Σχετικά Άρθρα
Βank of America: Η Fed δεν επιθυμεί, αλλά προσφέρει σοκ και δέος στις αγορές - Στο 1,64% τα επιτόκια το 2022
Η δύσκολη εξίσωση της Fed: Χαμηλή ανάπτυξη, επιτόκια και υψηλός πληθωρισμός - Οι 2 κορυφαίες επενδύσεις κατά τη Wells Fargo
Bank of America: Έρχεται μία ακόμη δεκαετία σκότους στις αναδυόμενες αγορές... και σε αυτό ευθύνεται η Fed
Goldman, HSBC, BofA και Citi: Αύξηση 0,50% στις 16/3 από τη Fed και επτά φορές συνολικά το 2022
Credit Suisse: Υποβάθμιση διεθνών μετοχών, για πρώτη φορά μετά το αποκορύφωμα της πανδημίας
«Αυτή την φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά».
Αυτές είναι λέξεις που λέγονται συνήθως στην κορύφωση των ανοδικών κύκλων στις χρηματιστηριακές αγορές.
Ωστόσο, αυτή τη φορά πιθανότατα τα πράγματα να είναι όντως διαφορετικά όταν πρόκειται για τη Fed και την τρέχουσα άποψή της για επιθετική σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Για να καταλάβουμε γιατί «αυτή η ώρα είναι διαφορετική» για τη Fed, πρέπει επίσης να ξέρουμε γιατί σχεδόν σίγουρα τους περιμένει η επόμενη «Στιγμή Minsky» .
Λοιπόν, τι ακριβώς είναι η «Στιγμή Minsky;»
Ο οικονομολόγος Hyman Minsky υποστήριξε ότι ο οικονομικός κύκλος καθοδηγείται περισσότερο από τις αυξήσεις στο τραπεζικό σύστημα και την προσφορά δανείων παρά από την παραδοσιακά θεωρούμενη πιο κρίσιμη σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και εργαζομένων στην αγορά εργασίας.
Με άλλα λόγια, σε περιόδους ανοδικής κερδοσκοπίας, εάν διαρκέσουν αρκετά, οι υπερβολές που δημιουργούνται από την απερίσκεπτη, κερδοσκοπική δραστηριότητα θα οδηγήσουν τελικά σε κρίση.
Φυσικά, όσο περισσότερο διαρκούν οι υπερβολές, τόσο πιο σοβαρή είναι η κρίση.
Ο Hyman Minsky υποστήριξε ότι υπάρχει μια υποβόσκουσα αστάθεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Υπέθεσε ότι ένας ασυνήθιστα μακρύς ανοδικός κύκλος οικονομικής ανάπτυξης θα πυροδοτούσε μια ασύμμετρη άνοδο της κερδοσκοπίας στην αγορά, με αποτέλεσμα τελικά την αστάθεια και την κατάρρευση της αγοράς.
Μια κρίση τύπου «στιγμής Minsky» ακολουθεί μια παρατεταμένη περίοδο ανοδικής κερδοσκοπίας, η οποία συνδέεται επίσης με υψηλά ποσά χρέους που αναλαμβάνονται τόσο από ιδιώτες όσο και από θεσμικούς επενδυτές.
Ένας τρόπος για να δούμε τη «μόχλευση», καθώς σχετίζεται με τις χρηματοπιστωτικές αγορές, είναι μέσω του «περιθωρίου χρέους».
Σε περιόδους «υψηλής κερδοσκοπίας», οι επενδυτές είναι πιθανό να μοχλεύσουν (δανείζονται χρήματα) για να επενδύσουν, γεγονός που τους αφήνει με «αρνητικά» ταμειακά διαθέσιμα.
Αυτή η στιγμή θα είναι διαφορετική
Η κατανόηση του τι είναι η «στιγμή Minsky» καθιστά ευκολότερο να κατανοήσουμε γιατί «αυτή η στιγμή είναι διαφορετική» για τη Fed καθώς πλησιάζουμε στην αλλαγή νομισματικής πολιτικής.
Από το 1980, κάθε φορά που η Fed αυστηροποιούσε την νομισματική πολιτική με αύξηση των επιτοκίων, ο πληθωρισμός παρέμενε «υπό έλεγχο».
Για την πλειονότητα των τελευταίων 30 ετών, η Fed λειτούργησε με μέσο πληθωρισμό πολύ κάτω από το 3%.
Η τρέχουσα διαφορά μεταξύ του πληθωρισμού και του επιτοκίου παρέμβασης της Fed είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί.
Ιστορικά, η Fed αύξησε τα επιτόκια για να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό επιβραδύνοντας την οικονομική ανάπτυξη.
Ωστόσο, αυτή τη φορά η Fed αυξάνει τα επιτόκια μετά από βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κίνητρα που τραβούν προς τα εμπρός τη ζήτηση, δημιουργώντας πληθωριστικές πιέσεις και άνοδο στους μισθούς.
Σε συνδυασμό με ήδη υψηλά επίπεδα μόχλευσης, μια επιθετική εκστρατεία επιτοκίων είναι ακριβώς ο «καταλύτης» που απαιτείται για την ανάφλεξη της «αστάθειας».
Η Fed θα πρέπει να επιλέξει
Το 2010, ο Ben Bernanke ξεκίνησε την «ποσοτική χαλάρωση» για να αυξήσει τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη των καταναλωτών.
Αν και αυτό λειτουργούσε στο παρελθόν, δεν λειτουργεί τώρα.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Jerome Powell ο σημερινός επικεφαλής και δύο άλλα μέλη της Fed υπαινίσσονται σε μεγάλο βαθμό μια πιο επιθετική πολιτική.
- Μέλος της FED υποστηρίζει ότι εύκολα θα μπορούσε να αποσύρει 1,5 τρισεκ. δολάρια υπερβολικής ρευστότητας.
- Ο Powell έχει υποστηρίξει ότι ο ισολογισμός της FED είναι πολύ πάνω από εκεί που πρέπει να είναι.
Το πρόβλημα με μια πιο επιθετική επιτοκιακή πολιτική, όπως υπαινίσσεται ο Hyman Minsky, είναι η πιθανή εκτόνωση αυτής της μόχλευσης.
Αυτό είχε ιστορικά κακά αποτελέσματα.
Η Fed δεν αντιμετώπισε πληθωρισμό κατά τους διαδοχικούς γύρους νομισματικών παρεμβάσεων.
Τα τρισεκατομμύρια δολάρια που διοχέτευσε σε προγράμματα αγοράς ομολόγων διόγκωσαν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, για να μην αναφέρουμε την «ανισότητα πλούτου». Ωστόσο, το QE δεν μεταφράστηκε σε αύξηση του πληθωρισμού των τιμών.
Αυτό συνέβη επειδή οι νομισματικές παρεμβάσεις της Fed παρέμειναν περιορισμένες στις χρηματοπιστωτικές αγορές αντί να διαρρέουν στη γενική οικονομία.
Σήμερα, ωστόσο, είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία και το μεγαλύτερο πρόβλημα της Fed είναι η διατήρηση της σταθερότητας.
Οι συνεχιζόμενες παρεμβάσεις της Fed έχουν δημιουργήσει έναν «ηθικό κίνδυνο» moral hazard στις αγορές, ωθώντας τους επενδυτές να πιστεύουν ότι έχουν μηχανισμό προστασίας για να μην υποστούν ζημίες.
Ως εκ τούτου, οι επενδυτές είναι πρόθυμοι να αναλάβουν αυξανόμενα επίπεδα χρηματοοικονομικού κινδύνου, όπως φαίνεται από τις αποδόσεις των ομολόγων με διαβάθμιση CCC.
Πρόκειται για εταιρικά ομόλογα μόλις μια βαθμίδα πάνω από την χρεοκοπία και θα πρέπει να έχουν πολύ υψηλές αποδόσεις για να αντισταθμίσουν αυτόν τον κίνδυνο αθέτησης πληρωμών.
Όπως σημειώθηκε, με το σύνολο του χρηματοπιστωτικού οικοσυστήματος να έχει περισσότερη μόχλευση από ποτέ, η «αστάθεια της σταθερότητας» είναι πλέον ο σημαντικότερος κίνδυνος.
Η Fed πρέπει τώρα να επιλέξει μεταξύ της υποστήριξης των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και της διατήρησης της σταθερότητας ή της καταπολέμησης του πληθωρισμού.
Οι επιλογές της FED είναι να χάσει ή να χάσει…
Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο
Ενώ η Fed είναι επί του παρόντος η «ελπίδα» ότι η οικονομική ανάπτυξη θα παραμείνει ισχυρή το 2022, είναι πιθανό οι οικονομικές επιδόσεις να απογοητεύσουν.
Δεδομένου ότι η οικονομική άνοδος ήταν συνάρτηση προσωρινής ρευστότητας, η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι επίσης εξίσου παροδική. Τα επιτόκια αποταμίευσης και τα διαθέσιμα εισοδήματα δείχνουν ήδη πρώιμα σημάδια αναστροφής.
Άθελά της, η Fed έχει πλέον συνδεθεί με τις αγορές.
Εάν αναγνωριστεί ότι ο κίνδυνος ασθενέστερης οικονομικής ανάπτυξης είναι υπαρκτός… το επακόλουθο sell-off στην αγορά θα μείωνε την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και θα ωθούσε τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης χαμηλότερα.
Εάν αγνοήσουν τον πληθωρισμό για να διατηρήσουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων σε υψηλά επίπεδα, ο πληθωρισμός θα επηρεάσει την ικανότητα του καταναλωτή να διατηρήσει το βιοτικό του επίπεδο.
Με τη σειρά της, η κατανάλωση θα επιβραδυνθεί και η οικονομία θα διολισθήσει σε ύφεση.
Η Fed έχει μια δύσκολη πρόκληση μπροστά της με πολύ λίγες επιλογές.
Ενώ η αύξηση των επιτοκίων μπορεί να μην έχει «αρχικά» αντίκτυπο στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων ή στην οικονομία, ωστόσο στην πορεία ο αντίκτυπος θα είναι μεγάλος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών