Σχετικά Άρθρα
Remington Arms Co. model 870 - Το δημοφιλέστερο χράπα-χρούπα
Colt Python .357 (2020) - Ο Βασιλιάς των Επτά Φιδιών
Benelli M4 φτιαγμένο για πόλεμο
Ο Τζων Μόουζες Μπράουνινγκ είναι ίσως η μεγαλύτερη μορφή στο σχεδιασμό πυροβόλων όπλων.
Στη μακρόχρονη καριέρα του δημιούργησε σχέδια που λειτουργούν και παράγονται σήμερα, έναν αιώνα αργότερα.
Όταν ρωτήθηκε ποιό από τα όπλα του είναι το πλέον σημαντικό απάντησε:
Η καραμπίνα Auto5.
Η πρώτη αυτόματη καραμπίνα
Για τους περισσότερους κυνηγούς, τον τελευταίο αιώνα το Auto5 είναι το πρώτο αυτογεμές που έπιασαν στα χέρια τους.
Γιατί απλά ήταν το πρώτο επιτυχημένο αυτογεμές που μπήκε σε βιομηχανική παραγωγή το 1902. Μέχρι τότε τα όπλα ήταν μίας βολής, ή επαναληπτικά.
Έχει παραχθεί σε διαμετρήματα cal. 12, 16 και 20 και έχει εμπνεύσει την κατασκευή μιας ολόκληρης κατηγορίας κυνηγετικών όπλων.
Ο Μπράουνινγκ συνέλαβε την ιδέα για τη κατασκευή ενός αυτογεμούς τυφεκίου, όταν παρατήρησε ότι τα αέρια από την πυροδότηση φυσιγγίων περιείχαν ενέργεια που κινούσε τα κλαδιά γύρω από την κάνη.
Την εφάρμοσε πρώτα σε ένα πολυβόλο που αγόρασε ο αμερικανικός στρατός (Colt Μ1895) και παράλληλα άρχισε να σχεδιάζει ένα φορητό λειόκανο με την ίδια αρχή.
Ο Μπράουνινγκ και ο αδελφός του Ματ το 1898 κατασκεύασαν τρία διαφορετικά πρωτότυπα του “Αυτόματου” και τα δοκίμασαν εντατικά.
Η λειτουργία όμως ενός κυνηγετικού όπλου πρόβαλλε μια μοναδική δυσκολία.
Σε αντίθεση με τα στρατιωτικά όπλα που χρειάζεται να λειτουργούν με ένα συγκεκριμένο τύπο φυσιγγίου (και συχνά και από ένα μόνο κατασκευαστή), τα κυνηγετικά πρέπει να δουλεύουν αξιόπιστα με μια τεράστια γκάμα γομώσεων με διαφορετικά βάρη, επίπεδα ισχύος, μήκη κάλυκα, κλπ. Τελικά κατέληξαν σε ένα σύστημα “μακράς ανάκρουσης” (το ίδιο ουσιαστικά που χρησιμοποίησαν αργότερα στο “πενηντάρι” πολυβόλο Μ2).
Σε αυτό με την πυροδότηση η κάνη οπισθοδρομεί για περίπου 7 εκατοστά μαζί με το κλείστρο, πριν επιστρέψει στην αρχική της θέση υπό την πίεση ενός ισχυρού επανατατικού ελατηρίου.
Ο κενός κάλυκας εξολκεύεται και το κλείστρο σπρώχνεται από το δικό του συμπιεσμένο ελατήριο, παρασέρνοντας το επόμενο φυσίγγιο στη θαλάμη και κλειδώνοντας το μηχανισμό για βολή.
Για να μπορει να ανταπεξέλθει ο μηχανισμός στις διαφορετικής ισχύος γομώσεις, μια σειρά από “δαχτυλίδια τριβής” τοποθετήθηκαν στο επανατατικό ελατήριο. Μετακινώντας τα πάνω στο σωλήνα της αποθήκης, ο κάτοχος αυξομείωνε την ταχύτητα οπισθοδρόμησης της κάνης, ώστε να λειτουργεί με βαρύτερες ή ελαφρότερες γομώσεις.
Το “διαζύγιο” με τη Winchester και η συνεργασία με την FN
O Μπράουνινγκ είχε μια μακροχρόνια σχέση με τη Winchester, για την οποία σχεδίαζε συχνά όπλα.
Τον πλήρωναν ένα σημαντικό εφάπαξ ποσό και αποκτούσαν την κυριότητα. Ιστορικοί και βιογράφοι υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον 60 εφευρέσεις του Μορμόνου σχεδιαστή αποκτήθηκαν και έμειναν στα αρχεία μόνο και μόνο για να μη πέσουν στα χέρια ανταγωνιστών της. Τρία χρόνια πριν παρουσιάσει το Auto5, ο Μπράουνινγ είχε φτιάξει το Winchester 97, με χειροκίνητο μηχανισμό “τρόμπας” (pump στα αγγλικά ή “χράπα-χρούπα”).
Αλλα αυτή τη φορά, όντας σίγουρος για την επανάσταση που θα έφερνε το νέο όπλο, ο σχεδιαστής απαίτησε να πληρώνεται ένα ποσό δικαιωμάτων “royalty” για κάθε τεμάχιο.
Ο πρόεδρος της εταιρείας, Τόμας Μπένετ αρνούνταν πεισματικά κάτι τέτοιο.
Μετά από μια θυελλώδη συνάντηση στα γραφεία της εταιρείας στο New Haven, ο εφευρέτης επιβιβάστηκε σε ένα τρένο με προορισμό τη Νέα Υόρκη και τα γραφεία της ανταγωνίστριας Remington Arms.
Οι νεοϋορκέζοι άρπαξαν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν τη συνεργασία του μεγαλύτερου εφευρέτη του κόσμου.
Από μια περίεργη στροφή της μοίρας, την ώρα που οι αδελφοί Μπράουνινγκ έφταναν στα γραφεία της Remington για τη συνάντηση, ο πρόεδρος της Μαρτέλους Χάρτλεϋ, έπεφτε νεκρός από καρδιακή προσβολή!
Η απρόσμενη εξέλιξη ανάγκασε τον Τζων να απευθυνθεί στη βελγική Fabrique National, η οποία κάλυψε τις οικονομικές του απαιτήσεις και του έδωσε πλήρη εξουσιοδότηση να ρυθμίσει το σχεδιασμό και παραγωγή όπλων, όπως εκείνος επιθυμούσε.
Η συνεργασία συνεχίστηκε μέχρι την 26η Νοεμβρίου 1926, ημέρα που ο εφευρέτης ξεψύχησε στα χέρια του γιού του Βαλ, ενώ εργαζόταν στο σχεδιαστήριο του στη Λιέγη.
Για πάνω από 90 χρόνια έμεινε συνώνυμο της αξιοπιστίας και ποιότητας.
Κατασκευάστηκε από τρείς εταιρείες: από την βελγική FN ως Auto5, και αργότερα από τη Remington (Μοντέλο 11) και τη Savage (ως 720 Automatic).
Υπολογίζεται ότι όταν η τελευταία Auto5 Final Tribute βγήκε από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου Miroku to 1998, είχαν συνολικά φτιαχτεί πάνω από 6.000.000 αντίγραφα του μοντέλου.
Αυτό είναι ένα ρεκόρ που δεν αναμένεται να ξεπεραστεί ποτέ από άλλο αυτογεμές!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών