Οι Συντηρητικοί έχασαν την κυβέρνηση όμως δεν ηττήθηκε η ιδεολογία τους αλλά τα ευτράπελα της διακυβέρνησης τους
Η πολιτική σταθερότητα για την πιο παλιά κοινοβουλευτική Δημοκρατία του κόσμου, την Βρετανία, ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζονταν όλο το οικοδόμημα μια χώρας που μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε τα χαρακτηριστικά αυτοκρατορίας.
Αυτό πλέον δεν υπάρχει για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό.
Η απουσία ηγετών και πολιτικών υψηλού διαμετρήματος οδηγεί στην σημαντικότερη θέση του πρωθυπουργού άτομα απολύτως αναλώσιμα.
Παρακμή δίχως τέλος
Οι Συντηρητικοί κυβερνούσαν την χώρα τα τελευταία 14 χρόνια, δηλαδή από το Μάιο του 2010, όμως με εξαίρεση την θητεία Cameron με διάρκεια 6 ετών, τα τελευταία 8 χρόνια άλλαξαν 4 πρωθυπουργούς, ενώ η εικόνα του τελευταίου τους πρωθυπουργού, Rishi Sunak, εν μέσω βροχής και χωρίς προστασία να αναγγέλλει τις πρόωρες εκλογές της 4ης Ιουλίου 2024, δείχνει ότι η παρακμή δεν έχει τέλος.
Ανθρωπάκια χωρίς πυγμή και ειδικό βάρος σύρονται από τις περίφημες αγορές, υποβάλλουν την νομιμοφροσύνη τους ακόμη και όταν αυτογελοιοποιούνται επιβεβαιώνοντας ότι ως αχυράνθρωποι είναι αναλώσιμοι και χωρίς κανένα απολύτως στίγμα στην ιστορία η οποία θα τους αγνοήσει επιδεκτικά.
Στην εξουσία μετά από 14 χρόνια
Μετά την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Ιουλίου 2024 οι Εργατικοί υπό τον Keir Starmer μετά από 14 χρόνια στην αντιπολίτευση ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο Starmer ανέλαβε την ηγεσία των Εργατικών το 2020 μετά την μεγαλύτερη ήττα του κόμματος από την δεκαετία του 30 υπό την ηγεσία του Jeremy Corbin.
Όταν μιλούμε φυσικά στο Ηνωμένο Βασίλειο για μεγάλες, ιστορικές, σαρωτικές νίκες ή ήττες, πρέπει να θυμόμαστε πάντα το εκλογικό σύστημα το οποίο είναι πλειοψηφικό και άρα η κοινοβουλευτική δύναμη μπορεί να οδηγεί σε λάθος επιθετικούς προσδιορισμούς και φυσικά σε λάθος συμπεράσματα.
Στις εθνικές εκλογές του 2019 οι Eργατικοί έλαβαν το 32,1% και 211 έδρες που ως αποτέλεσμα θεωρήθηκε ιδιαίτερα καταστροφικό και από τα χειρότερα στην ιστορία τους .
Πέντε χρόνια μετά λαμβάνουν 33,7% δηλαδή μια αύξηση της τάξεως του 1,6% την ώρα που ο βασικός τους αντίπαλος οι Συντηρητικοί συρρικνώνονται κατά 18,7%.
Δυσαρμονία ψήφων - εδρών
Τα κέρδη σε επίπεδα απήχησης στο εκλογικό σώμα είναι μηδαμινά εάν λάβουμε υπόψη ότι την ίδια ώρα η Πατριωτική δεξιά του λαϊκιστή Nigel Farage μεταξύ των δυο τελευταίων αναμετρήσεων αύξησε την δύναμη της κατά 12,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Λόγω του εκλογικού συστήματος οι Εργατικοί αύξησαν τις έδρες κατά 201 κερδίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία και το δικαίωμα διακυβερνώσης για τα επόμενα πέντε χρόνια .
Είναι κάτι περισσότερο από εμφανής η δυσαρμονία ψήφων και εδρών όπως και ευδιάκριτη η μικρή απήχηση των Εργατικών στο εκλογικό σώμα.
Φυσικά το θεμέλιο της Δημοκρατίας είναι το Κοινοβούλιο και η σύνθεση του δείχνει μια ξεκάθαρη νίκη των Εργατικών.
Γιατί έχασαν οι Συντηρητικοί
Οι Συντηρητικοί έχασαν την κυβέρνηση όμως δεν ηττήθηκε η ιδεολογία τους αλλά τα ευτράπελα της διακυβέρνησης τους και κυρίως η ανικανότητα τους.
Η παρατεταμένη παραμονή στην εξουσία τους αδρανοποίησε θεωρώντας δεδομένο το εκλογικό σώμα αρκούνταν σε εσωκομματικά παιχνίδια και σε εναλλαγές προσώπων στην πρωθυπουργία.
Η κυβερνώσα δεξιά και μόνο αυτή απέτυχε και αυτή μόνο έχασε, μη κατανοώντας ότι τα βασικά προβλήματα είναι στην οικονομία, στην υγεία, στο κόστος ζωής και στην ανασφάλεια της δημιουργεί η χωρίς όρια μετανάστευση.
Όταν η χώρα αποχωρεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα από τα βασικά επιχειρήματα των οπαδών του Brexit τον περιορισμό της μαζικής μετανάστευσης και όταν μια από τις βασικές πολιτικές των Συντηρητικών είναι να μπει τάξη στην αθρόα μετανάστευση και το αριθμητικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό τότε μιλούμε για σαφή αποτυχία .
Η εισροή μεταναστών το 2023 έφτασε τις 680 χιλιάδες, όταν ο αντίστοιχος αριθμός μόλις ανάλαβαν οι Τόρις το 2010 την διακυβέρνηση της χώρας, ήταν 230 χιλιάδες.
Η απόλυτη αποτυχία.
Στάσιμη η οικονομία
Τα ίδια και στην οικονομία με τα ευτράπελα της Liz Truss το φθινόπωρο του 2022 και την παραμονή της στην θέση της πρωθυπουργού για 50 μόνο ημέρες, όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση από τις αγορές, μόλις δημοσιοποίησε πρόγραμμα φορολογικών περικοπών και επιδότησης της κατανάλωσης ενέργειας που κοστολογήθηκαν στο ύψος των 245 δις στερλινών ή στο 11% του ΑΕΠ.
Ούτε φυσικά το πρόγραμμα Sunak με αύξηση φόρων και μείωση κρατικών δαπανών στον αντίποδα της Truss έφερε αποτελέσματα στον τομέα της ανάπτυξης .
Η οικονομία βρίσκεται σε επίπεδα στασιμότητα με προσδοκώμενο ρυθμό ανάπτυξης για το 2024 στα επίπεδα του 0,25% σύμφωνα με την τράπεζα της Αγγλίας, ενώ το δημόσιο χρέος μετά την αύξηση της τάξεως του 40% κατά την τελευταία 4ετια αναμένεται να προσεγγίσει το 98% του ΑΕΠ.
Η ανεργία βρίσκεται στο 4,3% και τα επιτόκια της στερλίνας στο 5,25%, στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας 10ετιας, ως απότοκος της προσπάθειας αναχαίτισης του πληθωρισμού ο οποίος τον Οκτώβριο του 2022 βρέθηκε στο 11,1%, ενώ σήμερα βρίσκεται στο 2,3%.
Η στερλίνα στηριζόμενη στα υψηλά επιτόκια εμφανίζεται υπερτιμημένη των βασικών της ανταγωνιστών, του ευρώ και του αμερικανικού δολαρίου, θέτοντας στους Εργατικούς το βασικό δίλημμα της διακυβέρνησης τους .
Υψηλά επιτόκια, ισχυρή στερλίνα, χαμηλός πληθωρισμός όπως θέλουν οι αγορές ή χαμηλότερα επιτόκια, λιγότερο ισχυρή στερλίνα και σχετικά υψηλός πληθωρισμός όπως επιβάλει το πλαίσια ισχυροποίησης του ΑΕΠ της χώρας;
Αγορές ή λαός για τον οποίο κόπτονται οι Εργατικοί;
Ή για ακόμη φορά η παραγωγή θα σταθεί στο περιθώριο με το πολιτικό προσωπικό να υποβάλει σέβη στο χρηματοοικονομικό τομέα;
Η επιλογή δυστυχώς έχει γίνει.
Το αυτοκρατορικό παρελθόν των αποικιών, του εμπορίου, της παραγωγής και το γόητρο που απέπνεαν όλα αυτά έχει δώσει την θέση του στο χρηματιστηριακό παρόν και κυρίως στην αίγλη και την δύναμη που καλλιεργεί το Σίτυ του Λονδίνου διαμορφώνοντας τους όρους που πρέπει να λαμβάνει πάντοτε σοβαρότατα η εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας όταν αποφασίζει το μίγμα της οικονομικής της πολιτικής.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Αυτό πλέον δεν υπάρχει για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό.
Η απουσία ηγετών και πολιτικών υψηλού διαμετρήματος οδηγεί στην σημαντικότερη θέση του πρωθυπουργού άτομα απολύτως αναλώσιμα.
Παρακμή δίχως τέλος
Οι Συντηρητικοί κυβερνούσαν την χώρα τα τελευταία 14 χρόνια, δηλαδή από το Μάιο του 2010, όμως με εξαίρεση την θητεία Cameron με διάρκεια 6 ετών, τα τελευταία 8 χρόνια άλλαξαν 4 πρωθυπουργούς, ενώ η εικόνα του τελευταίου τους πρωθυπουργού, Rishi Sunak, εν μέσω βροχής και χωρίς προστασία να αναγγέλλει τις πρόωρες εκλογές της 4ης Ιουλίου 2024, δείχνει ότι η παρακμή δεν έχει τέλος.
Ανθρωπάκια χωρίς πυγμή και ειδικό βάρος σύρονται από τις περίφημες αγορές, υποβάλλουν την νομιμοφροσύνη τους ακόμη και όταν αυτογελοιοποιούνται επιβεβαιώνοντας ότι ως αχυράνθρωποι είναι αναλώσιμοι και χωρίς κανένα απολύτως στίγμα στην ιστορία η οποία θα τους αγνοήσει επιδεκτικά.
Στην εξουσία μετά από 14 χρόνια
Μετά την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Ιουλίου 2024 οι Εργατικοί υπό τον Keir Starmer μετά από 14 χρόνια στην αντιπολίτευση ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο Starmer ανέλαβε την ηγεσία των Εργατικών το 2020 μετά την μεγαλύτερη ήττα του κόμματος από την δεκαετία του 30 υπό την ηγεσία του Jeremy Corbin.
Όταν μιλούμε φυσικά στο Ηνωμένο Βασίλειο για μεγάλες, ιστορικές, σαρωτικές νίκες ή ήττες, πρέπει να θυμόμαστε πάντα το εκλογικό σύστημα το οποίο είναι πλειοψηφικό και άρα η κοινοβουλευτική δύναμη μπορεί να οδηγεί σε λάθος επιθετικούς προσδιορισμούς και φυσικά σε λάθος συμπεράσματα.
Στις εθνικές εκλογές του 2019 οι Eργατικοί έλαβαν το 32,1% και 211 έδρες που ως αποτέλεσμα θεωρήθηκε ιδιαίτερα καταστροφικό και από τα χειρότερα στην ιστορία τους .
Πέντε χρόνια μετά λαμβάνουν 33,7% δηλαδή μια αύξηση της τάξεως του 1,6% την ώρα που ο βασικός τους αντίπαλος οι Συντηρητικοί συρρικνώνονται κατά 18,7%.
Δυσαρμονία ψήφων - εδρών
Τα κέρδη σε επίπεδα απήχησης στο εκλογικό σώμα είναι μηδαμινά εάν λάβουμε υπόψη ότι την ίδια ώρα η Πατριωτική δεξιά του λαϊκιστή Nigel Farage μεταξύ των δυο τελευταίων αναμετρήσεων αύξησε την δύναμη της κατά 12,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Λόγω του εκλογικού συστήματος οι Εργατικοί αύξησαν τις έδρες κατά 201 κερδίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία και το δικαίωμα διακυβερνώσης για τα επόμενα πέντε χρόνια .
Είναι κάτι περισσότερο από εμφανής η δυσαρμονία ψήφων και εδρών όπως και ευδιάκριτη η μικρή απήχηση των Εργατικών στο εκλογικό σώμα.
Φυσικά το θεμέλιο της Δημοκρατίας είναι το Κοινοβούλιο και η σύνθεση του δείχνει μια ξεκάθαρη νίκη των Εργατικών.
Γιατί έχασαν οι Συντηρητικοί
Οι Συντηρητικοί έχασαν την κυβέρνηση όμως δεν ηττήθηκε η ιδεολογία τους αλλά τα ευτράπελα της διακυβέρνησης τους και κυρίως η ανικανότητα τους.
Η παρατεταμένη παραμονή στην εξουσία τους αδρανοποίησε θεωρώντας δεδομένο το εκλογικό σώμα αρκούνταν σε εσωκομματικά παιχνίδια και σε εναλλαγές προσώπων στην πρωθυπουργία.
Η κυβερνώσα δεξιά και μόνο αυτή απέτυχε και αυτή μόνο έχασε, μη κατανοώντας ότι τα βασικά προβλήματα είναι στην οικονομία, στην υγεία, στο κόστος ζωής και στην ανασφάλεια της δημιουργεί η χωρίς όρια μετανάστευση.
Όταν η χώρα αποχωρεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα από τα βασικά επιχειρήματα των οπαδών του Brexit τον περιορισμό της μαζικής μετανάστευσης και όταν μια από τις βασικές πολιτικές των Συντηρητικών είναι να μπει τάξη στην αθρόα μετανάστευση και το αριθμητικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό τότε μιλούμε για σαφή αποτυχία .
Η εισροή μεταναστών το 2023 έφτασε τις 680 χιλιάδες, όταν ο αντίστοιχος αριθμός μόλις ανάλαβαν οι Τόρις το 2010 την διακυβέρνηση της χώρας, ήταν 230 χιλιάδες.
Η απόλυτη αποτυχία.
Στάσιμη η οικονομία
Τα ίδια και στην οικονομία με τα ευτράπελα της Liz Truss το φθινόπωρο του 2022 και την παραμονή της στην θέση της πρωθυπουργού για 50 μόνο ημέρες, όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση από τις αγορές, μόλις δημοσιοποίησε πρόγραμμα φορολογικών περικοπών και επιδότησης της κατανάλωσης ενέργειας που κοστολογήθηκαν στο ύψος των 245 δις στερλινών ή στο 11% του ΑΕΠ.
Ούτε φυσικά το πρόγραμμα Sunak με αύξηση φόρων και μείωση κρατικών δαπανών στον αντίποδα της Truss έφερε αποτελέσματα στον τομέα της ανάπτυξης .
Η οικονομία βρίσκεται σε επίπεδα στασιμότητα με προσδοκώμενο ρυθμό ανάπτυξης για το 2024 στα επίπεδα του 0,25% σύμφωνα με την τράπεζα της Αγγλίας, ενώ το δημόσιο χρέος μετά την αύξηση της τάξεως του 40% κατά την τελευταία 4ετια αναμένεται να προσεγγίσει το 98% του ΑΕΠ.
Η ανεργία βρίσκεται στο 4,3% και τα επιτόκια της στερλίνας στο 5,25%, στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας 10ετιας, ως απότοκος της προσπάθειας αναχαίτισης του πληθωρισμού ο οποίος τον Οκτώβριο του 2022 βρέθηκε στο 11,1%, ενώ σήμερα βρίσκεται στο 2,3%.
Η στερλίνα στηριζόμενη στα υψηλά επιτόκια εμφανίζεται υπερτιμημένη των βασικών της ανταγωνιστών, του ευρώ και του αμερικανικού δολαρίου, θέτοντας στους Εργατικούς το βασικό δίλημμα της διακυβέρνησης τους .
Υψηλά επιτόκια, ισχυρή στερλίνα, χαμηλός πληθωρισμός όπως θέλουν οι αγορές ή χαμηλότερα επιτόκια, λιγότερο ισχυρή στερλίνα και σχετικά υψηλός πληθωρισμός όπως επιβάλει το πλαίσια ισχυροποίησης του ΑΕΠ της χώρας;
Αγορές ή λαός για τον οποίο κόπτονται οι Εργατικοί;
Ή για ακόμη φορά η παραγωγή θα σταθεί στο περιθώριο με το πολιτικό προσωπικό να υποβάλει σέβη στο χρηματοοικονομικό τομέα;
Η επιλογή δυστυχώς έχει γίνει.
Το αυτοκρατορικό παρελθόν των αποικιών, του εμπορίου, της παραγωγής και το γόητρο που απέπνεαν όλα αυτά έχει δώσει την θέση του στο χρηματιστηριακό παρόν και κυρίως στην αίγλη και την δύναμη που καλλιεργεί το Σίτυ του Λονδίνου διαμορφώνοντας τους όρους που πρέπει να λαμβάνει πάντοτε σοβαρότατα η εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας όταν αποφασίζει το μίγμα της οικονομικής της πολιτικής.
Σαράντος Λέκκας
Οικονομολόγος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών