Αισίως κινούμαστε, πλέον, στους ρυθμούς των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο και το «BN Sports», αναψηλαφεί το περίφημο «κάρφωμα του θανάτου» από τον Βινς Κάρτερ το 2000 στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ.
Το ημερολόγιο δείχνει 25 Σεπτεμβρίου 2000. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τίθενται αντιμέτωπες στη φάση των ομίλων με τη Γαλλία για το Ολυμπιακό τουρνουά. Η Team USA παίρνει αναμενόμενα το ροζ φύλλο χωρίς να ιδρώσει ιδιαίτερα, καθώς επικρατεί με σκορ 106-94. Μάλιστα, έμελλε να ανταμώσει με τους «τρικολόρ» ξανά στον τελικό όπου και πάλι η «αστερόεσσα» αναδείχθηκε νικήτρια και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο αήττητη!
Η μελαμψή φιγούρα ίσα που διακρίνεται αρχικά στο τηλεοπτικό πλάνο. Παρόλα αυτά, πίσω από τη γραμμή του τριπόντου «γλύφει τους κυνόδοντές του» και προσδοκά να εκμεταλλευτεί τυχόν απροσεξίες. Πράγματι, ακαριαία, επεμβαίνει και αρπάζει σαν το αρπακτικό την μπάλα έπειτα από μια λανθασμένη πάσα και ξεχύνεται προς το αντίπαλο καλάθι. Η αδάμαστη αποφασιστικότητα στο βλέμμα του Αμερικάνου άσου προδίδει πως θα ήταν προτιμότερο να μην βρεθεί κανείς στο διάβα του…
Παρόλα αυτά, ο Γάλλος δεινόσαυρος με ύψος 2,18 Φρεντερίκ Βάις δεν πτοείται, συνεπώς δεν κάνει ούτε βήμα από το ζωγραφιστό όπου στεκόταν, με σκοπό να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του. Ξεκάθαρα επιδιώκει να κερδίσει το επιθετικό φάουλ, αφού ούτε καν σηκώνει τα θεόρατα χέρια του για να αλλοιώσει την… εναέρια κυκλοφορία. Πιστεύει πως τα έχει καταφέρει, καθώς ο «θύτης» τρέχει καταπάνω του…
Ωστόσο, ο νικητής του διαγωνισμού καρφωμάτων στο All-Star Game του NBA το 2000 θα του δώσει πληρωμένη απάντηση για να μάθει άλλη φορά να μην πλησιάζει το μπαρούτι, όταν βλέπει το φυτίλι αναμμένο.
Κάνει ακριβώς δύο ντρίπλες. Έπειτα, σαν να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας, θαρρείς αγγίζει τα σύννεφα και περπατάει στους αιθέρες, περνάει στην κυριολεξία πάνω από τον Βάις και κάνει ένα βροντερό κάρφωμα.
Στο μεταξύ, συμπαίκτες στο παρκέ ή στον πάγκο, αλλά και οι απανταχού θεατές παρακολουθούν αποσβολωμένοι. Βιώνουν το ίδιο συναίσθημα. Σαν να τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα! Την πρόσκαιρη εκκωφαντική σιγή διακόπτουν δευτερόλεπτα μετά οι ιαχές ενθουσιασμού σχολιαστών και φιλάθλων που τρυπούν τα ερτζιανά και το γυάλινο κουτί! Άπαντες περιμένουν εκείνο το μαγικό γρανάζι που γυρίζει το χρόνο πίσω, προκειμένου να πιστοποιήσουν ότι η φάση όντως συνέβη και δεν αποτελεί ψευδαίσθηση. Το ριπλέι ξεδιαλύνει τις αμφιβολίες!
Εκτός από το «κάρφωμα του θανάτου» (έτσι το αποκάλεσαν λίγες μέρες αργότερα τα γαλλικά ΜΜΕ) μερικοί το βάφτισαν το «κάρφωμα του αιώνα» Άλλοι, κορυφαίο κάρφωμα όλων των εποχών. Σε κάθε περίπτωση, οι λέξεις μοιάζουν φτωχές για να το περιγράψουν.
«Ήταν σαν να ονειρεύομαι, αδυνατούσα να πιστέψω στα μάτια μου», διηγήθηκε κάποτε ο Ρέι Άλεν.
«Θυμάμαι απλά να βλέπω τον ψηλό να κάθεται κάτω από το καλάθι, έκανα δύο ντρίμπλες και μετά πήδηξα», ανακαλεί από τη μνήμη του ο πρωταγωνιστής σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Έρνι Τζόνσον και συνεχίζει: «Αυτός ήμουν εγώ, αυτός ήταν ο Βινς Κάρτερ εκείνα τα χρόνια. Ειλικρινά δεν είχα κάποιο πλάνο στο μυαλό μου. Δεν το είχα προσχεδιάσει. Απλά πήδηξα και το σκέφτηκα, όσο διάστημα βρισκόμουν στον αέρα», αναλύει ο πιθανότατα κορυφαίος της «Αστερόεσσας» στην εν λόγω διοργάνωση με 14.8 πόντους ανά αγώνα.
«Έμαθα ότι οι άνθρωποι μπορούν να πετάξουν»
Όπως μάλιστα αποκάλυψε, δεν είχε αντιληφθεί ότι πήδηξε πάνω από τον Βάις, μέχρι που είδε τις αντιδράσεις των συμπαικτών του. «Τη στιγμή που πήδηξα εκεί ψηλά, κοίταξα τη στεφάνη και στο μυαλό μου φαινόταν τόσο μακριά από εμένα… Η μοναδική μου ανησυχία υπήρξε η στεφάνη. Είτε ο Βάις μετακινήθηκε, είτε έπεσε, είτε οτιδήποτε άλλο, ουδόλως με απασχολούσε. Δεν σκέφτηκα τίποτα τέτοιο και πήδηξα από πάνω του. Στην κυριολεξία παρακολούθησα το βίντεο γύρω στις επτά φορές. Εξεπλάγην και εγώ με τον εαυτό μου. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να συμβεί», εξομολογείται σχετικά με τη φάση-εικόνισμα για τους μπασκετόφιλους.
Όσο για τον άτυχο της ιστορίας που ένα φεγγάρι φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ; «Έμαθα ότι οι άνθρωποι μπορούν να πετάξουν», διευκρινίζει χαριτολογώντας πολύ καιρό κατόπιν ο παλαίμαχος σέντερ που στη συγκεκριμένη φάση φαινόταν σαν νάνος, μολονότι 20 πόντους ψηλότερος από τον Κάρτερ.
Παράλληλα, προσθέτει: «Άξιζε να μείνει στην ιστορία. Δυστυχώς για μένα, περιλαμβανόμουν και εγώ στο στιγμιότυπο», τονίζει ο 44χρονος σήμερα παλαίμαχος μπασκετμπολίστας.
Αν μη τι άλλο ο Κάρτερ δικαιολόγησε στο έπακρο το προσωνύμιο «Air Canada» και απέδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους θεαματικότερους παίκτες που έχουν διαβεί το κατώφλι του Ατλαντικού.
Ας θυμηθούμε τα 10 εντυπωσιακότερα καρφώματά του στο «μαγικό κόσμο» του NBA.
Παναγιώτης Ιωάννου
Σχόλια αναγνωστών