Οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, οφείλουμε να υψώσουμε φωνή υπέρ του δικαιώματος όλων να εκφράζονται χωρίς φόβο
Η πρόσφατη τραγική πολιτική δολοφονία του Αμερικανού χριστιανού πατριώτη Charlie Kirk, στα 31 του έτη – ενώ ήταν σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών – από αριστερό εξτρεμιστή, πυροδότησε εξελίξεις ακόμα και στην ελληνική πολιτική και δημοσιογραφική σκηνή. Εντύπωση μου έκανε πως τρεις γυναίκες του δημόσιου βίου μας ενεπλάκησαν, άθελά τους, σε έντονες και ακραίες αντιδράσεις προερχόμενες από τον χώρο της αριστεράς, όπου ένα θλιβερό κομμάτι της έσπευσε να εκφραστεί με χαιρεκακία για τον θάνατο του νεαρού Αμερικανού πατριώτη ομιλητή.
Η πρώτη γυναίκα είναι η πρόεδρος της «Φωνής Λογικής» και Ευρωβουλευτής, κ. Αφροδίτη Λατινοπούλου, η οποία δέχτηκε απειλές κατά της ζωής της όταν εξέφρασε λύπη για την πολιτική δολοφονία και μάλιστα απειλές ότι και η ίδια «θα πάθει τα ίδια».
Η επόμενη είναι η δημοσιογράφος κ. Κατερίνα Παναγοπούλου, η οποία, μετά από ένα βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα όπου εξέφρασε τη λύπη της για τόσο θλιβερά γεγονότα ακραίας βίας, δέχτηκε εκατοντάδες σχόλια αποδοκιμασίας και νουθεσιών, επειδή «τόλμησε να στηρίξει έναν νεκρό φασίστα».
Η τελευταία γυναίκα, που μου έκανε και τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η πρώην βουλευτής του ΜέΡΑ25 και νυν πολιτευτής με το ΠΑΣΟΚ, κ. Μαρία Απατζίδη, η οποία με τεράστιο θάρρος – αφού ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο από τον εκλιπόντα – εξέφρασε συμπάθεια προς την οικογένειά του και απέραντη λύπη για το γεγονός πως νεαρά άτομα δολοφονούνται απλώς επειδή εκφράζουν την πολιτική, φιλοσοφική και θρησκευτική τους άποψη.
Η κ. Απατζίδη δέχτηκε πυρά από ΜΜΕ που πρόσκεινται στην αριστερά, τα οποία της επιτέθηκαν με σφοδρούς χαρακτηρισμούς και την απαξίωσαν με εντελώς προσβλητικό τρόπο, επειδή τόλμησε να εκφράσει αυτή την άποψη προς έναν «φασίστα».
Σε αυτά τα τρία περιστατικά καταγράφεται με τον πιο ωμό τρόπο η απόλυτη πώρωση κομματιού της ελληνικής αριστεράς, που προσπαθεί με άδικο, απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό τρόπο να δαιμονοποιήσει οποιαδήποτε έκφραση αντίθετης άποψης σε σχέση με τις ιδεοληψίες που η ίδια ενστερνίζεται.
Αυτό δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική αντιπαράθεση· είναι ευθεία επίθεση στην ελευθερία του λόγου και στον πλουραλισμό που θεμελιώνουν μια δημοκρατική κοινωνία.
Αν δεν αντισταθούμε σε αυτή την τάση, κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε μια χώρα όπου η δημόσια έκφραση διαφορετικής άποψης ισοδυναμεί με κοινωνικό λιθοβολισμό.
Οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, οφείλουμε να υψώσουμε φωνή υπέρ του δικαιώματος όλων να εκφράζονται χωρίς φόβο.
Η δημοκρατία δεν προστατεύεται με φίμωση, αλλά με ανοικτό διάλογο, σεβασμό και ανεκτικότητα.
Ακόμη και προς εκείνους με τους οποίους διαφωνούμε ριζικά.
Απόστολος Κρητικόπουλος
www.bankingnews.gr
Η πρώτη γυναίκα είναι η πρόεδρος της «Φωνής Λογικής» και Ευρωβουλευτής, κ. Αφροδίτη Λατινοπούλου, η οποία δέχτηκε απειλές κατά της ζωής της όταν εξέφρασε λύπη για την πολιτική δολοφονία και μάλιστα απειλές ότι και η ίδια «θα πάθει τα ίδια».
Η επόμενη είναι η δημοσιογράφος κ. Κατερίνα Παναγοπούλου, η οποία, μετά από ένα βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα όπου εξέφρασε τη λύπη της για τόσο θλιβερά γεγονότα ακραίας βίας, δέχτηκε εκατοντάδες σχόλια αποδοκιμασίας και νουθεσιών, επειδή «τόλμησε να στηρίξει έναν νεκρό φασίστα».
Η τελευταία γυναίκα, που μου έκανε και τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η πρώην βουλευτής του ΜέΡΑ25 και νυν πολιτευτής με το ΠΑΣΟΚ, κ. Μαρία Απατζίδη, η οποία με τεράστιο θάρρος – αφού ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο από τον εκλιπόντα – εξέφρασε συμπάθεια προς την οικογένειά του και απέραντη λύπη για το γεγονός πως νεαρά άτομα δολοφονούνται απλώς επειδή εκφράζουν την πολιτική, φιλοσοφική και θρησκευτική τους άποψη.
Η κ. Απατζίδη δέχτηκε πυρά από ΜΜΕ που πρόσκεινται στην αριστερά, τα οποία της επιτέθηκαν με σφοδρούς χαρακτηρισμούς και την απαξίωσαν με εντελώς προσβλητικό τρόπο, επειδή τόλμησε να εκφράσει αυτή την άποψη προς έναν «φασίστα».
Σε αυτά τα τρία περιστατικά καταγράφεται με τον πιο ωμό τρόπο η απόλυτη πώρωση κομματιού της ελληνικής αριστεράς, που προσπαθεί με άδικο, απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό τρόπο να δαιμονοποιήσει οποιαδήποτε έκφραση αντίθετης άποψης σε σχέση με τις ιδεοληψίες που η ίδια ενστερνίζεται.
Αυτό δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική αντιπαράθεση· είναι ευθεία επίθεση στην ελευθερία του λόγου και στον πλουραλισμό που θεμελιώνουν μια δημοκρατική κοινωνία.
Αν δεν αντισταθούμε σε αυτή την τάση, κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε μια χώρα όπου η δημόσια έκφραση διαφορετικής άποψης ισοδυναμεί με κοινωνικό λιθοβολισμό.
Οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, οφείλουμε να υψώσουμε φωνή υπέρ του δικαιώματος όλων να εκφράζονται χωρίς φόβο.
Η δημοκρατία δεν προστατεύεται με φίμωση, αλλά με ανοικτό διάλογο, σεβασμό και ανεκτικότητα.
Ακόμη και προς εκείνους με τους οποίους διαφωνούμε ριζικά.
Απόστολος Κρητικόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών