Εκτενές αφιέρωμα για την άνοδο και την πτώση του πρώην υπουργού Οικονομικών
Σε ένα εκτενές αφιέρωμα στον έλληνα πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, προχωρά o αρθρογράφος του περιοδικού «The New Yorker», Ian Parker, με τίτλο «Ο έλληνας πολεμιστής: Πώς ένας ριζοσπάστης υπουργός Οικονομικών τα έβαλε με την Ευρώπη –και απέτυχε».
Στο άρθρο, με τη μορφή αφηγήματος, η… ιστορία ξεκινά το βράδυ της 4ης Ιουλίου, το Σάββατο πριν από το δημοψήφισμα, με το οποίο οι έλληνες πολίτες καλούνταν να πουν «ναι» ή «όχι» στα μέτρα που πρότειναν οι πιστωτές της Ελλάδας.
Ύστερα από μήνες κούρασης και έχοντας κοιμηθεί αρκετές ώρες, ο έλληνας υπουργός ήταν σε καλή διάθεση και είχε την ηρεμία κάποιου που είναι σίγουρος για το εκλογικό αποτέλεσμα και ήδη απολάμβανε την ικανοποίηση.
«Ο λαός θα έλεγε "ναι"», σημειώνει ο αρθρογράφος Ian Parker.
Μαζί με τη σύζυγό του, Δανάη Στράτου και τον φίλο του James Galbraith, έναν αμερικανό οικονομολόγο που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, είχε βγει για φαγητό σε ένα εστιατόριο στην Αθήνα.
Όπως σημειώνεται, παρά τις δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο –κλειστές τράπεζες, capital controls, απλήρωτες δόσεις στο ΔΝΤ, σχέδια για παράλληλο νόμισμα–, ο Γ. Βαρουφάκης «φερόταν ακόμη ως αουτσάιντερ: ανεπίσημος, ειρωνικός, κάπως μόνος στη σκηνή».
Ορισμένες φορές έμοιαζε να το διασκεδάζει κιόλας.
Εκείνο το βράδυ, στο εστιατόριο, περιέγραφε χαρακτηριστικά ότι τον επισκέφτηκε στο διαμέρισμά του ένας χριστιανοδημοκράτης, μέλος του γερμανικού Κοινοβουλίου και του είπε ότι ούτε εκείνος δεν πίστευε αυτά που έκαναν στους Έλληνες.
«Αν και ξέρω πως είσαι άθεος, θα προσεύχομαι για εσένα», του είπε φεύγοντας.
Αργότερα το ίδιο βράδυ, ο πρώην υπουργός τηλεφώνησε στον «σύντροφο», όπως τον αποκάλεσε Ευκλείδη Τσακαλώτο, στον οποίο ανέλυσε τι θα κάνει ο έλληνας πρωθυπουργός μετά το «ναι» του δημοψηφίσματος.
«Τα σοφά παιδιά του Μαξίμου κάθονται καλά στις κυβερνητικές θέσεις τους και δεν πρόκειται να τις αφήσουν», του είπε, εκτιμώντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα υπέβαλε την παραίτησή του.
Αντιθέτως, θα προχωρούσε σε μια «στρατηγική αναδόμηση» και εν συνέχεια θα προχωρούσε στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Ο ίδιος ο Βαρουφάκης ήταν βέβαιος ότι από την επομένη θα καβαλούσε το ηλιοβασίλεμα, σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Ο Galbraith θεωρούσε ότι το ένστικτο του Βαρουφάκη για το δημοψήφισμα θα τον πρόδιδε και ότι θα επικρατούσε το «όχι», παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες είχαν κλείσει, καθώς εκτιμούσε ότι οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα να χάσουν.
Με την άποψη αυτή συμφωνούσε και η σύζυγός του, Δανάη Στράτου, η οποία διάβαζε μια δημοσκόπηση από το smartphone της, που έδειχνε ότι το «όχι» είχε το προβάδιασμα.
Εν συνεχεία ο αρθρογράφος, αφού κάνει μια αναδρομή των πολιτικο-οικονομικών εξελίξεων στην Ελλάδα από το 2009, περιγράφει μια συνάντηση που είχε με τον Γιάνη Βαρουφάκη στο γραφείο του στο υπουργείο Οικονομικών λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα.
Ο Βαρουφάκης θεωρούσε ότι η τρόικα είχε υποβάλει τη χώρα του σε έναν «δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό» με την άδεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι οποίες όπως έλεγε «δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ».
«Οι αξιωματούχοι της τρόικας έστελναν εντολές με e-mail και οι Έλληνες απλώς τις εκτελούσαν».
Όπως αναφέρει, ο Βαρουφάκης ήταν αρκετά γνωστός ως συγγραφέας και οικονομολόγος που είχε πάρει σαφή θέση κατά του μνημονίου και της πολιτικής που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα.
Ωστόσο ο ίδιος θεωρούσε ότι δεν έχει κάνει και κάτι σπουδαίο στη ζωή τους.
Κάπως έτσι έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, εξελέγη ως ο βουλευτής με τις περισσότερες ψήφους και χρίστηκε υπουργός Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ως υπουργός δεν άλλαξε στάση απέναντι στους δανειστές, ήταν αποφασισμένος να πει «όχι» στους όρους τους, δείχνοντας να αδιαφορεί για το μέλλον του στην πολιτική.
Ύστερα, ήρθε η νύχτα του δημοψηφίσματος.
Ο Βαρουφάκης συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα.
«Ενεργοποίησέ με ξανά πλήρως ή αντικατέστησε με», του είπε.
Ο Τσίπρας του πρότεινε το υπουργείο Οικονομίας. Εκείνος το αρνήθηκε την επομένη υπέβαλε την παραίτησή του, επέστρεψε στο γραφείο του για να μαζέψει τα πράγματά του.
Παρατήρησε ότι η παραίτησή του ανέβασε την αξία του ευρώ. «Είμαι πρότυπο σταθερότητας», είπε και κοιτάζοντας το κινητό του σκέφτηκε δυνατά ότι τώρα πια θα μπορούσε να σβήσει το νούμερο του Schaeuble. Παραδόξως, όμως, παραδέχθηκε ότι θα του λείψει ο βασικός του αντίπαλος. «Σε προσωπικό» επίπεδο τον συμπαθεί, υποστηρίζει:
«Έχει ένα όραμα, ένα λάθος όραμα, αλλά το πιστεύει. Είναι ένας άνθρωπος με αρχές. Μου αρέσουν οι πολιτικοί που έχουν μία ιδέα και την υπηρετούν».
www.bankingnews.gr
Στο άρθρο, με τη μορφή αφηγήματος, η… ιστορία ξεκινά το βράδυ της 4ης Ιουλίου, το Σάββατο πριν από το δημοψήφισμα, με το οποίο οι έλληνες πολίτες καλούνταν να πουν «ναι» ή «όχι» στα μέτρα που πρότειναν οι πιστωτές της Ελλάδας.
Ύστερα από μήνες κούρασης και έχοντας κοιμηθεί αρκετές ώρες, ο έλληνας υπουργός ήταν σε καλή διάθεση και είχε την ηρεμία κάποιου που είναι σίγουρος για το εκλογικό αποτέλεσμα και ήδη απολάμβανε την ικανοποίηση.
«Ο λαός θα έλεγε "ναι"», σημειώνει ο αρθρογράφος Ian Parker.
Μαζί με τη σύζυγό του, Δανάη Στράτου και τον φίλο του James Galbraith, έναν αμερικανό οικονομολόγο που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, είχε βγει για φαγητό σε ένα εστιατόριο στην Αθήνα.
Όπως σημειώνεται, παρά τις δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο –κλειστές τράπεζες, capital controls, απλήρωτες δόσεις στο ΔΝΤ, σχέδια για παράλληλο νόμισμα–, ο Γ. Βαρουφάκης «φερόταν ακόμη ως αουτσάιντερ: ανεπίσημος, ειρωνικός, κάπως μόνος στη σκηνή».
Ορισμένες φορές έμοιαζε να το διασκεδάζει κιόλας.
Εκείνο το βράδυ, στο εστιατόριο, περιέγραφε χαρακτηριστικά ότι τον επισκέφτηκε στο διαμέρισμά του ένας χριστιανοδημοκράτης, μέλος του γερμανικού Κοινοβουλίου και του είπε ότι ούτε εκείνος δεν πίστευε αυτά που έκαναν στους Έλληνες.
«Αν και ξέρω πως είσαι άθεος, θα προσεύχομαι για εσένα», του είπε φεύγοντας.
Αργότερα το ίδιο βράδυ, ο πρώην υπουργός τηλεφώνησε στον «σύντροφο», όπως τον αποκάλεσε Ευκλείδη Τσακαλώτο, στον οποίο ανέλυσε τι θα κάνει ο έλληνας πρωθυπουργός μετά το «ναι» του δημοψηφίσματος.
«Τα σοφά παιδιά του Μαξίμου κάθονται καλά στις κυβερνητικές θέσεις τους και δεν πρόκειται να τις αφήσουν», του είπε, εκτιμώντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα υπέβαλε την παραίτησή του.
Αντιθέτως, θα προχωρούσε σε μια «στρατηγική αναδόμηση» και εν συνέχεια θα προχωρούσε στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Ο ίδιος ο Βαρουφάκης ήταν βέβαιος ότι από την επομένη θα καβαλούσε το ηλιοβασίλεμα, σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Ο Galbraith θεωρούσε ότι το ένστικτο του Βαρουφάκη για το δημοψήφισμα θα τον πρόδιδε και ότι θα επικρατούσε το «όχι», παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες είχαν κλείσει, καθώς εκτιμούσε ότι οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα να χάσουν.
Με την άποψη αυτή συμφωνούσε και η σύζυγός του, Δανάη Στράτου, η οποία διάβαζε μια δημοσκόπηση από το smartphone της, που έδειχνε ότι το «όχι» είχε το προβάδιασμα.
Εν συνεχεία ο αρθρογράφος, αφού κάνει μια αναδρομή των πολιτικο-οικονομικών εξελίξεων στην Ελλάδα από το 2009, περιγράφει μια συνάντηση που είχε με τον Γιάνη Βαρουφάκη στο γραφείο του στο υπουργείο Οικονομικών λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα.
Ο Βαρουφάκης θεωρούσε ότι η τρόικα είχε υποβάλει τη χώρα του σε έναν «δημοσιονομικό εικονικό πνιγμό» με την άδεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, οι οποίες όπως έλεγε «δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ».
«Οι αξιωματούχοι της τρόικας έστελναν εντολές με e-mail και οι Έλληνες απλώς τις εκτελούσαν».
Όπως αναφέρει, ο Βαρουφάκης ήταν αρκετά γνωστός ως συγγραφέας και οικονομολόγος που είχε πάρει σαφή θέση κατά του μνημονίου και της πολιτικής που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα.
Ωστόσο ο ίδιος θεωρούσε ότι δεν έχει κάνει και κάτι σπουδαίο στη ζωή τους.
Κάπως έτσι έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, εξελέγη ως ο βουλευτής με τις περισσότερες ψήφους και χρίστηκε υπουργός Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ως υπουργός δεν άλλαξε στάση απέναντι στους δανειστές, ήταν αποφασισμένος να πει «όχι» στους όρους τους, δείχνοντας να αδιαφορεί για το μέλλον του στην πολιτική.
Ύστερα, ήρθε η νύχτα του δημοψηφίσματος.
Ο Βαρουφάκης συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα.
«Ενεργοποίησέ με ξανά πλήρως ή αντικατέστησε με», του είπε.
Ο Τσίπρας του πρότεινε το υπουργείο Οικονομίας. Εκείνος το αρνήθηκε την επομένη υπέβαλε την παραίτησή του, επέστρεψε στο γραφείο του για να μαζέψει τα πράγματά του.
Παρατήρησε ότι η παραίτησή του ανέβασε την αξία του ευρώ. «Είμαι πρότυπο σταθερότητας», είπε και κοιτάζοντας το κινητό του σκέφτηκε δυνατά ότι τώρα πια θα μπορούσε να σβήσει το νούμερο του Schaeuble. Παραδόξως, όμως, παραδέχθηκε ότι θα του λείψει ο βασικός του αντίπαλος. «Σε προσωπικό» επίπεδο τον συμπαθεί, υποστηρίζει:
«Έχει ένα όραμα, ένα λάθος όραμα, αλλά το πιστεύει. Είναι ένας άνθρωπος με αρχές. Μου αρέσουν οι πολιτικοί που έχουν μία ιδέα και την υπηρετούν».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών