Η οικοδόμηση μιας «ισχυρής οικονομίας» από τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου…
Η υποτίμηση της δραχμής κατά 14% στις 14 Μάρτη του 1998 ίσως ήταν το κυριότερο οικονομικό γεγονός του χρόνου που πέρασε.
Τα θεμελιώδη στοιχεία της ελληνικής οικονομίας δεν δικαιολογούσαν οποιαδήποτε πράξη υποτίμησης
Η κυβέρνηση, προκειμένου να εξευμενίσει τα πανίσχυρα χρηματιστηριακά κέντρα, με τα οποία επιδίωκε εναγωνίως συνδιαλλαγή, στις 14 Μάρτη τους προσέφερε τη δραχμή στο πιάτο, μαζί βέβαια και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που άλλαξαν χέρια μέσα σε μία νύχτα
Ειδικά σε ό,τι αφορά τη σχέση δραχμής - ECU, από 312 που ήταν πριν από την υποτίμηση, διαμορφώθηκε στις 357 δραχμές την ημέρα της υποτίμησης, ενώ λίγες βδομάδες αργότερα η δραχμή ανατιμήθηκε στις 330 μονάδες ανά ECU.
Εκ των υστέρων είχαν το θράσος να υποστηρίζουν ότι «οι αγορές θεωρούσαν μία υποτίμηση της τάξης του 14% υπερβολική...».
Το πουλί, όμως, είχε πετάξει, το χρήμα είχε αλλάξει χέρια...!
Οι αποταμιεύσεις στις τράπεζες χρησιμοποιούνται όχι για παραγωγικές επενδύσεις, αλλά για τη χρηματοδότηση των κερδοσκοπικών πράξεων, στο χρηματιστήριο και στην αγορά ομολόγων.
Ξένοι «επενδυτές» δανείζονται χρήματα από τις ελληνικές τράπεζες, αγοράζουν σε χαμηλή τιμή κρατικά ομόλογα, μετά από λίγα εικοσιτετράωρα τα πωλούν σε υψηλότερη τιμή, εισπράττουν τη διαφορά και φεύγουν.
Το ίδιο γίνεται και με τις μετοχές στο χρηματιστήριο, όπου είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο της αγοράς μετοχών με «αέρα».
Αν έχει κάποιος πληροφορία ότι μία μετοχή θα ανέβει, δίνει εντολή αγοράς (χωρίς να έχει τα χρήματα), και αν πράγματι η τιμή της μετοχής ανέβει, την πουλά και εισπράττει τη διαφορά μεταξύ χαμηλής και υψηλότερης τιμής της μετοχής.
Αυτή είναι η «ισχυρή οικονομία που οικοδομεί η κυβέρνηση Σημίτη».
Πρωταγωνιστές στο κερδοσκοπικό αυτό παιγνίδι, όλοι οι μεγάλοι «επενδυτικοί» οίκοι, που εδρεύουν στα μεγάλα χρηματιστηριακά κέντρα του καπιταλιστικού κόσμου, πολλοί από τους οποίους έχουν επιλεγεί από την κυβέρνηση σαν «σύμβουλοι» ιδιωτικοποίησης ΔΕΚΟ και Τραπεζών.
Πρόκειται για τις περιβόητες «Salomon Brothers», «Salomon Barney», «Merrill Lynch», «J. P. Morgan», «Deutsche Bank», «Morgan Stanley» κ.λπ.
Αυτές, δηλαδή, που την περίοδο αυτή «πήραν θέση κατά της δραχμής»!
Tο παιχνίδι της κερδοσκοπίας
Α. Συντελέστηκε με τους λογαριασμούς σε συνάλλαγμα και ήταν «στιγμιαίο». Διήρκεσε μόνο μία νύχτα.
Έχοντας δεδομένο «οι αγορές» ότι η δραχμή θα υποτιμηθεί, άρχισαν να πουλούν δραχμές και να αγοράζουν συνάλλαγμα, γεγονός που οδήγησε σε συνεχή άνοδο των σχετικών τραπεζικών λογαριασμών.
Όπως αποκαλύφθηκε, τα υπόλοιπα των λογαριασμών συναλλάγματος, από 7 τρισ. δραχμές το Σεπτέμβρη του 1997 ανήλθαν σε περισσότερο από 10 τρισ. δραχμές στο τέλος του Φλεβάρη του 1998.
Όπως επίσης γράφτηκε στον Τύπο, την Παρασκευή 13 Μαρτίου, μία ημέρα πριν από την υποτίμηση, ξένες αλλά και ελληνικές τράπεζες γνώριζαν την απόφαση της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να «ξεφορτωθούν» δραχμές και να αγοράσουν ομόλογα, οι τιμές των οποίων είχαν κατρακυλήσει.
Οταν ο Γ. Παπαντωνίου ρωτήθηκε για τις σχετικές διαρροές, αποποιήθηκε κυβερνητικές και προσωπικές ευθύνες, ισχυριζόμενος ότι το σχετικό αίτημα κατατέθηκε στο ΕΚΟΦΙΝ την Τετάρτη και μέχρι το Σάββατο που συζητήθηκε το γνώρισαν περισσότερα από 50 άτομα...
Το θέμα, πάντως, είναι ότι μέσα σε μία νύχτα άλλαξαν χέρια περισσότερα από 1,7 τρισ. δραχμές.
Τόσο εκτιμάται το ποσό που κέρδισαν όσοι πούλησαν δραχμές στην ισοτιμία των 312 δραχμών ανά ECU και στις 16 Μάρτη τις ξαναγόρασαν στην τιμή των 357 δραχμών ανά ECU.
Β. Πάμε στις αγορές μετοχών (Χρηματιστήριο) και των ομολόγων.
Την περίοδο προ της υποτίμησης δεν ήταν η δραχμή μόνο υπό διωγμό, αλλά και καθετί που είχε σχέση με ελληνική οικονομία.
Το χρηματιστήριο, μέσω των μεγάλων «θεσμικών» επενδυτών, κρατούνταν τεχνητά σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, το ίδιο έγινε και στην αγορά ομολόγων όπου οι τιμές τους είχαν κατρακυλήσει λόγω πληθώρας πωλητών και έλλειψης αγοραστών.
Η Τράπεζα της Ελλάδας έκανε καθημερινές παρεμβάσεις στήριξης της δραχμής στη συγκεκριμένη συναλλαγματική ισοτιμία μέσω της πώλησης πολύτιμου συναλλάγματος.
Από την Παρασκευή όμως -μία ημέρα πριν την υποτίμηση- η κατάσταση άρχισε να αλλάζει στην αγορά ομολόγων.
Ξένοι «θεσμικοί» άρχισαν να αγοράζουν ομόλογα σε πολύ χαμηλές τιμές.
Από τη Δευτέρα 16 Μάρτη, άρχισε μία πρωτοφανή επανεισροή κεφαλαίων, τα οποία αγόραζαν «Ελλάδα»... φτηνότερη όμως κατά 14%.
Άρχισαν να αγοράζουν δραχμές, μετοχές, ομόλογα, με φρενήρεις ρυθμούς.
Οι χτεσινοί κερδοσκόποι έγιναν επενδυτές! Μεταξύ 17 Μάρτη και τέλος Μάη ο χρηματιστηριακός δείκτης εκτινάχτηκε στα ύψη.
Όποιος είχε αγοράσει μετοχές π. χ. 100 δραχμές το κομμάτι, και τις πούλησε στο τέλος του Μάη, έφτασε να κερδίζει μέχρι και 80%.
Ο τζόγος αγοραπωλησιών στο Χρηματιστήριο έφτασε στο αστρονομικό ποσό των 150 δισ. δραχμών σε μία μόνο μέρα!
Το ίδιο έγινε και στην αγορά ομολόγων. Οσοι αγόρασαν ομόλογα σε χαμηλή τιμή και τα πούλησαν μετά την υποτίμηση σε πολύ υψηλή τιμή, αποκόμισαν τρελά κέρδη.
Η «ισχυρή» Ελλάδα των «εκσυγχρονιστών» σε μέθη παραζάλης. Πόσα οικονόμησαν οι ποικιλώνυμοι κερδοσκόποι από την ιστορία αυτή δεν έγινε γνωστό. Πάντως, ο λογαριασμός θα πρέπει να μετριέται σε τρισ.
Aγορά - αποκρατικοποιήσεις επί Γιάννου Παπαντωνίου
• Μέτρα μεσαιωνικής σύλληψης, για την αγορά εργασίας με την... «ευελιξία» (ΑΠΟ ΤΟΤΕ !) που ήδη προώθησε η κυβέρνηση με εκτρωματικό νομοσχέδιο που κατέθεσε τον προηγούμενο Αύγουστο.
• Στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων ανακοινώθηκε η ιδιωτικοποίηση 11 δημοσίων επιχειρήσεων και τριών τραπεζών, διαδικασία η οποία θα ολοκληρωθεί μέχρι και το 2000. Πρόκειται για τις Τράπεζες Μακεδονίας - Θράκης και Κρήτης, οι οποίες ιδιωτικοποιήθηκαν και την Ιονική η οποία μένει σε εκκρεμότητα...
Οι προς εκποίηση ΔΕΚΟ είναι ο ΟΤΕ (τρίτη φάση), η πρώην ΔΕΠ, τα ΚΑΕ (βρίσκονται σε εκκρεμότητα μετά από δύο ανεπιτυχείς προσπάθειες πώλησης), καθώς και οι ΕΥΔΑΠ, ΚΕΔ, ΔΕΘ, «Ολυμπιακή Τουριστική», «Ολύμπικ Κέτερινγκ», Οργανισμοί Αποχέτευσης και Λιμένες Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Διώρυγα της Κορίνθου. Εν τω μεταξύ τις ημέρες αυτές ανακοίνωσαν και νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής, της «Ολυμπιακής», ενώ έχουν ήδη κάνει γνωστό ότι επίκειται μέσα στο 1999 και νέα (τέταρτη) ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκεται η δεύτερη φάση ιδιωτικοποίησης της πρώην ΔΕΠ (μετά ΕΛΠΕ, νυν «HELLENiQ ENERGY»).
Τα παραπάνω μαζί με όλα τα νέα μετρά τα έβαλε από τότε δεσμευτικά (!) για να μπει σε ευρώ, κρύβοντας το άθλιο δημόσιο χρέος με swaps της Goldman Sachs!
Τα συμπεράσματα και τα άσματα δικά σας.
Αυτά για τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου ως Υπουργό Οικονομικών.
Τη θητεία του ως Υπουργού Εθνικής Αμύνης θα την διερευνήσουμε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Τον κ. Σημίτη, να θυμίσω, τον έχει ξεφλουδίσει ο κ. Καστανίδης όταν εισηγήθηκε τη λύση… «τα γιγάντια συμφέροντα γύρω από τα δημόσια έργα και τις προμήθειες δημιουργούν παρενέργειες στο πολιτικό σκηνικό» και έλαβε την «πληρωμένη» απάντηση του κ. Σημίτη «αποφασίζεται να απορριφθεί η πρόταση Καστανίδη με το επιχείρημα ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν χρειάζεται αλλαγές γιατί είναι “επαρκές”»
Σε όλες τις υποθέσεις μένει η οσμή Σημίτη - ΠΑΣΟΚ.... πάνω στις πράσινες πλατφόρμες λεηλασίας του δημόσιου χρήματος.
Δημήτρης Κ. Καμμένος
π. Αντιπρόεδρος της Βουλής
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Τα θεμελιώδη στοιχεία της ελληνικής οικονομίας δεν δικαιολογούσαν οποιαδήποτε πράξη υποτίμησης
Η κυβέρνηση, προκειμένου να εξευμενίσει τα πανίσχυρα χρηματιστηριακά κέντρα, με τα οποία επιδίωκε εναγωνίως συνδιαλλαγή, στις 14 Μάρτη τους προσέφερε τη δραχμή στο πιάτο, μαζί βέβαια και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που άλλαξαν χέρια μέσα σε μία νύχτα
Ειδικά σε ό,τι αφορά τη σχέση δραχμής - ECU, από 312 που ήταν πριν από την υποτίμηση, διαμορφώθηκε στις 357 δραχμές την ημέρα της υποτίμησης, ενώ λίγες βδομάδες αργότερα η δραχμή ανατιμήθηκε στις 330 μονάδες ανά ECU.
Εκ των υστέρων είχαν το θράσος να υποστηρίζουν ότι «οι αγορές θεωρούσαν μία υποτίμηση της τάξης του 14% υπερβολική...».
Το πουλί, όμως, είχε πετάξει, το χρήμα είχε αλλάξει χέρια...!
Οι αποταμιεύσεις στις τράπεζες χρησιμοποιούνται όχι για παραγωγικές επενδύσεις, αλλά για τη χρηματοδότηση των κερδοσκοπικών πράξεων, στο χρηματιστήριο και στην αγορά ομολόγων.
Ξένοι «επενδυτές» δανείζονται χρήματα από τις ελληνικές τράπεζες, αγοράζουν σε χαμηλή τιμή κρατικά ομόλογα, μετά από λίγα εικοσιτετράωρα τα πωλούν σε υψηλότερη τιμή, εισπράττουν τη διαφορά και φεύγουν.
Το ίδιο γίνεται και με τις μετοχές στο χρηματιστήριο, όπου είναι πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο της αγοράς μετοχών με «αέρα».
Αν έχει κάποιος πληροφορία ότι μία μετοχή θα ανέβει, δίνει εντολή αγοράς (χωρίς να έχει τα χρήματα), και αν πράγματι η τιμή της μετοχής ανέβει, την πουλά και εισπράττει τη διαφορά μεταξύ χαμηλής και υψηλότερης τιμής της μετοχής.
Αυτή είναι η «ισχυρή οικονομία που οικοδομεί η κυβέρνηση Σημίτη».
Πρωταγωνιστές στο κερδοσκοπικό αυτό παιγνίδι, όλοι οι μεγάλοι «επενδυτικοί» οίκοι, που εδρεύουν στα μεγάλα χρηματιστηριακά κέντρα του καπιταλιστικού κόσμου, πολλοί από τους οποίους έχουν επιλεγεί από την κυβέρνηση σαν «σύμβουλοι» ιδιωτικοποίησης ΔΕΚΟ και Τραπεζών.
Πρόκειται για τις περιβόητες «Salomon Brothers», «Salomon Barney», «Merrill Lynch», «J. P. Morgan», «Deutsche Bank», «Morgan Stanley» κ.λπ.
Αυτές, δηλαδή, που την περίοδο αυτή «πήραν θέση κατά της δραχμής»!
Tο παιχνίδι της κερδοσκοπίας
Α. Συντελέστηκε με τους λογαριασμούς σε συνάλλαγμα και ήταν «στιγμιαίο». Διήρκεσε μόνο μία νύχτα.
Έχοντας δεδομένο «οι αγορές» ότι η δραχμή θα υποτιμηθεί, άρχισαν να πουλούν δραχμές και να αγοράζουν συνάλλαγμα, γεγονός που οδήγησε σε συνεχή άνοδο των σχετικών τραπεζικών λογαριασμών.
Όπως αποκαλύφθηκε, τα υπόλοιπα των λογαριασμών συναλλάγματος, από 7 τρισ. δραχμές το Σεπτέμβρη του 1997 ανήλθαν σε περισσότερο από 10 τρισ. δραχμές στο τέλος του Φλεβάρη του 1998.
Όπως επίσης γράφτηκε στον Τύπο, την Παρασκευή 13 Μαρτίου, μία ημέρα πριν από την υποτίμηση, ξένες αλλά και ελληνικές τράπεζες γνώριζαν την απόφαση της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να «ξεφορτωθούν» δραχμές και να αγοράσουν ομόλογα, οι τιμές των οποίων είχαν κατρακυλήσει.
Οταν ο Γ. Παπαντωνίου ρωτήθηκε για τις σχετικές διαρροές, αποποιήθηκε κυβερνητικές και προσωπικές ευθύνες, ισχυριζόμενος ότι το σχετικό αίτημα κατατέθηκε στο ΕΚΟΦΙΝ την Τετάρτη και μέχρι το Σάββατο που συζητήθηκε το γνώρισαν περισσότερα από 50 άτομα...
Το θέμα, πάντως, είναι ότι μέσα σε μία νύχτα άλλαξαν χέρια περισσότερα από 1,7 τρισ. δραχμές.
Τόσο εκτιμάται το ποσό που κέρδισαν όσοι πούλησαν δραχμές στην ισοτιμία των 312 δραχμών ανά ECU και στις 16 Μάρτη τις ξαναγόρασαν στην τιμή των 357 δραχμών ανά ECU.
Β. Πάμε στις αγορές μετοχών (Χρηματιστήριο) και των ομολόγων.
Την περίοδο προ της υποτίμησης δεν ήταν η δραχμή μόνο υπό διωγμό, αλλά και καθετί που είχε σχέση με ελληνική οικονομία.
Το χρηματιστήριο, μέσω των μεγάλων «θεσμικών» επενδυτών, κρατούνταν τεχνητά σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, το ίδιο έγινε και στην αγορά ομολόγων όπου οι τιμές τους είχαν κατρακυλήσει λόγω πληθώρας πωλητών και έλλειψης αγοραστών.
Η Τράπεζα της Ελλάδας έκανε καθημερινές παρεμβάσεις στήριξης της δραχμής στη συγκεκριμένη συναλλαγματική ισοτιμία μέσω της πώλησης πολύτιμου συναλλάγματος.
Από την Παρασκευή όμως -μία ημέρα πριν την υποτίμηση- η κατάσταση άρχισε να αλλάζει στην αγορά ομολόγων.
Ξένοι «θεσμικοί» άρχισαν να αγοράζουν ομόλογα σε πολύ χαμηλές τιμές.
Από τη Δευτέρα 16 Μάρτη, άρχισε μία πρωτοφανή επανεισροή κεφαλαίων, τα οποία αγόραζαν «Ελλάδα»... φτηνότερη όμως κατά 14%.
Άρχισαν να αγοράζουν δραχμές, μετοχές, ομόλογα, με φρενήρεις ρυθμούς.
Οι χτεσινοί κερδοσκόποι έγιναν επενδυτές! Μεταξύ 17 Μάρτη και τέλος Μάη ο χρηματιστηριακός δείκτης εκτινάχτηκε στα ύψη.
Όποιος είχε αγοράσει μετοχές π. χ. 100 δραχμές το κομμάτι, και τις πούλησε στο τέλος του Μάη, έφτασε να κερδίζει μέχρι και 80%.
Ο τζόγος αγοραπωλησιών στο Χρηματιστήριο έφτασε στο αστρονομικό ποσό των 150 δισ. δραχμών σε μία μόνο μέρα!
Το ίδιο έγινε και στην αγορά ομολόγων. Οσοι αγόρασαν ομόλογα σε χαμηλή τιμή και τα πούλησαν μετά την υποτίμηση σε πολύ υψηλή τιμή, αποκόμισαν τρελά κέρδη.
Η «ισχυρή» Ελλάδα των «εκσυγχρονιστών» σε μέθη παραζάλης. Πόσα οικονόμησαν οι ποικιλώνυμοι κερδοσκόποι από την ιστορία αυτή δεν έγινε γνωστό. Πάντως, ο λογαριασμός θα πρέπει να μετριέται σε τρισ.
Aγορά - αποκρατικοποιήσεις επί Γιάννου Παπαντωνίου
• Μέτρα μεσαιωνικής σύλληψης, για την αγορά εργασίας με την... «ευελιξία» (ΑΠΟ ΤΟΤΕ !) που ήδη προώθησε η κυβέρνηση με εκτρωματικό νομοσχέδιο που κατέθεσε τον προηγούμενο Αύγουστο.
• Στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων ανακοινώθηκε η ιδιωτικοποίηση 11 δημοσίων επιχειρήσεων και τριών τραπεζών, διαδικασία η οποία θα ολοκληρωθεί μέχρι και το 2000. Πρόκειται για τις Τράπεζες Μακεδονίας - Θράκης και Κρήτης, οι οποίες ιδιωτικοποιήθηκαν και την Ιονική η οποία μένει σε εκκρεμότητα...
Οι προς εκποίηση ΔΕΚΟ είναι ο ΟΤΕ (τρίτη φάση), η πρώην ΔΕΠ, τα ΚΑΕ (βρίσκονται σε εκκρεμότητα μετά από δύο ανεπιτυχείς προσπάθειες πώλησης), καθώς και οι ΕΥΔΑΠ, ΚΕΔ, ΔΕΘ, «Ολυμπιακή Τουριστική», «Ολύμπικ Κέτερινγκ», Οργανισμοί Αποχέτευσης και Λιμένες Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Διώρυγα της Κορίνθου. Εν τω μεταξύ τις ημέρες αυτές ανακοίνωσαν και νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής, της «Ολυμπιακής», ενώ έχουν ήδη κάνει γνωστό ότι επίκειται μέσα στο 1999 και νέα (τέταρτη) ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκεται η δεύτερη φάση ιδιωτικοποίησης της πρώην ΔΕΠ (μετά ΕΛΠΕ, νυν «HELLENiQ ENERGY»).
Τα παραπάνω μαζί με όλα τα νέα μετρά τα έβαλε από τότε δεσμευτικά (!) για να μπει σε ευρώ, κρύβοντας το άθλιο δημόσιο χρέος με swaps της Goldman Sachs!
Τα συμπεράσματα και τα άσματα δικά σας.
Αυτά για τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου ως Υπουργό Οικονομικών.
Τη θητεία του ως Υπουργού Εθνικής Αμύνης θα την διερευνήσουμε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Τον κ. Σημίτη, να θυμίσω, τον έχει ξεφλουδίσει ο κ. Καστανίδης όταν εισηγήθηκε τη λύση… «τα γιγάντια συμφέροντα γύρω από τα δημόσια έργα και τις προμήθειες δημιουργούν παρενέργειες στο πολιτικό σκηνικό» και έλαβε την «πληρωμένη» απάντηση του κ. Σημίτη «αποφασίζεται να απορριφθεί η πρόταση Καστανίδη με το επιχείρημα ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν χρειάζεται αλλαγές γιατί είναι “επαρκές”»
Σε όλες τις υποθέσεις μένει η οσμή Σημίτη - ΠΑΣΟΚ.... πάνω στις πράσινες πλατφόρμες λεηλασίας του δημόσιου χρήματος.
Δημήτρης Κ. Καμμένος
π. Αντιπρόεδρος της Βουλής
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών