Δούρου: Η σύγχρονη ακροδεξιά δεν είναι αυτοφυής, βρήκε πρόσφορο έδαφος στις πολιτικές λιτότητας

«Η κανονικότητα του νέου φασισμού είναι πλέον παρούσα», επισημαίνει η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, σε άρθρο της με τίτλο «Η ισπανική υποχώρηση στον φασισμό και η απεχθής κανονικότητα στην Ευρώπη» στην εφημερίδα Νέα Σελίδα.
Τονίζει ότι εντείνονται τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των κοινωνιών, ενώ παράλληλα «επανέρχονται πατριαρχικά και οπισθοδρομικά στερεότυπα», ενώ πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα «ωμής βίας κατά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων».
Επισημαίνει ότι «η σύγχρονη ακροδεξιά δεν είναι αυτοφυής», καθώς «βρήκε πρόσφορο έδαφος στις πολιτικές λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας, στο όνομα μιας νέας οικονομικής ορθοδοξίας που σχετίζεται με τον αυταρχικό και βίαιο χαρακτήρα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και την παράλληλη υποχώρηση της Δημοκρατίας».
Η περιφερειάρχης τονίζει επίσης την ανάγκη νέας ταξικότητας μέσω συλλογικοτήτων που θα αποτρέψουν τη σημερινή διαδικασία «εκφασισμού των κρατών - εθνών» και θα λειτουργήσουν ως αναχώματα απέναντι στη σύγχρονη ύβρη κατά του ανθρωπισμού.
Ειδικότερα στο άρθρο της η Ρένα Δούρου σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι οι 12 νεοεκλεγέντες βουλευτές του ακροδεξιού κόμματος στην Ισπανία για πρώτη φορά μετά από τον θάνατο του Φράνκο, το 1975, εισάγουν τη χώρα στη «μαύρη» κανονικότητα της Γηραιάς Ηπείρου.
Αποδίδει τη διεύρυνση και επέκταση αυτής της «απεχθούς κανονικότητας», «στη χρήση των νέων, ψηφιακών τεχνολογιών, των social media και τη διάδοση των fake news», δηλώνοντας ότι «η κανονικότητα του νέου φασισμού είναι πλέον παρούσα. Εξαπλώνεται σαν γάγγραινα σε όλη την Ευρώπη.
Από την Ελλάδα και την Ιταλία ως την Αυστρία και την Ουγγαρία. Με ισχυρή παρουσία στη Γαλλία και τη Γερμανία».
Κάνοντας αναφορά στα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία διαπιστώνει ότι «οι αρμοί των αξιών της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού μοιάζουν να υποχωρούν μπροστά στα προτάγματα περί «τάξης και ασφάλειας», «εθνικής ομοιογένειας» της Νέας Δεξιάς.
Συνδέει την παρούσα «αποδόμηση της Δημοκρατίας» με το φαινόμενο της Βαιμάρης και την «τραγωδία που ακολούθησε» και συνιστά ιδιαίτερη προσοχή κατά τις επερχόμενες ευρωεκλογές καθώς «θα αποτελέσουν σύγκρουση δύο διαφορετικών κοσμοθεωριών».