O Τσακαλώτος μαζί με τον Γιώργο Χουλιαράκη - δεύτερο πρόσωπο - κλειδί στις παρασκηνιακές συνομιλίες με τους θεσμούς - προτίμησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους μετά την σύνοδο της ευρωζώνης.
Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος μπορεί να ήταν αυτός που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να κλείσει η συμφωνία στο Eurogroup την περασμένη Πέμπτη 15 Ιουνίου, ωστόσο ήταν αυτός που πανηγύρισε λιγότερο από κάθε άλλον στην κυβέρνηση.
Είναι ο μόνος αξιωματούχος μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη - δεύτερο πρόσωπο - κλειδί στις παρασκηνιακές συνομιλίες με τους θεσμούς - που προτίμησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους μετά την σύνοδο της ευρωζώνης.
Και αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρόκειται σαφώς για μία καλύτερη απόφαση σε σχέση με αυτή της 22ας Μαΐου πλην όμως βρίθει από αρκετά «γκρίζα» σημεία.
Αυτά είναι:
1. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους επαναλαμβάνεται ότι θα αποφασιστούν στο τέλος του προγράμματος και «στον βαθμό που θα χρειαστεί».
2. H πρόβλεψη για επιμήκυνση της περιόδου χάριτος και των λήξεων του χρέους «κατά 0-15 έτη» σημαίνει ότι μπορεί να μην αποφασιστεί καμία επιμήκυνση.
3. H πολυδιαφημισμένη ρήτρα ανάπτυξης θα εξειδικευτεί στο τέλος του προγράμματος το 2018, ενώ αποδυναμώνεται λόγω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ την περίοδο 2018-2022 και τουλάχιστον 2% την περίοδο 2023-2060.
4. Οι αναφορές σε αναπτυξιακά μέτρα είναι αόριστες.
5. Το ΔΝΤ συμμετέχει στα χαρτιά στο τρίτο πρόγραμμα χωρίς να δώσει χρήματα, αφού υποχρέωσε την Ελλάδα να λάβει πρόσθετα μέτρα ύψους 5,1 δισ. ευρώ για την περίοδο 2019-2020.
6. Η ίδια η ανακοίνωση του Eurogroup περιγράφει το ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο» της συμφωνίας για τα 8,5 δισ. της δόσης.
Πρόκειται για τις περικοπές που θα γίνουν από το 2019 στις συντάξεις με το πραγματικό κόστος για τους συνταξιούχους από το μέτρο αυτό φτάνει στα 2,3 δισ. ευρώ το χρόνο.
Τα 2 δισ. αφορούν στην κατάργηση της προσωπικής διαφοράς με τις απώλειες να φθάνουν έως 18%, ενώ άλλα 250 εκατ. το χρόνο χάνουν οι συνταξιούχοι από την αναστολή ως το 2022 των αυξήσεων που θα έδινε ο νόμος Κατρούγκαλου.
Από το 2020 κουρεύεται εκ νέου το αφορολόγητο στο πλαίσιο της εξοικονόμησης εσόδων 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δις. ευρώ.
7. Η δέσμευση του Eurogroup να συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος το 2018 απλώς προαναγγέλλει το νέο μοντέλο παράτασης της λιτότητας και της επιτροπείας τουλάχιστον έως το 2023.
Ακόμη και η εκταμίευση της δόσης των 8,5 δισ. ευρώ βρίσκεται στον «αέρα», καθώς εκκρεμεί η έγκριση της απόφασης του Eurogroup από το γερμανικό και από άλλα κοινοβούλια της ευρωζώνης. Επιπλέον πρέπει να ξεπεραστεί η εμπλοκή που προέκυψε με την πρωτοφανή απαίτηση των πιστωτών να δοθεί ασυλία στους ξένους τεχνοκράτες του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) που κατηγορούνται για την υπόθεση των 28 ακινήτων του Δημοσίου.
Ετσι, στην καλύτερη περίπτωση η δόση θα αποδεσμευθεί στις αρχές Ιουλίου, λίγο προτού λήξουν στις 17 Ιουλίου τριετή ομόλογα ύψους 2,089 δισ. ευρώ, τα οποία είχαν εκδοθεί επί κυβέρνησης Σαμαρά και βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών.
Μία ημέρα αργότερα η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει 291 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ και στις 20 Ιουλίου λήγουν «ακούρευτα» ομόλογα συνολικού ύψους 3,877 δισ. ευρώ που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης.
Στο μεταξύ, έως τις 27 Ιουλίου θα πρέπει να ολοκληρώσει το ΔΝΤ τη διαδικασία καταρχήν έγκρισης του προληπτικού προγράμματός του.
Από τα 8,5 δισ. ευρώ της δόσης, τα 6,9 δισ. ευρώ θα δοθούν για αποπληρωμή χρέους και δεν επαρκούν ούτε καν για τις υποχρεώσεις του Ιουλίου. Η Ελλάδα θα πρέπει να διαθέσει από ίδιους πόρους περίπου 513 εκατ. ευρώ.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Είναι ο μόνος αξιωματούχος μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη - δεύτερο πρόσωπο - κλειδί στις παρασκηνιακές συνομιλίες με τους θεσμούς - που προτίμησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους μετά την σύνοδο της ευρωζώνης.
Και αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρόκειται σαφώς για μία καλύτερη απόφαση σε σχέση με αυτή της 22ας Μαΐου πλην όμως βρίθει από αρκετά «γκρίζα» σημεία.
Αυτά είναι:
1. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους επαναλαμβάνεται ότι θα αποφασιστούν στο τέλος του προγράμματος και «στον βαθμό που θα χρειαστεί».
2. H πρόβλεψη για επιμήκυνση της περιόδου χάριτος και των λήξεων του χρέους «κατά 0-15 έτη» σημαίνει ότι μπορεί να μην αποφασιστεί καμία επιμήκυνση.
3. H πολυδιαφημισμένη ρήτρα ανάπτυξης θα εξειδικευτεί στο τέλος του προγράμματος το 2018, ενώ αποδυναμώνεται λόγω των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ την περίοδο 2018-2022 και τουλάχιστον 2% την περίοδο 2023-2060.
4. Οι αναφορές σε αναπτυξιακά μέτρα είναι αόριστες.
5. Το ΔΝΤ συμμετέχει στα χαρτιά στο τρίτο πρόγραμμα χωρίς να δώσει χρήματα, αφού υποχρέωσε την Ελλάδα να λάβει πρόσθετα μέτρα ύψους 5,1 δισ. ευρώ για την περίοδο 2019-2020.
6. Η ίδια η ανακοίνωση του Eurogroup περιγράφει το ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο» της συμφωνίας για τα 8,5 δισ. της δόσης.
Πρόκειται για τις περικοπές που θα γίνουν από το 2019 στις συντάξεις με το πραγματικό κόστος για τους συνταξιούχους από το μέτρο αυτό φτάνει στα 2,3 δισ. ευρώ το χρόνο.
Τα 2 δισ. αφορούν στην κατάργηση της προσωπικής διαφοράς με τις απώλειες να φθάνουν έως 18%, ενώ άλλα 250 εκατ. το χρόνο χάνουν οι συνταξιούχοι από την αναστολή ως το 2022 των αυξήσεων που θα έδινε ο νόμος Κατρούγκαλου.
Από το 2020 κουρεύεται εκ νέου το αφορολόγητο στο πλαίσιο της εξοικονόμησης εσόδων 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δις. ευρώ.
7. Η δέσμευση του Eurogroup να συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος το 2018 απλώς προαναγγέλλει το νέο μοντέλο παράτασης της λιτότητας και της επιτροπείας τουλάχιστον έως το 2023.
Ακόμη και η εκταμίευση της δόσης των 8,5 δισ. ευρώ βρίσκεται στον «αέρα», καθώς εκκρεμεί η έγκριση της απόφασης του Eurogroup από το γερμανικό και από άλλα κοινοβούλια της ευρωζώνης. Επιπλέον πρέπει να ξεπεραστεί η εμπλοκή που προέκυψε με την πρωτοφανή απαίτηση των πιστωτών να δοθεί ασυλία στους ξένους τεχνοκράτες του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) που κατηγορούνται για την υπόθεση των 28 ακινήτων του Δημοσίου.
Ετσι, στην καλύτερη περίπτωση η δόση θα αποδεσμευθεί στις αρχές Ιουλίου, λίγο προτού λήξουν στις 17 Ιουλίου τριετή ομόλογα ύψους 2,089 δισ. ευρώ, τα οποία είχαν εκδοθεί επί κυβέρνησης Σαμαρά και βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών.
Μία ημέρα αργότερα η Ελλάδα πρέπει να καταβάλει 291 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ και στις 20 Ιουλίου λήγουν «ακούρευτα» ομόλογα συνολικού ύψους 3,877 δισ. ευρώ που βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης.
Στο μεταξύ, έως τις 27 Ιουλίου θα πρέπει να ολοκληρώσει το ΔΝΤ τη διαδικασία καταρχήν έγκρισης του προληπτικού προγράμματός του.
Από τα 8,5 δισ. ευρώ της δόσης, τα 6,9 δισ. ευρώ θα δοθούν για αποπληρωμή χρέους και δεν επαρκούν ούτε καν για τις υποχρεώσεις του Ιουλίου. Η Ελλάδα θα πρέπει να διαθέσει από ίδιους πόρους περίπου 513 εκατ. ευρώ.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών