Οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να καταργήσει την ποσοτική χαλάρωση πριν οι ουλές που θα αφήσει πίσω της γίνουν αθεράπευτες
Μονόδρομος φαίνεται πως είναι πλέον η κατάργηση του QE των κεντρικών τραπεζών, καθώς παρά τη χαλαρή νομισματική πολιτική ο πληθωρισμός συνεχίζει να βρίσκεται κάτω του στόχου.
«Ο θάνατος μιας μεγάλης οικονομικής αντίληψης ταράζει πολλούς οικονομολόγους και αναλυτές.
Η γνωστή ως καμπύλη Phillips, μια έννοια που αναπτύχθηκε από τον οικονομολόγο της Νέας Ζηλανδίας William Phillips, δείχνει ότι ο πληθωρισμός και η ανεργία έχουν μια σταθερή και αντίστροφη σχέση και είναι μια θεμελιώδης φιλοσοφία για πολλούς» αναφέρεται σε δημοσίευμα του CNBC.
Τους τελευταίους μήνες, με τις κεντρικές τράπεζες να χρησιμοποιούν τεχνητά μέσα για να διοχετεύουν χρήματα στην οικονομία, αυτή η αντίστροφη σχέση φαίνεται να πεθαίνει ή μάλλον να γίνεται επίπεδη, όπως επισημαίνουν πολλοί οικονομολόγοι.
Οι χαμηλοί μισθοί και οι προσωρινές θέσεις εργασίας ασκούν πίεση στους εργαζόμενους.
Αυτό με τη σειρά του μειώνει την αγοραστική δύναμη, αν και το επίπεδο ανεργίας μπορεί να μειωθεί.
Αυτό δεν είναι κάτι νέο για τους αξιωματούχους των κεντρικών τραπεζών ανά τον κόσμο που διοχετεύουν χρήματα στο σύστημα ώστε να επαναφέρουν την οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα.
Από την εποχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες έχουν συνδέσει τη νομισματική τους πολιτική με αυτούς τους δύο πυλώνες - τον πληθωρισμό και την ανεργία.
Παρόλο που έχουν επιτύχει στην προσπάθεια τους να μειώσουν το επίπεδο ανεργίας, ο πληθωρισμός δεν έφτασε στο στόχο που είχε θέσει.
Ως αποτέλεσμα, τα θεσμικά όργανα, όπως η ΕΚΤ έπρεπε να μειώσουν τον στόχο του πληθωρισμού τους.
Κατά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου τον Ιούλιο, η ΕΚΤ ανέλυσε εκτενώς την αποσύνδεση του πληθωρισμού από την απασχόληση στην οικονομία της ευρωζώνης, καταλογίζοντας σε διάφορους διαρθρωτικούς παράγοντες, όπως αλλαγές στις αγορές εργασίας, συμβάσεις εργασίας και διαδικασίες καθορισμού των μισθών.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι δεν κατάφεραν να βρουν λύση από αυτό το αδιέξοδο.
Σύμφωνα με το CNBC, η απάντηση δεν έγκειται στη μείωση των στόχων, αλλά στη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής και τη μείωση του QE.
«Ίσως είναι καιρός οι κεντρικές τράπεζες να αποχωρήσουν με χαρά από τη μακρά και επίπονη διαδικασία της ποσοτικής χαλάρωσης πριν οι ουλές που θα αφήσει πίσω της γίνουν αθεράπευτες» αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
«Ο θάνατος μιας μεγάλης οικονομικής αντίληψης ταράζει πολλούς οικονομολόγους και αναλυτές.
Η γνωστή ως καμπύλη Phillips, μια έννοια που αναπτύχθηκε από τον οικονομολόγο της Νέας Ζηλανδίας William Phillips, δείχνει ότι ο πληθωρισμός και η ανεργία έχουν μια σταθερή και αντίστροφη σχέση και είναι μια θεμελιώδης φιλοσοφία για πολλούς» αναφέρεται σε δημοσίευμα του CNBC.
Τους τελευταίους μήνες, με τις κεντρικές τράπεζες να χρησιμοποιούν τεχνητά μέσα για να διοχετεύουν χρήματα στην οικονομία, αυτή η αντίστροφη σχέση φαίνεται να πεθαίνει ή μάλλον να γίνεται επίπεδη, όπως επισημαίνουν πολλοί οικονομολόγοι.
Οι χαμηλοί μισθοί και οι προσωρινές θέσεις εργασίας ασκούν πίεση στους εργαζόμενους.
Αυτό με τη σειρά του μειώνει την αγοραστική δύναμη, αν και το επίπεδο ανεργίας μπορεί να μειωθεί.
Αυτό δεν είναι κάτι νέο για τους αξιωματούχους των κεντρικών τραπεζών ανά τον κόσμο που διοχετεύουν χρήματα στο σύστημα ώστε να επαναφέρουν την οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα.
Από την εποχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι κεντρικές τράπεζες έχουν συνδέσει τη νομισματική τους πολιτική με αυτούς τους δύο πυλώνες - τον πληθωρισμό και την ανεργία.
Παρόλο που έχουν επιτύχει στην προσπάθεια τους να μειώσουν το επίπεδο ανεργίας, ο πληθωρισμός δεν έφτασε στο στόχο που είχε θέσει.
Ως αποτέλεσμα, τα θεσμικά όργανα, όπως η ΕΚΤ έπρεπε να μειώσουν τον στόχο του πληθωρισμού τους.
Κατά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου τον Ιούλιο, η ΕΚΤ ανέλυσε εκτενώς την αποσύνδεση του πληθωρισμού από την απασχόληση στην οικονομία της ευρωζώνης, καταλογίζοντας σε διάφορους διαρθρωτικούς παράγοντες, όπως αλλαγές στις αγορές εργασίας, συμβάσεις εργασίας και διαδικασίες καθορισμού των μισθών.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι δεν κατάφεραν να βρουν λύση από αυτό το αδιέξοδο.
Σύμφωνα με το CNBC, η απάντηση δεν έγκειται στη μείωση των στόχων, αλλά στη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής και τη μείωση του QE.
«Ίσως είναι καιρός οι κεντρικές τράπεζες να αποχωρήσουν με χαρά από τη μακρά και επίπονη διαδικασία της ποσοτικής χαλάρωσης πριν οι ουλές που θα αφήσει πίσω της γίνουν αθεράπευτες» αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών