Η Ευρώπη γιορτάζει το success story τώρα, αλλά η Ελλάδα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες που έχει παρατηρηθεί ποτέ χωρίς να έχει προηγηθεί πόλεμος ή επανάσταση
Την εικόνα του success story και την έξοδο από τα μνημόνια αποδομεί η αμερικανική εφημερίδα, σημειώνοντας πως η Ελλάδα έχει ακόμα μεγάλο χρέος, μικρή ανάπτυξη και πολύ εύθραυστο ιδιωτικό τομέα για να μπορεί να υποστηρίζει για πολύ ότι δεν θα χρειαστεί περισσότερη βοήθεια.
Μετά από οκτώ χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, καθυστέρησης και ακόμη περισσοτέρων δανείων η οικονομία της Ελλάδας είναι τελικά έτοιμη να σταθεί και πάλι μόνη της.
Τα καλά νέα είναι ότι η Ελλάδα είναι πραγματικά έτοιμη να ολοκληρώσει το τελευταίο της πρόγραμμα διάσωσης και δεν θα χρειαστεί πλέον οικονομική βοήθεια για τώρα, αναφέρει η Washington Post.
Αλλά τα κακά νέα, όπως επισημαίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι ότι ακόμη και με τα χαμηλότερα επιτόκια και τις μεγαλύτερες προθεσμίες αποπληρωμής που έχoυν δοθεί στην Ελλάδα, εξακολουθεί να έχει υπερβολικό χρέος, μικρή ανάπτυξη και πολύ εύθραυστο ιδιωτικό τομέα για να υποστηριχθεί ότι δεν θα χρειαστεί περισσότερη βοήθεια στη συνέχεια.
Αυτό μας φέρνει στις χειρότερες ειδήσεις όλων: η Ευρώπη γιορτάζει το success story τώρα, αλλά η Ελλάδα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες που έχει παρατηρηθεί ποτέ χωρίς πόλεμο ή επανάσταση.
Πράγματι, εξαιρουμένων των καταστάσεων όπως ο Άγιος Μαρίνος, υπάρχουν μόνο τέσσερις χώρες που η οικονομία τους έχει συρρικνωθεί περισσότερο - από ό, τι στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια: η Λιβύη, η Υεμένη, η Βενεζουέλα και η Ισημερινή Γουινέα.
(Το ΔΝΤ δεν έχει αριθμούς για τη Συρία από την έναρξη της σύγκρουσής του, διαφορετικά θα ήταν πιθανότατα και στον κατάλογο αυτό).
«Οι δύο πρώτες χτυπήθηκαν από εμφύλιο και οι άλλες δύο είναι πετρελαιοπαραγωγές δικτατορίες που ήταν τόσο διεθφαρμένες και ανίκανες ώστε επιδείνωσαν την πετρελαϊκή κρίση.
Ακόμα και η Ουκρανία η οικονομία της οποίας το 2009 χτυπήθηκε σφοδρά ενώ είχε και την ένταση με τη Ρωσία το 2014, τα πήγε καλύτερα από την Ελλάδα», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.
Το θέμα είναι ότι αυτό το είδος της οικονομικής κατάρρευσης είναι συνήθως το σύμπτωμα μιας ευρύτερης κατάρρευσης του κράτους.
Σύμφωνα με στοιχεία για την πτώση του ΑΕΠ της χώρας μόνο σε τρεις ιστορικές περιόδους καταγράφηκε τέτοια υποχώρηση, όπως αυτή της Ελλάδας από το 2008: μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά την πτώση του κομμουνισμού.
Επίσης υπάρχουν στοιχεία που αφορούν και άλλες πολεμικές αναμετρήσεις - ιδιαίτερα τους βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1910, τον ισπανικό εμφύλιο, τον ελληνικό εμφύλιο και τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990.
Συγκρίσιμη με την περίπτωση της Ελλάδας είναι η Μεγάλη Ύφεση και η δεκαετή πτώση των ΗΠΑ.
Την κατάσταση για την Ελλάδα επιδεινώνει το γεγονός, πως ενώ χρειάζεται ένα φθηνότερο νόμισμα σε σχέση με αυτό που διαθέτει στο πλαίσιο του συστήματος δέχεται περισσότερη λιτότητα, όπως επιτάσσουν οι όροι του προγράμματος διάσωσης.
Θα πρέπει να διατηρεί πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ύψους τουλάχιστον 2,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Δηλαδή: τέσσερις ακόμη δεκαετίες λιτότητας.
‘Έτσι το περίεργο είναι, πως η οικονομία της Ελλάδας μπορεί να μην επιστρέψει εκεί που ήταν το 2008 έως το 2030.
Αυτό είναι που η Ευρώπη αποκαλεί επιτυχία: μια οικονομία που έχει συρρικνωθεί τόσο πολύ που φαίνεται ότι έχει πληγεί από πόλεμο, καταλήγει το δημοσίευμα της Washington Post.
www.bankingnews.gr
Μετά από οκτώ χρόνια προγραμμάτων διάσωσης, καθυστέρησης και ακόμη περισσοτέρων δανείων η οικονομία της Ελλάδας είναι τελικά έτοιμη να σταθεί και πάλι μόνη της.
Τα καλά νέα είναι ότι η Ελλάδα είναι πραγματικά έτοιμη να ολοκληρώσει το τελευταίο της πρόγραμμα διάσωσης και δεν θα χρειαστεί πλέον οικονομική βοήθεια για τώρα, αναφέρει η Washington Post.
Αλλά τα κακά νέα, όπως επισημαίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι ότι ακόμη και με τα χαμηλότερα επιτόκια και τις μεγαλύτερες προθεσμίες αποπληρωμής που έχoυν δοθεί στην Ελλάδα, εξακολουθεί να έχει υπερβολικό χρέος, μικρή ανάπτυξη και πολύ εύθραυστο ιδιωτικό τομέα για να υποστηριχθεί ότι δεν θα χρειαστεί περισσότερη βοήθεια στη συνέχεια.
Αυτό μας φέρνει στις χειρότερες ειδήσεις όλων: η Ευρώπη γιορτάζει το success story τώρα, αλλά η Ελλάδα υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές αποτυχίες που έχει παρατηρηθεί ποτέ χωρίς πόλεμο ή επανάσταση.
Πράγματι, εξαιρουμένων των καταστάσεων όπως ο Άγιος Μαρίνος, υπάρχουν μόνο τέσσερις χώρες που η οικονομία τους έχει συρρικνωθεί περισσότερο - από ό, τι στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια: η Λιβύη, η Υεμένη, η Βενεζουέλα και η Ισημερινή Γουινέα.
(Το ΔΝΤ δεν έχει αριθμούς για τη Συρία από την έναρξη της σύγκρουσής του, διαφορετικά θα ήταν πιθανότατα και στον κατάλογο αυτό).
«Οι δύο πρώτες χτυπήθηκαν από εμφύλιο και οι άλλες δύο είναι πετρελαιοπαραγωγές δικτατορίες που ήταν τόσο διεθφαρμένες και ανίκανες ώστε επιδείνωσαν την πετρελαϊκή κρίση.
Ακόμα και η Ουκρανία η οικονομία της οποίας το 2009 χτυπήθηκε σφοδρά ενώ είχε και την ένταση με τη Ρωσία το 2014, τα πήγε καλύτερα από την Ελλάδα», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.
Το θέμα είναι ότι αυτό το είδος της οικονομικής κατάρρευσης είναι συνήθως το σύμπτωμα μιας ευρύτερης κατάρρευσης του κράτους.
Σύμφωνα με στοιχεία για την πτώση του ΑΕΠ της χώρας μόνο σε τρεις ιστορικές περιόδους καταγράφηκε τέτοια υποχώρηση, όπως αυτή της Ελλάδας από το 2008: μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά την πτώση του κομμουνισμού.
Επίσης υπάρχουν στοιχεία που αφορούν και άλλες πολεμικές αναμετρήσεις - ιδιαίτερα τους βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1910, τον ισπανικό εμφύλιο, τον ελληνικό εμφύλιο και τους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990.
Συγκρίσιμη με την περίπτωση της Ελλάδας είναι η Μεγάλη Ύφεση και η δεκαετή πτώση των ΗΠΑ.
Την κατάσταση για την Ελλάδα επιδεινώνει το γεγονός, πως ενώ χρειάζεται ένα φθηνότερο νόμισμα σε σχέση με αυτό που διαθέτει στο πλαίσιο του συστήματος δέχεται περισσότερη λιτότητα, όπως επιτάσσουν οι όροι του προγράμματος διάσωσης.
Θα πρέπει να διατηρεί πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ύψους τουλάχιστον 2,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Δηλαδή: τέσσερις ακόμη δεκαετίες λιτότητας.
‘Έτσι το περίεργο είναι, πως η οικονομία της Ελλάδας μπορεί να μην επιστρέψει εκεί που ήταν το 2008 έως το 2030.
Αυτό είναι που η Ευρώπη αποκαλεί επιτυχία: μια οικονομία που έχει συρρικνωθεί τόσο πολύ που φαίνεται ότι έχει πληγεί από πόλεμο, καταλήγει το δημοσίευμα της Washington Post.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών