις θα ήταν να μετατοπίσουν την προσοχή τους από την ουκρανική παραγωγική υποδομή στο να πλήξουν το δίκτυο logistics της Ουκρανίας.
Ωστόσο, μεγάλο μέρος της υποδομής logistics που διευκολύνει τη ροή των δυτικών όπλων προς την Ουκρανία βρίσκεται στις δυτικές περιοχές της χώρας, μακριά από τις γραμμές του μετώπου.
Η Ρωσία δεν διαθέτει επαρκή όπλα μεγάλου βεληνεκούς, ακριβείας και που παρακάμπτουν τις αεράμυνες για να διατηρήσει μια τέτοια εκστρατεία.
Μια πιο πρακτική στρατηγική θα ήταν να διεξάγει η Ρωσία μια συνεχή αεροπορική εκστρατεία κατά πλοίων που μεταφέρουν όπλα και πυρομαχικά, ενώ ταυτόχρονα καθιστά ανενεργές τις γέφυρες στον Δνείπερο.
Γέφυρες του Δνείπερου
Από την έναρξη της Ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO), Ρώσοι στρατιωτικοί bloggers εκφράζουν συχνά πυκνά την απογοήτευσή τους για την απροθυμία ή αδυναμία της Μόσχας να καταστρέψει όλες τις ουκρανικές γέφυρες πάνω από τον ποταμό Δνείπερο.
Πολλοί πιστεύουν ότι η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να διατηρήσει τη στρατιωτική της ικανότητα εάν αυτές οι γέφυρες καταστρέφονταν, καθώς τα περισσότερα όπλα και πυρομαχικά που παρέχονται από τη Δύση διακινούνται πάνω από τον Δνείπερο στο δρόμο προς το μέτωπο.
Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία έχει στοχεύσει περιστασιακά τις γέφυρες, δεν έχει ποτέ διεξάγει συντονισμένη προσπάθεια για να τις καταστρέψει.
Ένας λόγος είναι ίσως ότι η ρωσική στρατιωτική ηγεσία μπορεί να προβλέπει την ανάγκη για τις δικές της δυνάμεις να διασχίσουν τον Δνείπερο στο μέλλον.
Η καταστροφή των γεφυρών θα σήμαινε έμμεσα ότι η Ρωσία δεν έχει πρόθεση να διασχίσει τον ποταμό, κάτι που θα μπορούσε με τη σειρά του να ωθήσει την ηγεσία της Ουκρανίας να σκληρύνει τη στάση της και να αντισταθεί στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Υπάρχουν επίσης αμφιβολίες για την ικανότητα της Ρωσίας να καταστρέψει τις γέφυρες.
Η αποτυχία της Ουκρανίας να θέσει εκτός λειτουργίας τη Γέφυρα της Κερτς, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, δείχνει τη δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται να μπορούν να καταστρέψουν γέφυρες στον Δνείπερο κοντά στο μέτωπο, όπως εκείνες κοντά στη Χερσώνα, μέσω αδιάκοπων επιθέσεων με βαριές glide βόμβες.
Ωστόσο, θα αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσκολίες στην καταστροφή γεφυρών βαθύτερα μέσα στην Ουκρανία, που βρίσκονται πέρα από το αποτελεσματικό βεληνεκές των glide βομβών.
www.bankingnews.gr
Η Ουκρανία ανεβάζει επικίνδυνα ταχύτητα στο στρατιωτικό παίγνιο, μεταφέροντας κρίσιμες παραγωγικές εγκαταστάσεις και τα πιο ισχυρά όπλα της, όπως τους πυραύλους Flamingo, σε χώρες του ΝΑΤΟ.
Η κίνηση αυτή, που στοχεύει στην προστασία τους από τις συνεχείς ρωσικές επιθέσεις, φέρνει τη σύγκρουση σε μια νέα, διεθνή διάσταση και εγείρει φόβους για την κλιμάκωση ενός περιφερειακού πολέμου σε παγκόσμια σύγκρουση.
Οι στρατηγικές επιλογές της Κοπεγχάγης, της Πολωνίας και άλλων συμμάχων (ας ελπίσουμε να μην είναι η Ελλάδα μεταξύ αυτών, διότι διαφορετικά θα αποτελέσει ρωσικό στόχο) καθιστούν σαφές ότι η Ουκρανία «παίζει» ένα επικίνδυνο χαρτί, με συνέπειες που μπορεί να ξεπεράσουν τα σύνορά της – ακόμα και ενεργοποίηση του άρθρου 5.
Ειδικότερα, η Ουκρανία μεταφέρει παραγωγικές εγκαταστάσεις σε χώρες του ΝΑΤΟ για μερικά από τα ισχυρότερα οπλικά της συστήματα εκτός των συνόρων της, προκειμένου να τα προστατεύσει από τις επιθέσεις των ρωσικών πυραύλων και των drones.
Ταυτόχρονα, επινοεί επεισόδια και πραγματοποιεί προβοκάτσιες, για να εμπλέξει και άλλους στη σύγκρουσή της με τη Ρωσία.
Σύμφωνα με τη «Wall Street Journal», η ουκρανική Fire Point ανακοίνωσε τη μεταφορά της μονάδας παραγωγής στερεού καυσίμου για τους πυραύλους της στη Δανία.
Η νέα εγκατάσταση, κοντά στη στρατιωτική βάση Skrydstrup στο Vojens, όπου βρίσκονται σημαντικές υποδομές του ΝΑΤΟ, αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή τον Δεκέμβριο.
Η Κοπεγχάγη χρηματοδοτεί το έργο με 78 εκατομμύρια δολάρια.
Η Fire Point έχει τραβήξει πρόσφατα την προσοχή ως η εταιρεία που αναπτύσσει τον ουκρανικό πύραυλο κρουζ Flamingo FP-4, ο οποίος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχει βεληνεκές πάνω από 2.900 χιλιόμετρα και κεφαλή βάρους έως 1.100 κιλά.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, ανακοίνωσε γύρω στις 21 Αυγούστου ότι η παραγωγή του πυραύλου θα ξεκινήσει στις αρχές του επόμενου έτους.
Το Reuters ανέφερε ότι «ο Zelensky … αναμένει τη μαζική παραγωγή [των πυραύλων Flamingo] στις αρχές του επόμενου έτους».
Υπήρξε επίσης εικασία ότι ο πύραυλος έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για επιθέσεις στην Κριμαία.
Η απειλή Flamingo
Ο πύραυλος Flamingo δεν διαθέτει την τεχνική υπεροχή των βρετανικών και γαλλικών πυραύλων, όπως οι Storm Shadow και SCALP-EG, οι οποίοι μπορούν να αποφύγουν την ανίχνευση πετώντας χαμηλά και να παρακάμψουν γνωστές εγκαταστάσεις αεράμυνας.
Ωστόσο, οι εισαγόμενοι πύραυλοι είναι ακριβοί, δεν διατίθενται σε επαρκή αριθμό και απαιτούν προηγμένα εναέρια και διαστημικά συστήματα ISR για καθοδήγηση και στόχευση.
Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump να τερματίσει τον πόλεμο περιπλέκει περαιτέρω την απόκτηση και χρήση αυτών των πόρων.
Αντίθετα, ο Flamingo είναι πιο απλός, με μεγαλύτερο βεληνεκές και βαριά κεφαλή, καθιστώντας τον ιδιαίτερα καταστροφικό.
Είναι αρκετά οικονομικός ώστε να παραχθεί μαζικά και γρήγορα.
Η Ουκρανία πιθανώς θα τον χρησιμοποιήσει σε συντονισμό με μακράς εμβέλειας drones για να υπερφορτώσει τις ρωσικές αεράμυνες.
Δυτικές πηγές ισχυρίζονται ότι ο Flamingo έχει ήδη χρησιμοποιηθεί εναντίον ρωσικών στόχων στην Κριμαία - αν και η πληροφορία παραμένει ανεπιβεβαίωτη.
Εκτός από τον FP-4 Flamingo, η Fire Point ανακοίνωσε σχέδια ανάπτυξης των βαλλιστικών πυραύλων FP-7 και FP-9, με βεληνεκές 200 και 855 χιλιομέτρων αντίστοιχα.
Η μοίρα του πυραύλου Sapsan
Η Ουκρανία φαίνεται ότι επέλεξε να μεταφέρει κρίσιμα τμήματα του στρατιωτικο-βιομηχανικού της συγκροτήματος εκτός συνόρων, ώστε να αποφύγει την τύχη του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων Sapsan.
Ο Sapsan (γνωστός και ως Grom-2) είναι ουκρανικό σύστημα βραχείας εμβέλειας, μονοστάδιο, με στερεό καύσιμο, κεφαλή 500 κιλών και επιχειρησιακό βεληνεκές μεταξύ 50 και 400–500 χιλιομέτρων, ενώ κάποιες αναφορές το τοποθετούν έως τα 700 χιλιόμετρα.
Συνδυάζει χαρακτηριστικά τακτικού πυραύλου και πολλαπλού εκτοξευτή, παρόμοια με τον αμερικανικό ATACMS, τον οποίο πιθανώς είχε σκοπό να αντικαταστήσει.
Από τον Ιούνιο, η Ρωσία διεξάγει εκστρατεία καταστροφής των παραγωγικών εγκαταστάσεων του Sapsan, στοχεύοντας μεταξύ άλλων στο Pavlograd Mechanical Plant, στο Pavlograd Chemical Plant, στο Shostka State Plant «Zvezda», στο Shostka State Research Institute of Chemical Products και σε χημικές εγκαταστάσεις στην περιοχή Zhytomyr.
Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν μέχρι τον Αύγουστο, πλήττοντας την παραγωγική ικανότητα και τα αποθέματα πυραύλων και ανταλλακτικών.
Άλλες μεταφορές παραγωγής
Στο παρελθόν, υπήρξαν αρκετές αναφορές για μεταφορά ουκρανικών οπλικών εγκαταστάσεων εκτός συνόρων για ασφάλεια και αύξηση παραγωγής.
Τον Ιούνιο, ο Guardian ανέφερε ότι η Ουκρανία και το Ηνωμένο Βασίλειο σχεδιάζουν κοινή παραγωγή μακράς εμβέλειας drones, χωρίς να προσδιορίζεται η ακριβής τοποθεσία.
Τον Μάιο, η βρετανική εφημερίδα ανέφερε ότι Ουκρανία και Γερμανία συμφώνησαν στην κοινή παραγωγή μακράς εμβέλειας πυραύλων, πιθανόν σε γερμανικές εγκαταστάσεις.
Τον Δεκέμβριο του 2024, η «Wall Street Journal» ανέφερε ότι ουκρανικές αμυντικές εταιρείες εξετάζουν τη μεταφορά παραγωγικών εγκαταστάσεων στην Πολωνία.
Μια κοινή επιχείρηση μεταξύ Ukroboronprom και Polska Grupa Zbrojeniowa ξεκίνησε για την παραγωγή βλημάτων αρμάτων 125 χιλιοστών.
Πιο πρόσφατα, υπήρξαν πληροφορίες ότι η Ουκρανία διαπραγματεύεται με τη Νέα Ζηλανδία και τις Φιλιππίνες για παραγωγή μη επανδρωμένων θαλάσσιων οχημάτων (USVs).
Οι Φιλιππίνες φαίνεται να βλέπουν αξία στην πρόταση, καθώς τα kamikaze USVs θα προσφέρουν μια οικονομική ασύμμετρη ικανότητα να περιορίζουν το Ναυτικό του PLA σε αμφισβητούμενα ύδατα.
Κέρδη για την Ουκρανία
Η απόφαση της Ουκρανίας να μεταφέρει το στρατιωτικοβιομηχανικό της συγκρότημα (MIC) σε χώρες του ΝΑΤΟ ενέχει ελάχιστο ρίσκο αλλά σημαντικά οφέλη τόσο για την Ουκρανία όσο και για τις χώρες υποδοχής.
Η μεταφορά αυτή θα βοηθήσει στη διασφάλιση σταθερών αλυσίδων εφοδιασμού και αξιόπιστης ενέργειας, επιτρέποντας την αύξηση της παραγωγής.
Χώρες υποδοχής, όπως η Δανία και η Πολωνία, θα αποκτήσουν πρόσβαση στην πνευματική ιδιοκτησία σχετικά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή ουκρανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, ενώ οι νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις θα δημιουργήσουν και τοπικές θέσεις εργασίας.
Σε πρόσφατη δήλωσή του, ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήταν διατεθειμένες να πληρώσουν στην Ουκρανία δισεκατομμύρια για την απόκτηση της πνευματικής της ιδιοκτησίας στην κατασκευή όπλων.
Επιλογές αντίδρασης της Ρωσίας
Καθώς προχωρά η μεταφορά του στρατιωτικοβιομηχανικού συγκροτήματος της Ουκρανίας, η συνεχιζόμενη εκστρατεία της Ρωσίας κατά των ουκρανικών στρατιωτικών και ενεργειακών υποδομών θα χάνει σταδιακά την αποτελεσματικότητά της.
Η Ρωσία δεν θα μπορεί πλέον να αξιοποιεί την συντριπτική αεροπορική της ισχύ για να πλήττει την πολεμική ικανότητα της Ουκρανίας.
Μπορεί να χρειαστεί ένα έτος ή περισσότερο προτού η ρωσική υπεροχή μειωθεί σοβαρά, δίνοντας στη Μόσχα ένα περιορισμένο παράθυρο ευκαιρίας για να εκμεταλλευθεί το πλεονέκτημά της.
Ωστόσο, είναι απίθανο η Ρωσία να ασκήσει το υποστηριζόμενο δικαίωμά της στην αυτοάμυνα επιτιθέμενη σε ουκρανικές παραγωγικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε χώρες του ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία κερδίζει προς το παρόν τον πόλεμο, και μια τέτοια κλιμάκωση θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη.
Η πιο εφικτή επιλογή για τις ρωσικές δυνάμεις θα ήταν να μετατοπίσουν την προσοχή τους από την ουκρανική παραγωγική υποδομή στο να πλήξουν το δίκτυο logistics της Ουκρανίας.
Ωστόσο, μεγάλο μέρος της υποδομής logistics που διευκολύνει τη ροή των δυτικών όπλων προς την Ουκρανία βρίσκεται στις δυτικές περιοχές της χώρας, μακριά από τις γραμμές του μετώπου.
Η Ρωσία δεν διαθέτει επαρκή όπλα μεγάλου βεληνεκούς, ακριβείας και που παρακάμπτουν τις αεράμυνες για να διατηρήσει μια τέτοια εκστρατεία.
Μια πιο πρακτική στρατηγική θα ήταν να διεξάγει η Ρωσία μια συνεχή αεροπορική εκστρατεία κατά πλοίων που μεταφέρουν όπλα και πυρομαχικά, ενώ ταυτόχρονα καθιστά ανενεργές τις γέφυρες στον Δνείπερο.
Γέφυρες του Δνείπερου
Από την έναρξη της Ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO), Ρώσοι στρατιωτικοί bloggers εκφράζουν συχνά πυκνά την απογοήτευσή τους για την απροθυμία ή αδυναμία της Μόσχας να καταστρέψει όλες τις ουκρανικές γέφυρες πάνω από τον ποταμό Δνείπερο.
Πολλοί πιστεύουν ότι η Ουκρανία δεν θα μπορούσε να διατηρήσει τη στρατιωτική της ικανότητα εάν αυτές οι γέφυρες καταστρέφονταν, καθώς τα περισσότερα όπλα και πυρομαχικά που παρέχονται από τη Δύση διακινούνται πάνω από τον Δνείπερο στο δρόμο προς το μέτωπο.
Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία έχει στοχεύσει περιστασιακά τις γέφυρες, δεν έχει ποτέ διεξάγει συντονισμένη προσπάθεια για να τις καταστρέψει.
Ένας λόγος είναι ίσως ότι η ρωσική στρατιωτική ηγεσία μπορεί να προβλέπει την ανάγκη για τις δικές της δυνάμεις να διασχίσουν τον Δνείπερο στο μέλλον.
Η καταστροφή των γεφυρών θα σήμαινε έμμεσα ότι η Ρωσία δεν έχει πρόθεση να διασχίσει τον ποταμό, κάτι που θα μπορούσε με τη σειρά του να ωθήσει την ηγεσία της Ουκρανίας να σκληρύνει τη στάση της και να αντισταθεί στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Υπάρχουν επίσης αμφιβολίες για την ικανότητα της Ρωσίας να καταστρέψει τις γέφυρες.
Η αποτυχία της Ουκρανίας να θέσει εκτός λειτουργίας τη Γέφυρα της Κερτς, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, δείχνει τη δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος.
Οι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται να μπορούν να καταστρέψουν γέφυρες στον Δνείπερο κοντά στο μέτωπο, όπως εκείνες κοντά στη Χερσώνα, μέσω αδιάκοπων επιθέσεων με βαριές glide βόμβες.
Ωστόσο, θα αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσκολίες στην καταστροφή γεφυρών βαθύτερα μέσα στην Ουκρανία, που βρίσκονται πέρα από το αποτελεσματικό βεληνεκές των glide βομβών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών