Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά έκρηξη άστρου εκτός του ηλιακού συστήματος, μπορούν να καταστρέψουν την Ζωή σε εξωπλανήτες
Για πρώτη φορά, αστρονόμοι αναφέρουν ότι εντόπισαν μια γιγαντιαία έκρηξη που προήλθε από ένα άστρο πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Η έκρηξη αυτή, αν και παρόμοια σε κάποια σημεία με τις ηλιακές καταιγίδες που δημιούργησαν εντυπωσιακές αυγερινές «βροχές άστρων» στον ουρανό της Γης την περασμένη εβδομάδα, είναι σε πολύ μεγαλύτερη και πιο απειλητική κλίμακα.
Αντί για την δημιουργία πολύχρωμων βόρειων φώτων, αυτή η ισχυρή έκρηξη ενδέχεται να είχε καταστροφικές συνέπειες για οποιονδήποτε κοντινό πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έκρηξη οφείλεται πιθανότατα σε μια εκτίναξη κορώνας μάζας (CME).
Στο ηλιακό μας σύστημα, το φαινόμενο αυτό αφορά σε έναν τεράστιο όγκο ιονισμένου αερίου, γνωστού ως πλάσμα, και μαγνητικών πεδίων που εκτινάσσονται από την εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου.
Όταν τέτοιες εκρήξεις είναι αρκετά ισχυρές για να φτάσουν στη Γη, μπορεί να προκαλέσουν «καιρικές συνθήκες» του διαστήματος, δηλαδή σοβαρές διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας.
Αυτές οι ισχυρές ηλιακές καταιγίδες δημιουργούν αναταράξεις στους πόλους της Γης, ενώ παράλληλα μπορούν να διαταράξουν τις επικοινωνίες, το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας και τις λειτουργίες των δορυφόρων.
Ωστόσο, οι αστρονόμοι δεν είχαν καταφέρει ποτέ να ανιχνεύσουν μια τέτοια εκτίναξη κορώνας μάζας από άλλο άστρο – μέχρι τώρα.
Οι ερευνητές παρουσίασαν την καινοτόμο αυτή ανακάλυψη σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Τι αφορά η ανακάλυψη
Η ανακάλυψη αυτή αφορά το άστρο StKM 1-1262, ένα κόκκινο νάνο άστρο περίπου 130 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Η αστρική καταιγίδα εκτοξεύτηκε με την καταιγιστική ταχύτητα των 5,3 εκατομμυρίων μιλίων την ώρα (2.400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο).
Τέτοιες ταχύτητες έχουν καταγραφεί μόνο σε περίπου 1 στις 2.000 εκρήξεις κορώνας μάζας από τον Ήλιο, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
«Το άστρο συμπεριφέρεται σαν μια εξαιρετικά μαγνητισμένη, βρασμένη δεξαμενή πλάσματος.
Αυτή η έκρηξη είναι 10 έως 100 χιλιάδες φορές ισχυρότερη από την πιο ισχυρή που μπορεί να παράγει ο Ήλιος», ανέφερε ο συνεργάτης συγγραφέας της μελέτης, Cyril Tasse, ερευνητής στο Παρατηρητήριο του Παρισιού. «Αυτό ανοίγει μια παράθυρο κατανόησης του εξωηλιακού καιρού».
Η πυκνή και ταχεία εκτίναξη υλικού από το άστρο ήταν τόσο ισχυρή που θα μπορούσε να αφαιρέσει την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη που περιστρέφεται γύρω του.
Η κατανόηση του πώς οι βίαιες δραστηριότητες των άστρων επηρεάζουν τους εξωπλανήτες είναι καθοριστική για τους αστρονόμους, οι οποίοι προσπαθούν να προσδιορίσουν αν κάποιος πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος είναι δυνητικά κατοικήσιμος για ζωή.
Η σημασία για τους εξωπλανήτες και τη ζωή
Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε το νέο αναλυτικό λογισμικό για να εξετάσει το αρχείο ενός ερωτηματολογίου που είχε πραγματοποιηθεί σχεδόν πριν από 10 χρόνια από το ραδιοτηλεσκόπιο Low Frequency Array (LOFAR) στην Ευρώπη.
Το LOFAR είναι ένα σύστημα χιλιάδων κεραιών, κυρίως στις Κάτω Χώρες, δημιουργώντας το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο για χαμηλές συχνότητες.
«Αυτός ο τύπος ραδιοσήματος δεν θα υπήρχε αν το υλικό δεν είχε απομακρυνθεί πλήρως από την μαγνητική “φυσαλίδα” του άστρου», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Dr. Joe Callingham, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Αστρονομίας Anton Pannekoek του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
«Με άλλα λόγια, προκαλείται από μια εκτίναξη κορώνας μάζας».
Η μέθοδος που ανέπτυξαν οι Tasse και Philippe Zarka, ερευνητής στο Παρατηρητήριο του Παρισιού, ονομάζεται Radio Interferometric Multiplexed Spectroscopy (RIMS).
Στόχος της ήταν η ανίχνευση ραδιοσημάτων από άστρα και εξωπλανήτες, χρησιμοποιώντας τα μήκη κύματος φωτός που καταγράφηκαν από χιλιάδες άστρα για να τα παρακολουθούν και να προσδιορίζουν πώς άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου.
Ο ρόλος των κόκκινων «νάνων»
Οι κόκκινοι νάνοι, όπως το StKM 1-1262, έχουν μαγνητικά πεδία που είναι πάνω από 1.000 φορές ισχυρότερα από αυτά του Ήλιου μας.
Αν και το StKM 1-1262 έχει τη μισή μάζα από τον Ήλιο, περιστρέφεται 20 φορές πιο γρήγορα και διαθέτει μαγνητικό πεδίο 300 φορές πιο ισχυρό.
Οι επιστήμονες συχνά βρίσκουν εξωπλανήτες να περιστρέφονται γύρω από αυτούς τους αστέρες, οι οποίοι είναι πιο αμυδροί, ψυχρότεροι και μικρότεροι από τον Ήλιο μας.
Επιπλέον, οι πλανήτες τους βρίσκονται σε μικρότερες αποστάσεις, ολοκληρώνοντας τη μία περιστροφή τους σε μερικές ημέρες.
Ωστόσο, οι αστρονόμοι αναρωτιούνται αν οι εκρήξεις από αυτούς τους άστρους ενδέχεται να χτυπήσουν τους πλανήτες με επικίνδυνη ακτινοβολία.
Αν ένας πλανήτης έχει υγρό νερό στην επιφάνειά του, που σημαίνει ότι μπορεί να είναι κατοικήσιμος, τότε διαθέτει και προστατευτική ατμόσφαιρα.
Αν και δεν είναι γνωστό αν υπάρχουν πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από το StKM 1-1262, οι έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν κάθε κόκκινος νάνος άστρο φιλοξενεί τουλάχιστον έναν πλανήτη.
Οι επιδράσεις των CMEs στους εξωπλανήτες
«Ο προστατευτικός μαγνητικός τοίχος που έχουμε στη Γη δεν θα μπορούσε να αντέξει την πίεση μιας CME, εκθέτοντας την ατμόσφαιρά του απευθείας στην CME (με αποτέλεσμα να αφαιρεθεί)», πρόσθεσε ο Callingham.
«Έτσι, ακόμη και αν ο πλανήτης βρίσκεται στη σωστή απόσταση από το άστρο του, η ατμόσφαιρά του θα χαθεί γρήγορα, αφήνοντας πίσω του μια άγονη πέτρα (όπως η Αρη).»
Η ομάδα των ερευνητών σκοπεύει να ερευνήσει περαιτέρω πώς οι μικροί αυτοί αστέρες παράγουν και εκτοξεύουν τόσο τεράστια ποσά ενέργειας και ποιο αντίκτυπο έχουν οι επαναλαμβανόμενες εκρήξεις κορώνας μάζας στους πλανήτες γύρω τους.
Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί μόνο την αρχή, σύμφωνα με τον Miesch, και αναμένεται να ανοίξει νέους ορίζοντες για τη μελέτη του εξωηλιακού καιρού και της ζωής στο σύμπαν.
«Ελπίζουμε ότι αυτή η ανακάλυψη θα εμπνεύσει μελλοντικές μελέτες για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτό που ανακαλύψαμε είναι ακριβώς αυτό που πιστεύουμε, καθώς και να εξετάσουμε περαιτέρω πόσο συχνά συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα», δήλωσε ο Miesch.
Συνεργασία LOFAR και XMM-Newton
Η ανακάλυψη αυτή δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία των δύο τηλεσκοπίων: του LOFAR και του XMM-Newton, του διαστημικού τηλεσκοπίου της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA).
Το LOFAR, με την ευαισθησία του στις χαμηλές συχνότητες, επιτρέπει την ανίχνευση ραδιοσημάτων από εξαιρετικά μακρινά άστρα, ενώ το XMM-Newton παρέχει δεδομένα για τη θερμοκρασία, την περιστροφή και τη φωτεινότητα των άστρων μέσω ακτίνων Χ, βοηθώντας τους επιστήμονες να κατανοήσουν τη δυναμική των εκρήξεων αυτών.
Η συνεργασία αυτών των δύο τηλεσκοπίων, που έχουν τελείως διαφορετικές τεχνολογικές δυνατότητες, υπήρξε κρίσιμη για την αναγνώριση και ανάλυση του φαινομένου της εκτίναξης κορώνας μάζας από το StKM 1-1262.
«Αν δεν υπήρχαν το LOFAR και το XMM-Newton, δεν θα ήμασταν σε θέση να προσδιορίσουμε τη κίνηση της CME ή να την κατατάξουμε σε ηλιακό πλαίσιο», εξήγησε ο David Konijn, διδακτορικός φοιτητής στο Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας των Κάτω Χωρών και συνεργάτης της μελέτης.
Μελλοντικές εξελίξεις
Η ανακάλυψη της εκτίναξης κορώνας μάζας από το StKM 1-1262 ανοίγει νέες προοπτικές για την κατανόηση των φαινομένων που συμβαίνουν σε άστρα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι με τη χρήση μελλοντικών τεχνολογιών, όπως το Square Kilometre Array (SKA) που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2028, θα μπορούν να ανιχνεύσουν περισσότερες εκρήξεις κορώνας μάζας από άλλα άστρα και να εμβαθύνουν στις επιπτώσεις τους για τους εξωπλανήτες.
Το SKA, το οποίο θα είναι το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, με χιλιάδες κεραίες και εκατομμύρια χαμηλής συχνότητας κεραιών, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να παρακολουθήσουν το «καιρό» των άστρων σε αξεπέραστη ανάλυση και να προσδιορίσουν τις συνέπειες αυτών των φαινομένων για τις εξωπλανητικές περιοχές.
Η έρευνα για τη ζωή στο σύμπαν
Η ανακάλυψη αυτή είναι κρίσιμη για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ηλιακές καταιγίδες (ή εκρήξεις κορώνας μάζας) από άστρα με έντονα μαγνητικά πεδία, όπως οι κόκκινοι νάνοι, επηρεάζουν τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής σε εξωπλανήτες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι πλανήτες κοντά σε αυτά τα άστρα, αν και είναι πιο πιθανό να έχουν συνθήκες που υποστηρίζουν την ύπαρξη νερού και ενδεχομένως ζωής, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν την ατμόσφαιρά τους εξαιτίας αυτών των κατακλυσμιαίων εκρήξεων.
Για παράδειγμα, ακόμα και αν ένας εξωπλανήτης βρίσκεται στην «κατοικήσιμη ζώνη» του κόκκινου νάνου, όπου οι συνθήκες θα μπορούσαν να υποστηρίξουν υγρό νερό στην επιφάνειά του, η καταστροφή της ατμόσφαιρας από μια ισχυρή εκτίναξη κορώνας μάζας θα μπορούσε να καθιστά τον πλανήτη ακατοίκητο.
Οι μελλοντικές έρευνες θα επικεντρωθούν στην παρακολούθηση των εκρήξεων αυτών και στο πώς επηρεάζουν την ανάπτυξη και τη διατήρηση της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών, κάτι που θα μπορούσε να προσδιορίσει αν ο πλανήτης είναι ή όχι κατάλληλος για τη ζωή.
Επόμενα βήματα
Η ανακάλυψη της εκτίναξης κορώνας μάζας από το άστρο StKM 1-1262 σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των φαινομένων που επηρεάζουν τα άστρα και τους πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Η έρευνα αυτή ανοίγει νέες προοπτικές για το μέλλον της αστρονομίας και την εξερεύνηση της ζωής στο σύμπαν, ενώ παράλληλα δείχνει τις πιθανές συνέπειες για τους πλανήτες που βρίσκονται γύρω από άστρα με ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών και μεθόδων παρατήρησης, θα καταφέρουν να αποκτήσουν μια ακόμα πιο λεπτομερή εικόνα του πώς οι ηλιακές καταιγίδες, όπως οι εκρήξεις κορώνας μάζας, επηρεάζουν τους εξωπλανήτες και τις πιθανότητες να φιλοξενήσουν ζωή.
www.bankingnews.gr
Η έκρηξη αυτή, αν και παρόμοια σε κάποια σημεία με τις ηλιακές καταιγίδες που δημιούργησαν εντυπωσιακές αυγερινές «βροχές άστρων» στον ουρανό της Γης την περασμένη εβδομάδα, είναι σε πολύ μεγαλύτερη και πιο απειλητική κλίμακα.
Αντί για την δημιουργία πολύχρωμων βόρειων φώτων, αυτή η ισχυρή έκρηξη ενδέχεται να είχε καταστροφικές συνέπειες για οποιονδήποτε κοντινό πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η έκρηξη οφείλεται πιθανότατα σε μια εκτίναξη κορώνας μάζας (CME).
Στο ηλιακό μας σύστημα, το φαινόμενο αυτό αφορά σε έναν τεράστιο όγκο ιονισμένου αερίου, γνωστού ως πλάσμα, και μαγνητικών πεδίων που εκτινάσσονται από την εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου.
Όταν τέτοιες εκρήξεις είναι αρκετά ισχυρές για να φτάσουν στη Γη, μπορεί να προκαλέσουν «καιρικές συνθήκες» του διαστήματος, δηλαδή σοβαρές διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας.
Αυτές οι ισχυρές ηλιακές καταιγίδες δημιουργούν αναταράξεις στους πόλους της Γης, ενώ παράλληλα μπορούν να διαταράξουν τις επικοινωνίες, το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας και τις λειτουργίες των δορυφόρων.
Ωστόσο, οι αστρονόμοι δεν είχαν καταφέρει ποτέ να ανιχνεύσουν μια τέτοια εκτίναξη κορώνας μάζας από άλλο άστρο – μέχρι τώρα.
Οι ερευνητές παρουσίασαν την καινοτόμο αυτή ανακάλυψη σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Τι αφορά η ανακάλυψη
Η ανακάλυψη αυτή αφορά το άστρο StKM 1-1262, ένα κόκκινο νάνο άστρο περίπου 130 έτη φωτός μακριά από τη Γη.
Η αστρική καταιγίδα εκτοξεύτηκε με την καταιγιστική ταχύτητα των 5,3 εκατομμυρίων μιλίων την ώρα (2.400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο).
Τέτοιες ταχύτητες έχουν καταγραφεί μόνο σε περίπου 1 στις 2.000 εκρήξεις κορώνας μάζας από τον Ήλιο, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
«Το άστρο συμπεριφέρεται σαν μια εξαιρετικά μαγνητισμένη, βρασμένη δεξαμενή πλάσματος.
Αυτή η έκρηξη είναι 10 έως 100 χιλιάδες φορές ισχυρότερη από την πιο ισχυρή που μπορεί να παράγει ο Ήλιος», ανέφερε ο συνεργάτης συγγραφέας της μελέτης, Cyril Tasse, ερευνητής στο Παρατηρητήριο του Παρισιού. «Αυτό ανοίγει μια παράθυρο κατανόησης του εξωηλιακού καιρού».
Η πυκνή και ταχεία εκτίναξη υλικού από το άστρο ήταν τόσο ισχυρή που θα μπορούσε να αφαιρέσει την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη που περιστρέφεται γύρω του.
Η κατανόηση του πώς οι βίαιες δραστηριότητες των άστρων επηρεάζουν τους εξωπλανήτες είναι καθοριστική για τους αστρονόμους, οι οποίοι προσπαθούν να προσδιορίσουν αν κάποιος πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος είναι δυνητικά κατοικήσιμος για ζωή.
Η σημασία για τους εξωπλανήτες και τη ζωή
Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε το νέο αναλυτικό λογισμικό για να εξετάσει το αρχείο ενός ερωτηματολογίου που είχε πραγματοποιηθεί σχεδόν πριν από 10 χρόνια από το ραδιοτηλεσκόπιο Low Frequency Array (LOFAR) στην Ευρώπη.
Το LOFAR είναι ένα σύστημα χιλιάδων κεραιών, κυρίως στις Κάτω Χώρες, δημιουργώντας το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο για χαμηλές συχνότητες.
«Αυτός ο τύπος ραδιοσήματος δεν θα υπήρχε αν το υλικό δεν είχε απομακρυνθεί πλήρως από την μαγνητική “φυσαλίδα” του άστρου», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Dr. Joe Callingham, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Αστρονομίας Anton Pannekoek του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
«Με άλλα λόγια, προκαλείται από μια εκτίναξη κορώνας μάζας».
Η μέθοδος που ανέπτυξαν οι Tasse και Philippe Zarka, ερευνητής στο Παρατηρητήριο του Παρισιού, ονομάζεται Radio Interferometric Multiplexed Spectroscopy (RIMS).
Στόχος της ήταν η ανίχνευση ραδιοσημάτων από άστρα και εξωπλανήτες, χρησιμοποιώντας τα μήκη κύματος φωτός που καταγράφηκαν από χιλιάδες άστρα για να τα παρακολουθούν και να προσδιορίζουν πώς άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου.
Ο ρόλος των κόκκινων «νάνων»
Οι κόκκινοι νάνοι, όπως το StKM 1-1262, έχουν μαγνητικά πεδία που είναι πάνω από 1.000 φορές ισχυρότερα από αυτά του Ήλιου μας.
Αν και το StKM 1-1262 έχει τη μισή μάζα από τον Ήλιο, περιστρέφεται 20 φορές πιο γρήγορα και διαθέτει μαγνητικό πεδίο 300 φορές πιο ισχυρό.
Οι επιστήμονες συχνά βρίσκουν εξωπλανήτες να περιστρέφονται γύρω από αυτούς τους αστέρες, οι οποίοι είναι πιο αμυδροί, ψυχρότεροι και μικρότεροι από τον Ήλιο μας.
Επιπλέον, οι πλανήτες τους βρίσκονται σε μικρότερες αποστάσεις, ολοκληρώνοντας τη μία περιστροφή τους σε μερικές ημέρες.
Ωστόσο, οι αστρονόμοι αναρωτιούνται αν οι εκρήξεις από αυτούς τους άστρους ενδέχεται να χτυπήσουν τους πλανήτες με επικίνδυνη ακτινοβολία.
Αν ένας πλανήτης έχει υγρό νερό στην επιφάνειά του, που σημαίνει ότι μπορεί να είναι κατοικήσιμος, τότε διαθέτει και προστατευτική ατμόσφαιρα.
Αν και δεν είναι γνωστό αν υπάρχουν πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από το StKM 1-1262, οι έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν κάθε κόκκινος νάνος άστρο φιλοξενεί τουλάχιστον έναν πλανήτη.
Οι επιδράσεις των CMEs στους εξωπλανήτες
«Ο προστατευτικός μαγνητικός τοίχος που έχουμε στη Γη δεν θα μπορούσε να αντέξει την πίεση μιας CME, εκθέτοντας την ατμόσφαιρά του απευθείας στην CME (με αποτέλεσμα να αφαιρεθεί)», πρόσθεσε ο Callingham.
«Έτσι, ακόμη και αν ο πλανήτης βρίσκεται στη σωστή απόσταση από το άστρο του, η ατμόσφαιρά του θα χαθεί γρήγορα, αφήνοντας πίσω του μια άγονη πέτρα (όπως η Αρη).»
Η ομάδα των ερευνητών σκοπεύει να ερευνήσει περαιτέρω πώς οι μικροί αυτοί αστέρες παράγουν και εκτοξεύουν τόσο τεράστια ποσά ενέργειας και ποιο αντίκτυπο έχουν οι επαναλαμβανόμενες εκρήξεις κορώνας μάζας στους πλανήτες γύρω τους.
Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί μόνο την αρχή, σύμφωνα με τον Miesch, και αναμένεται να ανοίξει νέους ορίζοντες για τη μελέτη του εξωηλιακού καιρού και της ζωής στο σύμπαν.
«Ελπίζουμε ότι αυτή η ανακάλυψη θα εμπνεύσει μελλοντικές μελέτες για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτό που ανακαλύψαμε είναι ακριβώς αυτό που πιστεύουμε, καθώς και να εξετάσουμε περαιτέρω πόσο συχνά συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα», δήλωσε ο Miesch.
Συνεργασία LOFAR και XMM-Newton
Η ανακάλυψη αυτή δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία των δύο τηλεσκοπίων: του LOFAR και του XMM-Newton, του διαστημικού τηλεσκοπίου της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA).
Το LOFAR, με την ευαισθησία του στις χαμηλές συχνότητες, επιτρέπει την ανίχνευση ραδιοσημάτων από εξαιρετικά μακρινά άστρα, ενώ το XMM-Newton παρέχει δεδομένα για τη θερμοκρασία, την περιστροφή και τη φωτεινότητα των άστρων μέσω ακτίνων Χ, βοηθώντας τους επιστήμονες να κατανοήσουν τη δυναμική των εκρήξεων αυτών.
Η συνεργασία αυτών των δύο τηλεσκοπίων, που έχουν τελείως διαφορετικές τεχνολογικές δυνατότητες, υπήρξε κρίσιμη για την αναγνώριση και ανάλυση του φαινομένου της εκτίναξης κορώνας μάζας από το StKM 1-1262.
«Αν δεν υπήρχαν το LOFAR και το XMM-Newton, δεν θα ήμασταν σε θέση να προσδιορίσουμε τη κίνηση της CME ή να την κατατάξουμε σε ηλιακό πλαίσιο», εξήγησε ο David Konijn, διδακτορικός φοιτητής στο Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας των Κάτω Χωρών και συνεργάτης της μελέτης.
Μελλοντικές εξελίξεις
Η ανακάλυψη της εκτίναξης κορώνας μάζας από το StKM 1-1262 ανοίγει νέες προοπτικές για την κατανόηση των φαινομένων που συμβαίνουν σε άστρα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι με τη χρήση μελλοντικών τεχνολογιών, όπως το Square Kilometre Array (SKA) που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2028, θα μπορούν να ανιχνεύσουν περισσότερες εκρήξεις κορώνας μάζας από άλλα άστρα και να εμβαθύνουν στις επιπτώσεις τους για τους εξωπλανήτες.
Το SKA, το οποίο θα είναι το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο, με χιλιάδες κεραίες και εκατομμύρια χαμηλής συχνότητας κεραιών, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να παρακολουθήσουν το «καιρό» των άστρων σε αξεπέραστη ανάλυση και να προσδιορίσουν τις συνέπειες αυτών των φαινομένων για τις εξωπλανητικές περιοχές.
Η έρευνα για τη ζωή στο σύμπαν
Η ανακάλυψη αυτή είναι κρίσιμη για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ηλιακές καταιγίδες (ή εκρήξεις κορώνας μάζας) από άστρα με έντονα μαγνητικά πεδία, όπως οι κόκκινοι νάνοι, επηρεάζουν τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής σε εξωπλανήτες.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι πλανήτες κοντά σε αυτά τα άστρα, αν και είναι πιο πιθανό να έχουν συνθήκες που υποστηρίζουν την ύπαρξη νερού και ενδεχομένως ζωής, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν την ατμόσφαιρά τους εξαιτίας αυτών των κατακλυσμιαίων εκρήξεων.
Για παράδειγμα, ακόμα και αν ένας εξωπλανήτης βρίσκεται στην «κατοικήσιμη ζώνη» του κόκκινου νάνου, όπου οι συνθήκες θα μπορούσαν να υποστηρίξουν υγρό νερό στην επιφάνειά του, η καταστροφή της ατμόσφαιρας από μια ισχυρή εκτίναξη κορώνας μάζας θα μπορούσε να καθιστά τον πλανήτη ακατοίκητο.
Οι μελλοντικές έρευνες θα επικεντρωθούν στην παρακολούθηση των εκρήξεων αυτών και στο πώς επηρεάζουν την ανάπτυξη και τη διατήρηση της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών, κάτι που θα μπορούσε να προσδιορίσει αν ο πλανήτης είναι ή όχι κατάλληλος για τη ζωή.
Επόμενα βήματα
Η ανακάλυψη της εκτίναξης κορώνας μάζας από το άστρο StKM 1-1262 σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση των φαινομένων που επηρεάζουν τα άστρα και τους πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Η έρευνα αυτή ανοίγει νέες προοπτικές για το μέλλον της αστρονομίας και την εξερεύνηση της ζωής στο σύμπαν, ενώ παράλληλα δείχνει τις πιθανές συνέπειες για τους πλανήτες που βρίσκονται γύρω από άστρα με ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Οι αστρονόμοι αναμένουν ότι με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών και μεθόδων παρατήρησης, θα καταφέρουν να αποκτήσουν μια ακόμα πιο λεπτομερή εικόνα του πώς οι ηλιακές καταιγίδες, όπως οι εκρήξεις κορώνας μάζας, επηρεάζουν τους εξωπλανήτες και τις πιθανότητες να φιλοξενήσουν ζωή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών