Ρωτήσαμε το πασίγνωστο λογισμικό να μας πει ξεκάθαρα ποια είναι η πρόβλεψή του για τις εκλογές του 2027, με βάση τα τωρινά δεδομένα
Η πολιτική στην Ελλάδα, ειδικά το 2025, θυμίζει σκάκι σε φουρτουνιασμένο καΐκι.
Όλοι μετακινούνται, όλοι μιλάνε για αλλαγή, αλλά στο τέλος… οι ίδιοι παίκτες μένουν στην πίστα. Ο κόσμος κουρασμένος, η απογοήτευση τεράστια και τα κόμματα προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι «τώρα θα είναι αλλιώς».
Ας κόψουμε, λοιπόν, τις κορδέλες και τα συνθήματα, και ας δούμε καθαρά: ποιος θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός της Ελλάδας;
Η πιο πιθανή απάντηση: Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όχι επειδή είναι ο πιο αγαπητός. Ίσα-ίσα, μεγάλο κομμάτι του κόσμου έχει απογοητευτεί από τη διαχείριση, τις υποσχέσεις, τα σκάνδαλα, τα Τέμπη, την ακρίβεια. Όμως:
Έχει ισχυρές πλάτες: ευρωπαϊκή στήριξη, media, funds, όλο το “σύστημα”.
Έχει μηχανισμό που δουλεύει σαν ρολόι.
Οι αντίπαλοι του είναι είτε διχασμένοι, είτε άπειροι, είτε ανεπαρκείς.
Ο μέσος ψηφοφόρος, όσο κι αν βαριέται, λέει: «Εντάξει, τουλάχιστον αυτός κρατά τη χώρα σε μια σχετική σταθερότητα».
Είναι λοιπόν το “μη χείρον” για πολλούς. Και σε μια χώρα που φοβάται την περιπέτεια, αυτό λέει πολλά.
Το σενάριο της ανατροπής: Ένας ενιαίος προοδευτικός συνασπισμός.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο, λιγότερο πιθανό αλλά όχι αδύνατο σενάριο: μια μεγάλη συνεργασία “από τα κάτω”, μεταξύ κομμάτων και προσώπων που δεν ανήκουν στο κατεστημένο.
Μιλάμε για:
ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη
Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη
ΜέΡΑ25, Ανεξάρτητοι, Πράσινοι κ.ά.
Αν – και μόνο αν – καταφέρουν να συνεννοηθούν, να ξεπεράσουν εγωισμούς και να μιλήσουν με κοινό όραμα, τότε το παιχνίδι αλλάζει. Τότε μπορεί να δούμε άλλον πρωθυπουργό – πιθανόν τον Ανδρουλάκη, ίσως και κάποιον “ουδέτερο” τεχνοκράτη-συμβιβασμό.
Αυτό το σενάριο είναι δύσκολο. Όχι ακατόρθωτο, αλλά απαιτεί πολιτική ωριμότητα που μέχρι στιγμής σπάνια έχουμε δει στην πράξη.
Ο ρόλος της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Η Ζωή είναι ένα ξεχωριστό φαινόμενο. Δε μασάει, λέει τα πράγματα με το όνομά τους, και πολλοί την εκτιμούν για το ήθος και τη μαχητικότητά της. Αν και δεν βλέπω να γίνεται πρωθυπουργός άμεσα, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο σε ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα — είτε ως Υπουργός Δικαιοσύνης, είτε ως φωνή-κλειδί για την ισορροπία μιας νέας πλειοψηφίας.
Εν κατακλείδι:
Πιο πιθανό σενάριο: Ο Μητσοτάκης μένει. Όχι γιατί πείθει, αλλά γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο σταθερό στο μάτι του ψηφοφόρου.
Εναλλακτική: Αν προοδευτικές δυνάμεις συσπειρωθούν, θα δούμε νέα πρόσωπα, νέα σχήματα και ίσως μια αληθινή αλλαγή.
Ρόλος κλειδί: Η νεολαία και η αποχή. Αν πάνε να ψηφίσουν, όλα μπορούν να αλλάξουν.
Μέχρι τότε, υπομονή και μάτια ανοιχτά. Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι — και ίσως κρύβουν περισσότερες ανατροπές απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
www.bankingnews.gr
Όλοι μετακινούνται, όλοι μιλάνε για αλλαγή, αλλά στο τέλος… οι ίδιοι παίκτες μένουν στην πίστα. Ο κόσμος κουρασμένος, η απογοήτευση τεράστια και τα κόμματα προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι «τώρα θα είναι αλλιώς».
Ας κόψουμε, λοιπόν, τις κορδέλες και τα συνθήματα, και ας δούμε καθαρά: ποιος θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός της Ελλάδας;
Η πιο πιθανή απάντηση: Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όχι επειδή είναι ο πιο αγαπητός. Ίσα-ίσα, μεγάλο κομμάτι του κόσμου έχει απογοητευτεί από τη διαχείριση, τις υποσχέσεις, τα σκάνδαλα, τα Τέμπη, την ακρίβεια. Όμως:
Έχει ισχυρές πλάτες: ευρωπαϊκή στήριξη, media, funds, όλο το “σύστημα”.
Έχει μηχανισμό που δουλεύει σαν ρολόι.
Οι αντίπαλοι του είναι είτε διχασμένοι, είτε άπειροι, είτε ανεπαρκείς.
Ο μέσος ψηφοφόρος, όσο κι αν βαριέται, λέει: «Εντάξει, τουλάχιστον αυτός κρατά τη χώρα σε μια σχετική σταθερότητα».
Είναι λοιπόν το “μη χείρον” για πολλούς. Και σε μια χώρα που φοβάται την περιπέτεια, αυτό λέει πολλά.
Το σενάριο της ανατροπής: Ένας ενιαίος προοδευτικός συνασπισμός.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο, λιγότερο πιθανό αλλά όχι αδύνατο σενάριο: μια μεγάλη συνεργασία “από τα κάτω”, μεταξύ κομμάτων και προσώπων που δεν ανήκουν στο κατεστημένο.
Μιλάμε για:
ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη
Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη
ΜέΡΑ25, Ανεξάρτητοι, Πράσινοι κ.ά.
Αν – και μόνο αν – καταφέρουν να συνεννοηθούν, να ξεπεράσουν εγωισμούς και να μιλήσουν με κοινό όραμα, τότε το παιχνίδι αλλάζει. Τότε μπορεί να δούμε άλλον πρωθυπουργό – πιθανόν τον Ανδρουλάκη, ίσως και κάποιον “ουδέτερο” τεχνοκράτη-συμβιβασμό.
Αυτό το σενάριο είναι δύσκολο. Όχι ακατόρθωτο, αλλά απαιτεί πολιτική ωριμότητα που μέχρι στιγμής σπάνια έχουμε δει στην πράξη.
Ο ρόλος της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Η Ζωή είναι ένα ξεχωριστό φαινόμενο. Δε μασάει, λέει τα πράγματα με το όνομά τους, και πολλοί την εκτιμούν για το ήθος και τη μαχητικότητά της. Αν και δεν βλέπω να γίνεται πρωθυπουργός άμεσα, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο σε ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα — είτε ως Υπουργός Δικαιοσύνης, είτε ως φωνή-κλειδί για την ισορροπία μιας νέας πλειοψηφίας.
Εν κατακλείδι:
Πιο πιθανό σενάριο: Ο Μητσοτάκης μένει. Όχι γιατί πείθει, αλλά γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο σταθερό στο μάτι του ψηφοφόρου.
Εναλλακτική: Αν προοδευτικές δυνάμεις συσπειρωθούν, θα δούμε νέα πρόσωπα, νέα σχήματα και ίσως μια αληθινή αλλαγή.
Ρόλος κλειδί: Η νεολαία και η αποχή. Αν πάνε να ψηφίσουν, όλα μπορούν να αλλάξουν.
Μέχρι τότε, υπομονή και μάτια ανοιχτά. Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι — και ίσως κρύβουν περισσότερες ανατροπές απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών