«Ο Trump έσπασε μία «μακροχρόνια παράδοση σχεδόν μισού αιώνα που ήθελε να παραμένει στη θέση του ο επικεφαλής της Fed εάν έχει κάνει καλή δουλειά», επισημαίνει ο νομπελίστας οικονομολόγος
Κριτική ασκεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stiglitz στην απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump να αντικαταστήσει τη Janet Yellen στη διοίκηση της Fed με τον Jerome Powell.
Όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Project Syndicate, ο Trump έσπασε μία «μακροχρόνια παράδοση σχεδόν μισού αιώνα που ήθελε να παραμένει στη θέση του ο επικεφαλής της Fed εάν έχει κάνει καλή δουλειά, όπως έκανε η Yellen σε μία ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή».
Σύμφωνα με τον Stiglitz, η Yellen διόρθωσε τα λάθη των δύο προκατόχων της Alan Greenspan και Ben Bernanke αποκαθιστώντας τη φήμη της Fed εν μέσω πρωτοφανών κινδύνων για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η ήρεμη και ισορροπημένη πολιτική της ενθάρρυνε την ευρεία συναίνεση στη διοίκηση των ΗΠΑ που χαρακτηρίστηκε από διαφορετικές φιλοσοφίες και κατευθύνθηκε στην οικονομία μέσω μιας αργής ανάκαμψης σε μια περίοδο όπου η δημοσιονομική πολιτική περιοριζόταν άσκοπα, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι επέσειαν τους κινδύνους των ελλειμμάτων.
«Η ρητή δέσμευση των Ρεπουμπλικάνων για δημοσιονομική ορθότητα είναι τώρα εκτεθειμένη, καθώς υποστηρίζουν μαζικές φορολογικές περικοπές για εταιρείες και δισεκατομμυριούχους που θα προσθέσουν ενάμισι τρισεκατομμύρια δολάρια στο έλλειμμα κατά την επόμενη δεκαετία», σημειώνει ο Stiglitz.
Πάντως ο νομπελίστας οικονομολόγος αναγνωρίζει, πως ο Trump επέλεξε έναν μετριοπαθή, όπως ο Jerome Powell για το «τιμόνι» της Fed.
«O Trump, έχει μια ασυνήθιστη ικανότητα να υιοθετεί οικονομικές πολιτικές, όπως οι προτεινόμενες φορολογικές περικοπές, που τον ωφελούν προσωπικά. Συνειδητοποίησε ότι ένας ακραίος τραπεζίτης θα αυξήσει τα επιτόκια ο χειρότερος εφιάλτης του πραγματικού κτηματομεσίτη», αναφέρει ο Stiglitz.
Στέκεται επίσης στο γεγονός, πως ο Trump έσπασε ένα άλλο ρεκόρ με τον Powell, καθώς επέλεξε έναν μη οικονομολόγο.
«Η Fed θα αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις τα επόμενα πέντε χρόνια, καθώς θα επανέλθει σε πιο κανονικές πολιτικές.
Τα υψηλότερα επιτόκια θα μπορούσαν να προκαλέσουν αναταραχή στην αγορά, καθώς οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων υφίστανται σημαντική "διόρθωση". Και πολλοί αναμένουν σημαντική πτώση τα επόμενα πέντε χρόνια. διαφορετικά, η οικονομία θα είχε βιώσει μια σχεδόν ανήκουστη επέκταση δεκαετίας», τονίζει ο οικονομολόγος.
Υπογραμμίζει, πως η εργαλειοθήκη της Fed έχει επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό την τελευταία δεκαετία.
Εξάλλου θα ήταν πρόκληση και για τον καλύτερο οικονομολόγο να αντιμετωπίσει μία κατάσταση με τον παρόντα τεράστιο ισολογισμό της Fed και την ενδεχόμενη σημαντική αύξηση του χρέους συν τις φορολογικές περικοπές του Trump.
Το πιο σημαντικό είναι επισημαίνει ο Stiglitz, πως το προηγούμενο διάστημα υπήρξε μια παγκόσμια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης της νομισματικής πολιτικής.
Η Fed, μέσω του ελέγχου της προσφοράς χρήματος, έχει τεράστια οικονομική ισχύ και μια τέτοια δύναμη μπορεί εύκολα να καταστρατηγηθεί για πολιτικούς σκοπούς - για παράδειγμα, να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας βραχυπρόθεσμα.
Ωστόσο, η έλλειψη εμπιστοσύνης στις κεντρικές τράπεζες σε έναν κόσμο με υπερβολικά τεράστια χρηματικά ποσά αποδυναμώνει τις μακροπρόθεσμες οικονομικές επιδόσεις, εξαιτίας εν μέρει από τους φόβους του πληθωρισμού.
Ακόμη και αν δεν υπάρξει άμεση πολιτικοποίηση, η Fed αντιμετωπίζει πάντα ένα πρόβλημα «αντίληψης» της Wall Street.
Αυτό συνέβη όταν ήταν υπεύθυνοι ο Alan Greenspan και ο Ben Bernanke.
Γνωρίζουμε όλοι τις συνέπειες: τη μεγαλύτερη κρίση στα τρία τέταρτα του αιώνα, μετριασμένη μόνο από την μαζική κυβερνητική παρέμβαση, αναφέρει ο Stiglitz.
Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, η κυβέρνηση του Trump φαίνεται να έχει ξεχάσει τι συνέβη πριν από λιγότερο από μια δεκαετία.
«Πώς αλλιώς να εξηγήσει τις προσπάθειές της να ακυρώσει τις κανονιστικές μεταρρυθμίσεις του Dodd-Frank του 2010, που αποσκοπούν στην αποφυγή επανάληψης», διερωτάται ο νομπελίστας οικονομολόγος.
«Αλλά η πολιτικοποίηση της Fed θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα άλλο μέρος της μάχης του Trump ενάντια σε αυτό που ο πρώην σύμβουλος του, Steve Bannon, αναφέρει ως "διοικητικό κράτος"», σημειώνει ο Stiglitz.
Κάθε λίγες μέρες, ο Trump κάνει κάτι για να διαρρήξει τον ιστό της αμερικανικής κοινωνίας και να εντείνει τις ήδη βαθιές κοινωνικές και κομματικές διαιρέσεις, συνεχίζει.
«Μπορεί κανείς να εγκρίνει ή να απορρίψει τις φορολογικές προτάσεις των Ρεπουμπλικάνων, τις προσπάθειες για ‘’μεταρρύθμιση" της υγειονομικής περίθαλψης (αγνοώντας τις δεκάδες εκατομμύρια που ενδέχεται να χάσουν ασφαλιστική κάλυψη) και τη δέσμευση για δημοσιονομική απορρύθμιση (αγνοώντας τις συνέπειες της κρίσης του 2008).
Όμως, ενώ η Fed μπορεί να είναι ασφαλής για τώρα, ανεξάρτητα από τα πιθανά οικονομικά οφέλη, αυτή η ατζέντα θα μπορούσε να φανεί πικρή σε σύγκριση με το μέγεθος των πολιτικών και κοινωνικών κινδύνων που προκαλούν οι επιθέσεις του Trump στους πιο αγαπημένους θεσμούς και αξίες της Αμερικής, όπως η ομοσπονδιακή τράπεζα», καταλήγει ο νομπελίστας οικονομολόγος.
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνει σε άρθρο του στο Project Syndicate, ο Trump έσπασε μία «μακροχρόνια παράδοση σχεδόν μισού αιώνα που ήθελε να παραμένει στη θέση του ο επικεφαλής της Fed εάν έχει κάνει καλή δουλειά, όπως έκανε η Yellen σε μία ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή».
Σύμφωνα με τον Stiglitz, η Yellen διόρθωσε τα λάθη των δύο προκατόχων της Alan Greenspan και Ben Bernanke αποκαθιστώντας τη φήμη της Fed εν μέσω πρωτοφανών κινδύνων για το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η ήρεμη και ισορροπημένη πολιτική της ενθάρρυνε την ευρεία συναίνεση στη διοίκηση των ΗΠΑ που χαρακτηρίστηκε από διαφορετικές φιλοσοφίες και κατευθύνθηκε στην οικονομία μέσω μιας αργής ανάκαμψης σε μια περίοδο όπου η δημοσιονομική πολιτική περιοριζόταν άσκοπα, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι επέσειαν τους κινδύνους των ελλειμμάτων.
«Η ρητή δέσμευση των Ρεπουμπλικάνων για δημοσιονομική ορθότητα είναι τώρα εκτεθειμένη, καθώς υποστηρίζουν μαζικές φορολογικές περικοπές για εταιρείες και δισεκατομμυριούχους που θα προσθέσουν ενάμισι τρισεκατομμύρια δολάρια στο έλλειμμα κατά την επόμενη δεκαετία», σημειώνει ο Stiglitz.
Πάντως ο νομπελίστας οικονομολόγος αναγνωρίζει, πως ο Trump επέλεξε έναν μετριοπαθή, όπως ο Jerome Powell για το «τιμόνι» της Fed.
«O Trump, έχει μια ασυνήθιστη ικανότητα να υιοθετεί οικονομικές πολιτικές, όπως οι προτεινόμενες φορολογικές περικοπές, που τον ωφελούν προσωπικά. Συνειδητοποίησε ότι ένας ακραίος τραπεζίτης θα αυξήσει τα επιτόκια ο χειρότερος εφιάλτης του πραγματικού κτηματομεσίτη», αναφέρει ο Stiglitz.
Στέκεται επίσης στο γεγονός, πως ο Trump έσπασε ένα άλλο ρεκόρ με τον Powell, καθώς επέλεξε έναν μη οικονομολόγο.
«Η Fed θα αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις τα επόμενα πέντε χρόνια, καθώς θα επανέλθει σε πιο κανονικές πολιτικές.
Τα υψηλότερα επιτόκια θα μπορούσαν να προκαλέσουν αναταραχή στην αγορά, καθώς οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων υφίστανται σημαντική "διόρθωση". Και πολλοί αναμένουν σημαντική πτώση τα επόμενα πέντε χρόνια. διαφορετικά, η οικονομία θα είχε βιώσει μια σχεδόν ανήκουστη επέκταση δεκαετίας», τονίζει ο οικονομολόγος.
Υπογραμμίζει, πως η εργαλειοθήκη της Fed έχει επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό την τελευταία δεκαετία.
Εξάλλου θα ήταν πρόκληση και για τον καλύτερο οικονομολόγο να αντιμετωπίσει μία κατάσταση με τον παρόντα τεράστιο ισολογισμό της Fed και την ενδεχόμενη σημαντική αύξηση του χρέους συν τις φορολογικές περικοπές του Trump.
Το πιο σημαντικό είναι επισημαίνει ο Stiglitz, πως το προηγούμενο διάστημα υπήρξε μια παγκόσμια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης της νομισματικής πολιτικής.
Η Fed, μέσω του ελέγχου της προσφοράς χρήματος, έχει τεράστια οικονομική ισχύ και μια τέτοια δύναμη μπορεί εύκολα να καταστρατηγηθεί για πολιτικούς σκοπούς - για παράδειγμα, να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας βραχυπρόθεσμα.
Ωστόσο, η έλλειψη εμπιστοσύνης στις κεντρικές τράπεζες σε έναν κόσμο με υπερβολικά τεράστια χρηματικά ποσά αποδυναμώνει τις μακροπρόθεσμες οικονομικές επιδόσεις, εξαιτίας εν μέρει από τους φόβους του πληθωρισμού.
Ακόμη και αν δεν υπάρξει άμεση πολιτικοποίηση, η Fed αντιμετωπίζει πάντα ένα πρόβλημα «αντίληψης» της Wall Street.
Αυτό συνέβη όταν ήταν υπεύθυνοι ο Alan Greenspan και ο Ben Bernanke.
Γνωρίζουμε όλοι τις συνέπειες: τη μεγαλύτερη κρίση στα τρία τέταρτα του αιώνα, μετριασμένη μόνο από την μαζική κυβερνητική παρέμβαση, αναφέρει ο Stiglitz.
Ωστόσο, με κάποιο τρόπο, η κυβέρνηση του Trump φαίνεται να έχει ξεχάσει τι συνέβη πριν από λιγότερο από μια δεκαετία.
«Πώς αλλιώς να εξηγήσει τις προσπάθειές της να ακυρώσει τις κανονιστικές μεταρρυθμίσεις του Dodd-Frank του 2010, που αποσκοπούν στην αποφυγή επανάληψης», διερωτάται ο νομπελίστας οικονομολόγος.
«Αλλά η πολιτικοποίηση της Fed θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα άλλο μέρος της μάχης του Trump ενάντια σε αυτό που ο πρώην σύμβουλος του, Steve Bannon, αναφέρει ως "διοικητικό κράτος"», σημειώνει ο Stiglitz.
Κάθε λίγες μέρες, ο Trump κάνει κάτι για να διαρρήξει τον ιστό της αμερικανικής κοινωνίας και να εντείνει τις ήδη βαθιές κοινωνικές και κομματικές διαιρέσεις, συνεχίζει.
«Μπορεί κανείς να εγκρίνει ή να απορρίψει τις φορολογικές προτάσεις των Ρεπουμπλικάνων, τις προσπάθειες για ‘’μεταρρύθμιση" της υγειονομικής περίθαλψης (αγνοώντας τις δεκάδες εκατομμύρια που ενδέχεται να χάσουν ασφαλιστική κάλυψη) και τη δέσμευση για δημοσιονομική απορρύθμιση (αγνοώντας τις συνέπειες της κρίσης του 2008).
Όμως, ενώ η Fed μπορεί να είναι ασφαλής για τώρα, ανεξάρτητα από τα πιθανά οικονομικά οφέλη, αυτή η ατζέντα θα μπορούσε να φανεί πικρή σε σύγκριση με το μέγεθος των πολιτικών και κοινωνικών κινδύνων που προκαλούν οι επιθέσεις του Trump στους πιο αγαπημένους θεσμούς και αξίες της Αμερικής, όπως η ομοσπονδιακή τράπεζα», καταλήγει ο νομπελίστας οικονομολόγος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών