Η Τουρκία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο ως κέντρο πολιτισμού με επιρροή και είναι ένας από τους λίγους στενούς μουσουλμάνους συμμάχους της Αμερικής
H Τουρκία είναι ταυτόχρονα ένας από τους σημαντικότερους και χειρότερους συμμάχους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με ανάλυση των Epoch Times.
Πιο πρόσφατα, αρνήθηκε τη διέλευση σε δύο βρετανικά ναρκαλιευτικά που θα απενεργοποιούσαν τα ρωσικά πυρομαχικά και θα βοηθούσαν στη μεταφορά ουκρανικών σιτηρών.
Πέρυσι, η Τουρκία ενόχλησε τη Δύση με τον αποκλεισμό των στενών της.
Η Τουρκία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952.
Στην έδρα της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο ως κέντρο πολιτισμού με επιρροή και είναι ένας από τους λίγους στενούς μουσουλμάνους συμμάχους της Αμερικής.
Από το 1955, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ λειτουργεί μια αεροπορική βάση στην Τουρκία στο Ιντσιρλίκ, πραγματοποιώντας αποστολές κατασκοπείας και μαχητικών που είναι κρίσιμες για την αντιμετώπιση απειλών από τη Ρωσία, το Ιράν και τους τρομοκράτες.
Ωστόσο, σε μια κρίσιμη στιγμή για την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία και τη Σουηδία, η Τουρκία σήκωσε εμπόδια και προσπάθησε να ασκήσει το βέτο της για να πάρει τοπικές παραχωρήσεις, όπως κατά των Κούρδων και την άρση των στρατιωτικών περιορισμών εξαγωγής, συμπεριλαμβανομένων των F-16 και Μαχητικά F-35 από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Τουρκία είναι μια σχετικά φτωχή χώρα που βασίζεται στο φθηνό ρωσικό πετρέλαιο, το οποίο επιχειρεί να αγοράσει με έκπτωση 25%, να διυλίσει και στη συνέχεια να επανεξαγάγει ως αέριο τουρκικής προέλευσης με τις τιμές της αγοράς.
Αυτό δείχνει έναν τρόπο με τον οποίο η σχέση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι πολύ στενή.
Η παραχώρηση πρόσβασης σε F-35 θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια τεχνολογίας στη Ρωσία, η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να την πουλήσει στην Κίνα.
Η Άγκυρα προφανώς πιστεύει ότι επωφελείται από το να παίζει και στις δύο πλευρές και να αξιοποιεί τα παγκόσμια ζητήματα για το τοπικό της όφελος.
Εάν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ το έκαναν αυτό, η συμμαχία θα ήταν ανενεργή και θα έπαυε να βρίσκεται ανάμεσα στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες και έναν ολοένα ισχυρότερο άξονα, συμπεριλαμβανομένων συντονισμένων επιθέσεων από τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα.
Δεν ήταν πάντα έτσι.
Η ιστορία
Η Άγκυρα υπήρξε σημαντική δύναμη μετριοπάθειας στις διαμάχες με άλλα μουσουλμανικά έθνη και παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του Αφγανιστάν, στο οποίο έστειλε στρατεύματα ως μέρος της ανάπτυξης του ΝΑΤΟ.
Ακόμη και πρόσφατα, στις 29 Δεκεμβρίου, η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη σύλληψη 189 ατόμων με φερόμενες σχέσεις με τρομοκράτες του ISIL (ISIS).
Όμως, μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ, η Τουρκία υποστήριξε τη Hamas.
Η τρομοκρατική ομάδα, την οποία ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan αποκαλεί «μαχητές της ελευθερίας», μπορεί να λειτουργεί σχετικά ελεύθερα στην Τουρκία.
Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να κυνηγήσει στελέχη της Hamas παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
Ακολούθησε η σύλληψη από την τουρκική κυβέρνηση 33 ατόμων με φερόμενες διασυνδέσεις με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Το ΑΕΠ της Τουρκίας αυξήθηκε δραματικά από 202 δισεκατομμύρια δολάρια το 2001 σε 958 δισεκατομμύρια δολάρια το 2013 (τρέχοντα δολάρια ΗΠΑ).
Όμως, από τότε, η οικονομία παρέμεινε στάσιμη.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%.
Η κυβέρνηση φαίνεται να τυπώνει χρήματα ως απάντηση, μεταξύ άλλων για φερόμενα διεφθαρμένα κατασκευαστικά έργα.
Ο πληθωρισμός είναι τώρα στο εκπληκτικό 65%.
Οι περισσότεροι Τούρκοι εργάτες βγάζουν λιγότερο από 300 δολάρια το μήνα.
Μέρος του προβλήματος είναι ο Erdogan, ο οποίος ευνοείται από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ως ισλαμιστής αντίθετος στη δυτική επιρροή και την κοσμικότητα.
Ο Erdogan έγινε πρωθυπουργός το 2003, αλλά μόνο μέσω μιας αλλαγής στο σύνταγμα της χώρας κατάφερε να είναι υποψήφιος παρά την ποινική καταδίκη.
Κατηγόρησε μια απόπειρα πραξικοπήματος το 2008, την οποία χρησιμοποίησε για να στοχεύσει την κοσμική του αντιπολίτευση.
Οι διαδηλώσεις το 2013 και μια στρατιωτική εξέγερση διαλύθηκαν με βαριά μέτρα.
Και οι δύο έδωσαν στον Erdogan δικαιολογίες για ευρεία καταστολή της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των ακτιβιστών και του Τύπου.
Με δεκάδες χιλιάδες δασκάλους της αντιπολίτευσης, αστυνομικούς και άλλους δημοσίους υπαλλήλους να απολύονται και πάνω από 100 ειδησεογραφικά πρακτορεία να έχουν κλείσει, η λογοκρισία έγινε ο κανόνας.
Ο Erdogan έχει τώρα τολμήσει να επεκτείνει τις εσωτερικές του επιθέσεις στο συνταγματικό δικαστήριο της Τουρκίας, του οποίου την εξουσία θέλει να περιορίσει.
Οι εθνικιστικές πολιτικές και ο αυταρχισμός του Erdogan του παρέχουν δικαιολογίες για να προδώσει τους συμμάχους και τους πολίτες του.
Η συναίνεση
Ένα άρθρο στο τέλος του έτους από αναλυτές του Cato Institute σημείωσε σωστά,
«Παρά το γεγονός ότι αποδεικνύει επανειλημμένα ότι δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος, η Τουρκία συνεχίζει να λαμβάνει αμερικανικά όπλα αξίας εκατομμυρίων δολαρίων για να δώσει μια πίστη που έχει αποδειχθεί απρόθυμη να δείξει».
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να δώσουν τα F-16 στην Τουρκία για να διευκολύνουν την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το F-35 θα πρέπει να είναι απαγορευτικό για οποιαδήποτε χώρα με ηγέτη τόσο αυταρχικό και αναξιόπιστο όσο η Τουρκία.
Πρόσθετα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων αυξημένων δασμών και εμπορικών κυρώσεων, θα πρέπει να εξεταστούν για να ενθαρρύνουν την Άγκυρα να υποστηρίξει πιο διεξοδικά τη δημοκρατία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους στενότερους συμμάχους στο G7.
www.bankingnews.gr
Πιο πρόσφατα, αρνήθηκε τη διέλευση σε δύο βρετανικά ναρκαλιευτικά που θα απενεργοποιούσαν τα ρωσικά πυρομαχικά και θα βοηθούσαν στη μεταφορά ουκρανικών σιτηρών.
Πέρυσι, η Τουρκία ενόχλησε τη Δύση με τον αποκλεισμό των στενών της.
Η Τουρκία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952.
Στην έδρα της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο ως κέντρο πολιτισμού με επιρροή και είναι ένας από τους λίγους στενούς μουσουλμάνους συμμάχους της Αμερικής.
Από το 1955, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ λειτουργεί μια αεροπορική βάση στην Τουρκία στο Ιντσιρλίκ, πραγματοποιώντας αποστολές κατασκοπείας και μαχητικών που είναι κρίσιμες για την αντιμετώπιση απειλών από τη Ρωσία, το Ιράν και τους τρομοκράτες.
Ωστόσο, σε μια κρίσιμη στιγμή για την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Φινλανδία και τη Σουηδία, η Τουρκία σήκωσε εμπόδια και προσπάθησε να ασκήσει το βέτο της για να πάρει τοπικές παραχωρήσεις, όπως κατά των Κούρδων και την άρση των στρατιωτικών περιορισμών εξαγωγής, συμπεριλαμβανομένων των F-16 και Μαχητικά F-35 από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Τουρκία είναι μια σχετικά φτωχή χώρα που βασίζεται στο φθηνό ρωσικό πετρέλαιο, το οποίο επιχειρεί να αγοράσει με έκπτωση 25%, να διυλίσει και στη συνέχεια να επανεξαγάγει ως αέριο τουρκικής προέλευσης με τις τιμές της αγοράς.
Αυτό δείχνει έναν τρόπο με τον οποίο η σχέση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι πολύ στενή.
Η παραχώρηση πρόσβασης σε F-35 θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια τεχνολογίας στη Ρωσία, η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να την πουλήσει στην Κίνα.
Η Άγκυρα προφανώς πιστεύει ότι επωφελείται από το να παίζει και στις δύο πλευρές και να αξιοποιεί τα παγκόσμια ζητήματα για το τοπικό της όφελος.
Εάν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ το έκαναν αυτό, η συμμαχία θα ήταν ανενεργή και θα έπαυε να βρίσκεται ανάμεσα στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες και έναν ολοένα ισχυρότερο άξονα, συμπεριλαμβανομένων συντονισμένων επιθέσεων από τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα.
Δεν ήταν πάντα έτσι.
Η ιστορία
Η Άγκυρα υπήρξε σημαντική δύναμη μετριοπάθειας στις διαμάχες με άλλα μουσουλμανικά έθνη και παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του Αφγανιστάν, στο οποίο έστειλε στρατεύματα ως μέρος της ανάπτυξης του ΝΑΤΟ.
Ακόμη και πρόσφατα, στις 29 Δεκεμβρίου, η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη σύλληψη 189 ατόμων με φερόμενες σχέσεις με τρομοκράτες του ISIL (ISIS).
Όμως, μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ, η Τουρκία υποστήριξε τη Hamas.
Η τρομοκρατική ομάδα, την οποία ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan αποκαλεί «μαχητές της ελευθερίας», μπορεί να λειτουργεί σχετικά ελεύθερα στην Τουρκία.
Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να κυνηγήσει στελέχη της Hamas παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
Ακολούθησε η σύλληψη από την τουρκική κυβέρνηση 33 ατόμων με φερόμενες διασυνδέσεις με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Το ΑΕΠ της Τουρκίας αυξήθηκε δραματικά από 202 δισεκατομμύρια δολάρια το 2001 σε 958 δισεκατομμύρια δολάρια το 2013 (τρέχοντα δολάρια ΗΠΑ).
Όμως, από τότε, η οικονομία παρέμεινε στάσιμη.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%.
Η κυβέρνηση φαίνεται να τυπώνει χρήματα ως απάντηση, μεταξύ άλλων για φερόμενα διεφθαρμένα κατασκευαστικά έργα.
Ο πληθωρισμός είναι τώρα στο εκπληκτικό 65%.
Οι περισσότεροι Τούρκοι εργάτες βγάζουν λιγότερο από 300 δολάρια το μήνα.
Μέρος του προβλήματος είναι ο Erdogan, ο οποίος ευνοείται από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ως ισλαμιστής αντίθετος στη δυτική επιρροή και την κοσμικότητα.
Ο Erdogan έγινε πρωθυπουργός το 2003, αλλά μόνο μέσω μιας αλλαγής στο σύνταγμα της χώρας κατάφερε να είναι υποψήφιος παρά την ποινική καταδίκη.
Κατηγόρησε μια απόπειρα πραξικοπήματος το 2008, την οποία χρησιμοποίησε για να στοχεύσει την κοσμική του αντιπολίτευση.
Οι διαδηλώσεις το 2013 και μια στρατιωτική εξέγερση διαλύθηκαν με βαριά μέτρα.
Και οι δύο έδωσαν στον Erdogan δικαιολογίες για ευρεία καταστολή της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των ακτιβιστών και του Τύπου.
Με δεκάδες χιλιάδες δασκάλους της αντιπολίτευσης, αστυνομικούς και άλλους δημοσίους υπαλλήλους να απολύονται και πάνω από 100 ειδησεογραφικά πρακτορεία να έχουν κλείσει, η λογοκρισία έγινε ο κανόνας.
Ο Erdogan έχει τώρα τολμήσει να επεκτείνει τις εσωτερικές του επιθέσεις στο συνταγματικό δικαστήριο της Τουρκίας, του οποίου την εξουσία θέλει να περιορίσει.
Οι εθνικιστικές πολιτικές και ο αυταρχισμός του Erdogan του παρέχουν δικαιολογίες για να προδώσει τους συμμάχους και τους πολίτες του.
Η συναίνεση
Ένα άρθρο στο τέλος του έτους από αναλυτές του Cato Institute σημείωσε σωστά,
«Παρά το γεγονός ότι αποδεικνύει επανειλημμένα ότι δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος, η Τουρκία συνεχίζει να λαμβάνει αμερικανικά όπλα αξίας εκατομμυρίων δολαρίων για να δώσει μια πίστη που έχει αποδειχθεί απρόθυμη να δείξει».
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο να δώσουν τα F-16 στην Τουρκία για να διευκολύνουν την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, το F-35 θα πρέπει να είναι απαγορευτικό για οποιαδήποτε χώρα με ηγέτη τόσο αυταρχικό και αναξιόπιστο όσο η Τουρκία.
Πρόσθετα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων αυξημένων δασμών και εμπορικών κυρώσεων, θα πρέπει να εξεταστούν για να ενθαρρύνουν την Άγκυρα να υποστηρίξει πιο διεξοδικά τη δημοκρατία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους στενότερους συμμάχους στο G7.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών